Ο μεν κ. Σαμαράς άνοιξε τη βεντάλια της κριτικής σε όλα σχεδόν τα θέματα της επικαιρότητας, ο δε κ. Καραμανλής άφησε σαφείς αιχμές για τα εθνικά ζητήματα και ιδίως για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά.

Μπορεί οι ομιλίες του Αντώνη Σαμαρά και του Κώστα Καραμανλή στο Πολεμικό Μουσείο να ήταν διαφορετικές σε ύφος, όμως τα μηνύματα που έστειλαν στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν ηχηρά: Ο μεν κ. Σαμαράς άνοιξε τη βεντάλια της κριτικής σε όλα σχεδόν τα θέματα της επικαιρότητας, ο δε κ. Καραμανλής άφησε σαφείς αιχμές για τα εθνικά ζητήματα και ιδίως για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά

Μανιφέστο Σαμαρά

Ιδίως ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ιδιαίτερα οξύς στις τοποθετήσεις του. Σε μια ομιλία με ευθείες αναφορές κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και με μια ιδιαίτερα σκληρή φράση – με φόντο τη σεναριολογία που αναπτύχθηκε προ ημερών για Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την κεντροδεξιά- θα μπορούσε να πει κανείς πως η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού έμοιαζε με μανιφέστο: «Σε κάθε σταυροδρόμι πρέπει να επιλέξεις έναν δρόμο. Ανησυχώ βαθιά. Πρέπει η κατάσταση αυτή να διορθωθεί. Αυτές είναι οι θέσεις μου. Τις οποίες, για να μην έχουμε παρανοήσεις, ποτέ δεν διαπραγματεύτηκα για “μεγάλα αξιώματα”. Κι ούτε πρόκειται...».

Όμως, ο κ. Σαμαράς στάθηκε απέναντι, στο σύνολο σχεδόν των πολιτικών επιλογών που έκανε η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα: Από το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια και τις παρεμβάσεις για την ακρίβεια, έως την πολιτική για το δημογραφικό, την ιδεολογική τοποθέτηση του κόμματος (άνοιγμα στο κέντρο),αλλά και τα εθνικά ζητήματα, όπου χρησιμοποίησε σκληρές εκφράσεις.

Ενδεικτικά:

• Για τα ομόφυλα ζευγάρια: «Είχα πει να προσέχει η κυβέρνηση. Η υπερβολική αυτοπεποίθηση μπορεί να την οδηγήσει να αποκοπεί από την κοινωνία. Αναρωτιέμαι αν άκουσε ο πρωθυπουργός την ψήφο του ελληνικού λαού. Ο κ. Μητσοτάκης κάνει λάθος αν επιμένει στο λάθος».

• Για την ακρίβεια: «Ακρίβεια παντού, στην στέγαση, στα τρόφιμα, στην ενέργεια, στην εκπαίδευση, στο νοικοκυριό συνολικά. Οι φιλελεύθερες παρεμβάσεις δεν γίνονται με τις “μάχες του τελάρου”, “τα καλάθια”, τα “κουπόνια” , τα παρακάλια και την οριζόντια φορολόγηση . Γίνονται μόνο με σκληρή δουλειά, ουσιαστικό διάλογο για τις αιτίες με τους κατ’ εξοχήν ειδικούς της αγοράς. Και με μέτρα ουσίας. Οπως η μείωση του ΦΠΑ, που θυμίζω έγινε επί κυβερνήσεως 2012-2014, κόντρα στις απαιτήσεις της Τρόϊκα. Και πέτυχε».

• Για το δημογραφικό: «Απαιτείται η χάραξη ξεχωριστής πολιτικής, κατά προτεραιότητα, για την ενίσχυση του δημογραφικού. Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να πριμοδοτεί με 8.000 ευρώ την αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου και με 2-3 χιλιάδες τα παιδιά. Ούτε προφανώς λύση είναι οι μετανάστες, νόμιμοι και παράνομοι. Που δεν ενσωματώνονται στην ελληνική κοινωνία και δημιουργούν συνθήκες ανασφάλειας. Η Ελλάδα, επομένως, πρέπει να αποφασίσει ποιες είναι οι προτεραιότητες της για την κοινωνία».

• Για το ιδεολογικό στίγμα: «Το μοντέλο διακυβέρνησης με την ιδεολογία της παράταξης στο περιθώριο, με το αποκαλούμενο επιτελικό κράτος των 63 μελών του υπουργικού συμβουλίου, με ανακυκλούμενους υπουργούς, -πάμπολλους και πάντα αλάνθαστους εξωκοινοβουλευτικούς- και με τους βουλευτές σχεδόν απαξιωμένους, είναι επιτυχημένο; Εάν ναι, γιατί λοιπόν αυτή η πολιτική μας εκδοχή αποδοκιμάστηκε από την κοινωνία; Και μάλιστα δίχως πολιτικό αντίπαλο, δίχως Τρόικα κι επιτήρηση, και σε συνθήκες πρωτοφανούς επικοινωνιακής παντοδυναμίας. Ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε την κεντρο-δεξιά να τον κυβερνήσει, κι όχι τους ..πολιτικούς “γιατρούς χωρίς σύνορα”».

• «Η Νέα Δημοκρατία είχε πάντοτε πόρτες ανοιχτές αλλά όχι πόρτες ιδεολογικά αφύλακτες. Είναι άλλο πράγμα η διεύρυνση και άλλο η μετάλλαξη. Καλό θα είναι να αναρωτηθούν ορισμένοι εάν για το ιστορικά αρνητικό εκλογικό αυτό αποτέλεσμα για την παράταξη, για το ρεκόρ της αποχής και για την σταθεροποίηση του υπερδεξιού – λαϊκίστικου μπλοκ σε υψηλά ποσοστά, ευθύνεται και η αντίληψη περί αποϊδεολογικοποίησης»

• Για τα εθνικά: «Η εικόνα της χώρας μας είναι αποκαρδιωτική. Τρώμε την μια προσβολή, την μια ταπείνωση, μετά την άλλη! Από τους Σκοπιανούς, τους Αλβανούς και, φυσικά, τους ...”φίλους” μας τους Τούρκους. Είναι αδιανόητα όσα συμβαίνουν».

Αιχμές, μηνύματα και προειδοποιήσεις Καραμανλή

Από την πλευρά του, ο Κώστας Καραμανλής, εμφανίστηκε πιο ήπιος στην ομιλία του σε σχέση με τον κ. Σαμαρά, ωστόσο δεν έλειπαν τα μηνύματα και οι προειδοποιήσεις ιδίως για τα εθνικά θέματα.

«Ας υπογραμμιστεί ακόμα ότι σε ό,τι αφορά συμπεριφορές που υποκρύπτουν αλυτρωτικές διαθέσεις και υπονόμευση των σχέσεων καλής γειτονίας είναι ανάγκη να σταλεί ένα ξεκάθαρο και αυστηρό μήνυμα προς τα Τίρανα και τα Σκόπια: Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές και επισύρουν συνέπειες. Με την πρόσθετη υπενθύμιση ότι ο δρόμος τους προς την Ευρώπη εξαρτάται από την Ελλάδα. Καθαρές κουβέντες, καθαροί λογαριασμοί», ανέφερε ενδεικτικά ο κ. Καραμανλής.

Επιπρόσθετα, για ακόμη μια φορά προειδοποίησε κατά της προσέγγισης με την Τουρκία: «Οι ηγεμονικές βλέψεις της Τουρκίας, η συστηματική επιχείρηση εκ μέρους της διεύρυνσης της ατζέντας, η ευθεία αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας είναι δεδομένες και απροκάλυπτες. Μόνο εθελοτυφλούντες μπορούν να το αμφισβητούν. Η όποια συγκυριακή ύφεση στην ρητορική και τις έμπρακτες προκλήσεις, υπαγορευόμενη από πρόσκαιρες σκοπιμότητες, δεν πρέπει να συσκοτίζουν την αλήθεια. Ότι δηλαδή η Τουρκία έχει ξεκάθαρο αναθεωρητικό σχέδιο για την περιοχή και ευθέως απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Ηγεμονισμός που συν τοις άλλοις αποκαλύπτεται από την στρατιωτική και όχι μόνο παρουσία της στην Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, την Βόρεια Αφρική αλλά και χώρες των Βαλκανίων.

Πιστεύω ότι καμιά Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα ήταν διατεθειμένη να υποχωρήσει σε μείζονα εθνικά θέματα και να αποδεχθεί ρυθμίσεις σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Πρώτον, διότι αποκλείω την πιθανότητα να το επιθυμεί. Αλλά επιπρόσθετα δεν θα μπορούσε, διότι θα βρισκόταν αντιμέτωπη με την ομόθυμη και σθεναρή αντίδραση των Ελληνίδων και των Ελλήνων.

Είναι λοιπόν αδύνατη και αδιανόητη η σύναψη συνυποσχετικού που θα κρύβει τεχνηέντως και εκ του πονηρού, υπό το πρόσχημα της προσφυγής στο ΔΔ της Χάγης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, την εκχώρηση με ασαφείς και διπλωματικά ευρηματικές διατυπώσεις, δικαιώματος στο ΔΔ να αποφανθεί περί του εύρους των χωρικών υδάτων ή ακόμα και της εδαφικής κυριαρχίας νήσων και βραχονησίδων. Είμαι κατηγορηματικός σε αυτό.

Υφέρπει όμως πάντα ο κίνδυνος, στο όνομα της ύφεσης, των χαμηλών τόνων και των ήρεμων νερών, να δημιουργείται σταδιακά η εντύπωση της αποδοχής της διευρυνόμενης τουρκικής ατζέντας και διεκδικήσεων, άρα βήμα-βήμα της δημιουργίας προηγούμενου. Με άλλα λόγια η δια της διαχρονικής διολίσθησης».

Δεν προκάλεσαν έκπληξη

Τα όσα είπαν οι δύο πρωθυπουργοί δεν προκάλεσαν σε καμία περίπτωση έκπληξη στο Μέγαρο Μαξίμου. Μετά τις ομιλίες, κυβερνητικές πηγές διαμήνυαν πως «δεν σχολιάζουμε πρώην πρωθυπουργούς», αλλά αναπτύσσεται μια ανησυχία: Και αυτό γιατί είναι η πρώτη φορά που οι δύο πρώην πρωθυπουργοί ασκούν δημοσίως συντονισμένα κριτική στην κυβέρνηση, ενώ αμφισβητούνται με σαφήνεια κεντρικές πολιτικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο πρωθυπουργός, σε κάθε περίπτωση έχει ξεκαθαρίσει στην πρόσφατη Κοινοβουλευτική Ομάδα πως δεν πρόκειται να στρίψει δεξιά το καράβι και θα επιμείνει στις θέσεις του.