Ένα εντυπωσιακό εύρημα της τελευταίας δημοσκόπησης της Metron Analysis, είναι ότι το 52% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι περνούσε καλύτερα το 2019, επί κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, έναντι του 27% που δηλώνει ότι περνάει καλύτερα σήμερα, με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα που έχει συκοφαντηθεί όσο καμία άλλη και έχει υποστεί μια συντριπτική άδικη κριτική από τα ΜΜΕ, που στήριζαν και στηρίζουν άνευ όρων την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Παρόλα αυτά – και όσο αποφορτίζεται χρονικά η διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα – ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο «μαύρα» όσο θέλουν να τα εμφανίσουν. Αρχίζουν πλέον και δουλεύουν οι δεύτερες σκέψεις. Οι σκέψεις αυτές που λένε ότι με τον Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν και τόσο άσχημα τα πράγματα.
Ξέρουμε κάποια λάθη που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας όταν έγινε πρωθυπουργός. Κάποια από αυτά έγιναν προτού γίνει πρωθυπουργός. Όταν έλεγε «εμείς θα βαράμε το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν». Ή όταν έλεγε «go back κυρία Μέρκελ». Λόγια υπερβολικά και αχρείαστα που δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα. Λάθος και κάποιες κομβικές επιλογές συνεργατών του. Αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν τα πράγματα αν στην αρχική διαπραγμάτευση με τους δανειστές – αντί του υπερφίαλου και αλαζονικού Γιάννη Βαρουφάκη – ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ή πόσο υπερβολική ήταν η παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου ως προέδρου της Βουλής. Και την συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο. Όλοι θα θέλαμε να ήταν με κάποιον άλλον. Αλλά με ποιόν; Λάθη και με τον τρόπο που παραιτήθηκε και με τον εν γένει χειρισμό της παρουσίας Κασσελάκη…
Όμως η διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είχε και καθοριστικά πολιτικά επιτεύγματα: Την – με δάκρυ και αίμα – τελική έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια. Την εμβληματική συμφωνία των Πρεσπών. Την στήριξη μιας μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας, που έφτανε να ψάχνει μέσα στους σκουπιδοτενεκέδες για να σιτιστεί. Την παροχή ιατροφαρμακευτικής κάλυψης σε όλους τους πολίτες είτε χρωστούσαν ασφαλιστικές εισφορές είτε όχι. Δεν ήταν ασήμαντα πράγματα όλα αυτά. Και σε αυτές τις στιγμές.
Σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που παραπαίει. Τόσο καιρό με την προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση, τον έλεγχο της ενημέρωσης καταφέρνει και επιβιώνει. Το έγκλημα των Τεμπών ήταν ο καταλύτης που έκανε όλο αυτό το σκηνικό να καταρρεύσει. Μέσα από το έγκλημα των Τεμπών φωτίστηκε και το σκάνδαλο των υποκλοπών. Φωτίστηκε και η Πύλος. Φωτίστηκε και η Novartis. Φωτίστηκε και η εξάρτηση και η υποδούλωση της δικαιοσύνης. Και πλέον μέσα στην κοινωνία ωριμάζει η απαίτηση όλα αυτά να αλλάξουν. Η κοινωνία θεωρεί ότι δικαιούται μια καλύτερη και δημοκρατικότερη προοπτική για τη ζωή της. Αυτό αρχίζει και γίνεται ζητούμενο και απαίτηση.
Τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης είναι «λίγα». Ελλιπή. Δεν μπορούν να εκφράσουν τα αιτήματα της κοινωνίας. Τα αιτήματα για μια ζωή με καλύτερες προοπτικές. Το σημερινό πολιτικό σκηνικό δεν οδηγεί πουθενά. Μια κυβέρνηση σε αποδρομή και μια αντιπολίτευση που δεν μπορεί. Κάτι πρέπει να γίνει. Κάτι νέο να εμφανιστεί που θα συσπειρώσει τον κόσμο. Ο κόσμος θέλει αλλά δεν μπορεί μόνος του. Χρειάζεται ένας νέος φορέας για να εκφραστεί. Οι δήθεν συνεργασίες των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης είναι ουτοπικές και ανέφικτες. Κανένας δεν έχει την όρεξη, ή τη δύναμη να υπερβεί το κόμμα του και να προχωρήσει μπροστά.
Η δημοσκόπηση της Metron Analysis στέλνει κάποια μηνύματα. Η διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα για ένα μεγάλο- ίσως και πλειοψηφικό μέρος της κοινωνίας – δεν έχει αρνητική χροιά. Άσχετα αν η προπαγάνδα της διαπλοκής λέει άλλα. Το πολιτικό αδιέξοδο που υπάρχει σήμερα πρέπει να ξεπεραστεί. Είναι η ώρα του Αλέξη Τσίπρα να υπερβεί το πολιτικό αδιέξοδο και να βγει απέναντι σε αυτή τη σαπισμένη κυβέρνηση.
Θα το τολμήσει ο Αλέξης Τσίπρας; Ας το τολμήσει. Σήμερα είναι η ώρα. Έφτασε η στιγμή του ως εδώ και μη παρέκει…
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους
