Πόσο πιθανή είναι μια εισβολή της Τουρκίας και των συμμάχων της στην κουρδική Βορειοανατολική Συρία;
Το παραπάνω ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί χωρίς να έχει γίνει σαφές τι θα γίνει με τους εννιακόσιους άνδρες των ειδικών δυνάμεων του στρατού των ΗΠΑ που βρίσκονται στη Βορειοανατολική Συρία ως εγγύηση προστασίας των Κούρδων ανταρτών.
Δύο φορές, το 2018 και το 2019, ο Τραμπ υπό την πίεση του Ερντογάν εξήγγειλε αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Βορειοανατολική Συρία, μια απόφαση που ακυρώθηκε μετά τις αντιρρήσεις του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγο πριν καταληφθεί η Δαμασκός από τους συμμάχους του Ερντογάν, ο Τραμπ από το Παρίσι δήλωνε ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να αναμιχθούν στη Συρία αλλά να αφήσουν τα γεγονότα να «αυτορυθμίσουν» τις νέες ισορροπίες στην περιοχή.
Το δόγμα της Γεωπολιτικής Αυτορύθμισης που πρεσβεύει ο Τραμπ δεν αρκεί για να απαντήσουμε στο ερώτημα τι θα κάνουν οι ΗΠΑ αν ο Ερντογάν αποφασίσει να εισβάλει στη Βορειοανατολική Συρία.
Στη Συρία δεν δρουν μόνον οι ανακυκλωμένοι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα, που με τη στήριξη της Τουρκίας κατέλαβαν τη Δαμασκό, αλλά και οι άλλοι, οι «γνήσιοι» τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», οι οποίοι καραδοκούν για να καλύψουν κάθε κενό εξουσίας στη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας και αν εμφανιστεί.
Μεταλλαγμένοι και γνήσιοι τζιχαντιστές κατέχουν την τέχνη του απόλυτου αιφνιδιασμού.
Το 2014 εμφανίστηκαν από το πουθενά και σε δυο-τρεις μέρες κατέλαβαν τη Μοσούλη, με τον στρατό του Ιράκ να εξαερώνεται.
Φέτος, όπως δείχνουν τα τελευταία γεγονότα, οι ανακυκλωμένοι τζιχαντιστές του Ερντογάν, σε μια αιφνιδιαστική προέλαση που θύμιζε παρέλαση, ξεκίνησαν από το Ιντλίμπ και μετά από δέκα μέρες έφτασαν στη Δαμασκό.
Αν υπάρξει εκ νέου απειλή επανεμφάνισης του «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία και στο Ιράκ, τότε δεν θα μπορεί καν να συζητηθεί το θέμα της αποχώρησης των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία και πολύ περισσότερο η ανοχή από τις ΗΠΑ ενδεχόμενης τουρκικής εισβολής στη Βορειοανατολική Συρία.
ΗΠΑ και Δύση εξακολουθούν να παίζουν με τη φωτιά με την εργαλειοποίηση του ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Τα μαθήματα της στήριξης των Μουτζαχεντίν και στη συνέχεια των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν δεν αφομοιώθηκαν από τις ΗΠΑ και τη Δύση, και έτσι μετά από είκοσι χαμένα χρόνια οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ έφυγαν κακήν κακώς από τη χώρα τον Αύγουστο του 2021.
