Στα αρχηγικά κόμματα η σύνθεση της λίστας Επικρατείας είναι προνόμιο του προέδρου (για το ΚΚΕ αποφασίζει η Κεντρική Επιτροπή). Αυτός τη φτιάχνει με δικά του κριτήρια και αν θέλει παίρνει τη γνώμη συνεργατών και συμβούλων του. Εκεί τοποθετεί εμβληματικές προσωπικότητες από κοινωνικούς χώρους, διανοούμενους και καλλιτέχνες. Οι πιο προβεβλημένοι μπαίνουν ψηλά, σε εκλόγιμες θέσεις, κάποιοι που δεν θέλουν να εμπλακούν ενεργά στην πολιτική δέχονται να είναι χαμηλά στη σειρά, ακόμη και στην τελευταία θέση για να δώσουν το παράδειγμα ότι και το κόμμα υποστηρίζουν και δεν θέλουν να εκμεταλλευθούν το βαρύ όνομά τους για να κάνουν καριέρα βουλευτή ή υπουργού αν συμμετέχουν στη λίστα κόμματος που διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία.
Τις τελευταίες μέρες έχει δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα με τη λίστα Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Παραιτήθηκε ο Οθωνας Ηλιόπουλος και ζήτησε να τον διαδεχθεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος όμως είναι στην ένατη θέση. Για να συμβεί αυτό πρέπει να παραιτηθούν όσοι και όσες προηγούνται ώστε να ορκιστεί βουλευτής ο κ. Κασσελάκης, εκτός αν υπάρξει διασταλτική ερμηνεία του εκλογικού νόμου και καταλάβει αυτοδικαίως τη θέση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ως εκπρόσωπος της ομογένειας, εξέλιξη όμως που οι νομικοί και οι συνταγματολόγοι όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων δεν θεωρούν πιθανή γιατί δεν είναι θεσμικά σωστή.
Δύο από τους υποψηφίους δεν ανήκουν πια στον ΣΥΡΙΖΑ, ο ένας (Θανάσης Τσακρής) έχει προσχωρήσει στο κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη και η άλλη (Ζορζέτα Λάλη) έχει δηλώσει ότι στηρίζει τη Νέα Αριστερά και αρνείται να παραιτηθεί. Οι υπόλοιποι(ες) δεν έχουν κάνει γνωστή την πρόθεσή τους και γι’ αυτό ασκούνται πιέσεις από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αποσυρθούν. Οσο δεν τοποθετούνται δημοσίως (ιδιωτικώς δεν ξέρω τι έχουν κάνει) δίνουν την ευκαιρία στα μέλη της ομάδας των προεδρικών να απαιτούν από τους επιλαχόντες και τις επιλαχούσες να εγκαταλείψουν ώστε να πάει στη Βουλή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στον χορό των παρεμβάσεων προς αυτή την κατεύθυνση έχουν μπει και οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο παρασκήνιο μαίνεται ο πόλεμος ανάμεσα στην ηγετική ομάδα και την εσωκομματική αντιπολίτευση και γι’ αυτό το ζήτημα. Στην Κουμουνδούρου υποψιάζονται ότι στην υπόθεση τα νήματα κινεί ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Σ’ αυτόν θα χρεώσουν την άρνηση των υποψηφίων να παραμερίσουν για να περάσει ο Στέφανος Κασσελάκης. Είναι μια κόντρα που κρατάει καιρό.
Η αρχή έγινε στο συνέδριο όπου ο κ. Τσίπρας ζήτησε να πάει το κόμμα ξανά σε εκλογή αρχηγού, στη συνέχεια είχαμε τις βαρύτατες αιχμές του κ. Κασσελάκη ότι παρέλαβε οργανωτικό και οικονομικό χάος, μεσολάβησαν κάποιες εξηγήσεις που έδωσαν την εντύπωση ότι το κλίμα βελτιώνεται, αλλά πριν από μερικές μέρες είχαμε το πρώτο μέρος του άρθρου Κασσελάκη στην εφημερίδα Documento όπου μιλούσε για τις κακές σχέσεις του με τον προκάτοχό του, σημειώνοντας ότι στο δεύτερο μέρος του άρθρου θα δώσει τις απαντήσεις για το επίμαχο ζήτημα με όλες τις λεπτομέρειες.
Αυτό όμως δεν ήρθε στην ημερομηνία που είχε υποσχεθεί ο κ. Κασσελάκης. Προφανώς είναι ένα χαρτί που θέλει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχει ως απειλή και να το ρίξει στο τραπέζι όταν αυτός κρίνει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να πετύχει τον στόχο του. Και ποιος είναι ο στόχος του; Σύμφωνα με τους επικριτές του, η αποτσιπροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως μέχρι… τελικής λύσεως, δηλαδή ακόμη και με αλλαγή τίτλου και συμβόλων.
Ο ίδιος έχει πει ότι δεν θέλει να αλλάξει το όνομα του κόμματος, πρόσθεσε όμως ότι αν βάλουν θέμα οι σύνεδροι στο καταστατικό συνέδριο δεν γίνεται να μη συζητηθεί. Δικό του κόμμα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1974, αρνούμενος να παραλάβει την κληρονομιά της Ενωσης Κέντρου. Ο κ. Κασσελάκης δεν έχει κρύψει τον θαυμασμό του για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Γιατί λοιπόν να μην επιχειρήσει να τον αντιγράψει, αρνούμενος κι αυτός να παραλάβει την κληρονομιά του Τσίπρα;
Ανάγωγα
«Του χρόνου θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για τις πυρκαγιές». Το είπε, για την ακρίβεια, το ξαναείπε. Ποιος; Ο επικεφαλής της κυβέρνησης του σαράντα και κάτι τοις εκατό. Συνεπής στην ψευδολογία και στην ανικανότητα.
