Τα ψιλά δεν επαρκούν ούτε για πέντε μπάνια στο νησί, οπότε η λίστα Πέτσα δίνει τη λύση για όσους ξεμείνουν στο τσιμέντο: Παγωμένα σεντόνια και μπιρόνια από το περίπτερο.

Ασκώ το (όχι λειτούργημα, αλλά επάγγελμα) του δημοσιογράφου επί 36 χρόνια και αναρωτιέμαι –όχι για πρώτη φορά- πόσο τιμάται στις μέρες μας η δημοσιογραφία. «Η τιμή, τιμή δεν έχει», λέγαμε παλιά και καμαρώναμε. Αλλά αυτό ήταν πριν τις λίστες Πέτσα και πριν τον εξανδραποδισμό της τέταρτης εξουσίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το έχω ξαναγράψει και το πιστεύω ακράδαντα, ότι η ολομέτωπη επιχείρηση άλωσης του Τύπου από το 2019 είναι το μοναδικό πράγμα που έκανε καλά –συντεταγμένα και με ολοκληρωμένο σχέδιο- η Νέα Δημοκρατία, μόλις κατσικώθηκε ξανά στην εξουσία και στον σβέρκο μας.

Ξεχάσατε μήπως, ότι η υπαγωγή του ΑΠΕ και της ΕΡΤ στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις της νεοεκλεγμένης, αυτοδύναμης και παντοδύναμης κυβέρνησης μετά τη …μεταπολίτευση του 2019; Ακόμα και ο τελευταίος αφελής κατάλαβε (ή θα έπρεπε να καταλάβει) εκείνη τη μέρα, ότι ο πάση θυσία έλεγχος των ΜΜΕ είναι βασικός και αδιαπραγμάτευτος στόχος της κυβέρνησης. Η ανικανότητα και η διαφθορά που κατέφταναν καλπάζοντας θα κουκουλώνονταν κάτω από το χαλί μίας εικονικής πραγματικότητας, όπου το λιβάνισμα του «λαοπρόβλητου» ηγέτη και των υπολοχαγών του θα μετέτρεπε το μαύρο σε άσπρο και την πηχτή νύχτα σε μέρα με τεχνητό φως.

Πέντε ατελείωτα και βασανιστικά χρόνια τώρα, αλήθεια είναι μόνο ό,τι μεταδίδεται από τον Σκάι, από την κρατική τηλεόραση και από τα αργυρώνητα εξαπτέρυγα της κυβέρνησης. Εάν η πραγματικότητα που ζούμε διαψεύδει όσα ακούμε από το γυαλί, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Αυτό το φάλτσο βιολί θα πάψει να παιανίζει μόνο όταν ο τελευταίος φιλοκυβερνητικός κονδυλοφόρος (ή μαρκουτσοφόρος) περάσει το κατώφλι της Βουλής, με τις τσέπες ξέχειλες από χρήμα. Ναι, και της Ευρωβουλής, μαζί με τους βαρυποινίτες της ευρύτερης Δεξιάς.

Φαίνεται ότι η ολοκληρωτική κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας –σε συνδυασμό με την εκλογική κατρακύλα της ΝΔ στις πρόσφατες ευρωεκλογές- δημιούργησε νέες ροές «πέτσινου» χρήματος και ξεδιαντροπιάς, πάνω που ελπίζαμε ότι έμπαινε κάποιο φρένο στον αυτοεξευτελισμό.

Με το που έφτασε το καλοκαίρι και ο λαουτζίκος κατάλαβε ότι τα ψιλά στην αραχνιασμένη τσέπη δεν αρκούν για τα πατροπαράδοτα μπάνια, τα πλυντήρια μπήκαν σε λειτουργία τούρμπο και βάλθηκαν να ξεπλύνουν τη μαυρίλα παίζοντας με τον πόνο μας. Αποδελτιώνω στα γρήγορα, από το απάνθισμα των τελευταίων ημερών:

· Ο Ελεύθερος Τύπος μας ενημερώνει ότι «Η Μαρέβα έσβησε κάθε γυναικεία παρουσία στον Λευκό Οίκο, τραβώντας τα φώτα με την ευγένειά της και το στυλ της». Φορούσε, λέει (και τηρώ την ορθογραφία του πρωτοτύπου) «Η Μαρέβα Μητσοτάκη φόρεσε ένα blue navy σύνολο, με σατέν τοπ και παντελόνι, ενώ τον λαιμό της κόσμισε ένα εντυπωσιακό κόσμημα». Άραγε η ίδια η Μαρέβα θα μπορούσε να απαγγείλει αυτή τη φράση χωρίς να γελάσει;

· Η ομόσταυλη του Σκάι Καθημερινή ισχυρίζεται χαρωπά ότι οι νέοι μας «δουλεύουν σεζόν για τις βουτιές τους». Πάει να πει, «πηγαίνουν σε νησιά για μεροκάματα, ώστε να μη στερηθούν τις χαρές του ελληνικού καλοκαιριού». Είδατε εσείς οι κακεντρεχείς, που υπάρχουν λύσεις για όλα; Εάν δεν αντέχεις χωρίς μακροβούτι και μπιτσόμπαρο, γίνεσαι σκλάβος σε εξαήμερη εργασία για 600 ευρώ και περνάς ζάχαρη όλη τη σεζόν παρά θιν αλός. Μαυρίζεις κιόλας, αντί να τους μαυρίζεις.

· Το in.gr, σε αναδημοσίευση από το Vita.gr , μας συνιστά να μη στενοχωριόμαστε για τα χαμένα μπάνια, διότι υπάρχει λέει και το …staycation. «Μερικοί λόγω υποχρεώσεων ή περιστάσεων θα αναγκαστούμε να περάσουμε το μεγαλύτερο διάστημα στην πόλη. Όμως, μην απογοητεύεσαι! Μπορείς να φέρεις τις διακοπές στο… σπίτι, ακόμα και χωρίς να ταξιδέψεις, δημιουργώντας αξέχαστες αναμνήσεις χωρίς να εγκαταλείψεις την βάση σου». Μα ναι, διακοπές μέσα στους τέσσερις τοίχους. Πώς δεν το είχα σκεφτεί;

· Το ίδιο in.gr έχει και τη λύση για τον καύσωνα: «Να καταψύξετε τα σεντόνια και τη μαξιλαροθήκη σας λίγο πριν πάτε για ύπνο». Συνταγή της γιαγιάς, λέει; Από την εποχή που δεν υπήρχε καν κλιματισμό. Εσείς κλιματισμό έχετε, φράγκο για να τον ανάψετε δεν έχετε. Αλλά μη στενοχωριέστε, βρε κουτά, που είστε καταδικασμένοι να περάσετε τον καυτό Ιούλιο στο κλεινόν άστυ. Ψυγείο έχετε όλοι και καίει ελάχιστα. Βάζετε τα σεντόνια στον κατάψυξη με μερικά παγάκια από πάνω και καθαρίσατε.

Εξυπακούεται ότι έχουμε πλούσια ρεπορτάζ για τη φυλακόβια ζωή του ποινικολόγου Λύτρα που έσπασε στο ξύλο τη γυναίκα του. «Πήρε κιλά», «έχασε κιλά», «τρώει το φαγητό των συγκρατουμένων του», μέχρι ότι είναι …βρωμιάρης διάβασα κάπου. Ίσως μελλοντικά να ξαναδώσει και πανελλήνιες μέσα από τη μπουζού, όπως εκείνος ο γυναικοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, αλλά δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Θα το μάθουμε με κάθε λεπτομέρεια και με πλήρη ανάλυση των γραπτών του από τα ακοίμητα μέσα της κοιμισμένης «ενημέρωσης».

Οτιδήποτε είναι σημαντικό για τις ζωές μας και προξενεί φθορά στην άμωμη εικόνα της κυβέρνησης είτε γίνεται γαργάρα είτε υποβαθμίζεται στα ψιλά, δίπλα στα βενζινάδικα και στα φαρμακεία. Στα δελτία και στις εκπομπές και στα μαγκαζίνα της ελληνικής «ενημέρωσης», μπορεί κανείς να δει και ν’ακούσει και να διαβάσει νοσταλγικά αφιερώματα για την Μπρέντα του Μπέβερλι Χιλς ή για το ματωμένο ους του επίδοξου δυνάστη της οικουμένης Τραμπ, αλλά τίποτε για την Παλαιστίνη ή για τα Τέμπη.

Για τις καταστροφικές πυρκαγιές μαθαίνουμε μόνο αν καεί το σπίτι κανενός επώνυμου, ενώ για τα χάλια της Υγείας ανοίγει συζήτηση μόνο αν τύχει και αρρωστήσει η μαμά του Στάθη Δρογώση ή του Γιάννη Καλλιάνου. Για το μεταναστευτικό, επικρατεί άκρα των τάφων σιωπή, διότι θυμώνουν οι κυρ-Παντελήδες αν εντοπίσουν ίχνος ανθρωπιάς, οπότε πάνε και ψηφίζουν Βελόπουλο.

Κόντεψε μάλιστα να πληρώσει την (προσεχώς) νύφη ο φουκαράς ο Σπύρος Καπράλος, που του χρέωσαν τη Σάκκαρη για σημαιοφόρο, ώστε να ισοσκελιστεί η κουτουράδα με τον Αντετοκούνμπο. Διότι πώς θα εξηγήσει ο δεξιός υποψήφιος στο σκληροπυρηνικό ποίμνιό του, ότι επί ημερών εθνικοφροσύνης επελέγη να κρατήσει την ελληνική σημαία στην Πόλη του Φωτός ένας κατάμαυρος υιός Αφρικανών λαθρομεταναστών; Αρκεί που αλλοίωσαν τον πολιτισμό της περήφανης Ισπανίας ο Γιαμάλ και ο Νίκο Γουίλιαμς.

Εφ’ όσον αυτός ο Ακενοτούμπο συνοδεύεται από την εθνική μας μνηστή κάτι πάει κι έρχεται, σκέφτηκαν οι σοφοί στο Μέγαρο του Μαξίμου. Αλλά ο πολιτικός σασμός τσάκισε εξαιτίας –λένε- της άκαμπτης στάσης του Ισίδωρου Κούβελου. Αντί της κατά τα λοιπά άξιας και ικανότατης Μαρίας Σάκκαρη, θα παρελάσει δίπλα στον Αντετοκούνμπο το αντεθνικό στοιχείο που ονομάζεται Αντιγόνη Ντρισμπιώτη. Και φταίει ο άντρας της Ντόρας! Πού ξανακούστηκε τέτοιο πράγμα, Μητσοτάκης να ντουφεκάει Μητσοτάκη;

Βεβαίως, το σανό θα πήγαινε χαμένο εάν δεν υπήρχε κοινό πρόθυμο να το μασουλήσει χασκογελώντας. Στον απίθανο αυτό τόπο, όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, χύθηκε περισσότερο δάκρυ για τον φυσικό θάνατο της ηθοποιού Σάνεν Ντόχερτι, παρά για τους εκατοντάδες δολοφονημένους της Πύλου. Οι ψηφοφόροι του Αυτιά συγκλονίστηκαν με τα ματωμένα αυτιά του Ντόναλντ Τραμπ , αλλά δεν δίνουν πεντάρα τσακιστή, όταν ισραηλινές ρουκέτες σκορπίζουν τον θάνατο σε σχολεία και νοσοκομεία της Γάζας. Το ανδροπρεπές κοινό της Κυριακής συγκινήθηκε με τον πρησμένο αστράγαλο του Λιονέλ Μέσι , οπότε στο ημίχρονο έδειρε για 14 λεπτά τη γυναίκα του, μπας και ξεθυμάνει.

Αποφάσισα λοιπόν κι εγώ να κλείσω τα σεντόνια μου στην κατάψυξη για να δω δροσερά ονείρατα τεχνικολόρ, ενώ τις διακοπές μου θα τις περάσω στο πεντακάθαρο σπιτικό μου. Με μακροβούτια στη μπανιέρα, με λουκούλλεια γεύματα στην κουζίνα, με περιπάτους γύρω γύρω από το τραπέζι του σαλονιού, με ταινίες στο Netflix στο μπαλκόνι, με μπιρόνια από το περίπτερο της γειτονιάς, με ριλάξ στο υπνοδωμάτιο με τα κατεψυγμένα σεντόνια. Εάν πέσει στο χέρι μου κανένα pass για το σούπερ μάρκετ, θα μου έρθει και κοψοχρονιά…