Ακόμα μία επικίνδυνη απόφαση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη έρχεται στο φως, μετά την καταγγελία για υποτίμηση χιλιάδων περιουσιών Ελλήνων πολιτών εν μία νυκτί!

Συγκεκριμένα και με βάση νέο Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, σε οικόπεδα μικρότερα των 2 στρεμμάτων σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, αφαιρείται η δυνατότητα οικοδόμησης, καθώς μετατρέπονται ουσιαστικά σε… χωράφια αυτές οι περιουσίες!

Όταν μιλάμε για οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων αναφερόμαστε σαφώς στην επαρχία και σε χωριά, κάτι που σημαίνει ότι πάμε για ολοκληρωτική εγκατάλειψη αυτών των περιοχών με τη νέα απαγόρευση. Ή ότι πάμε σε ολοκληρωτική «κατάληψή» τους από «μεγαλοκαρχαρίες»…

«Το ποιος ζημιώνεται, το γνωρίζουμε. Το ποιος θα ωφεληθεί, θα το μάθουμε σύντομα, εφόσον δεν ανατραπεί το Προεδρικό Διάταγμα. Θα το μάθουμε όταν μεγάλες επενδυτικές εταιρίες θα αγοράζουν τα υποτιμημένα ακίνητα εντός των παλαιών οικισμών ως χωράφια και με τη διαδικασία της τοπικής πολεοδόμησης – που προβλέπεται για μεγάλες εκτάσεις – θα τα μετατρέπουν σε οικοδομήσιμα οικόπεδα. Η Κυβέρνηση αυτή τη φορά, προκειμένου να κάνει business, δεν δίστασε να υφαρπάξει ακόμη και τις περιουσίες των Ελλήνων», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Βουλευτής Ηρακλείου και Τομεάρχης Οικονομικών και Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, Χάρης Μαμουλάκης, ο οποίος ανέδειξε την ύπουλη πτυχή της κυβερνητικής απόφασης.

«Μέχρι τις 14 Απριλίου 2025, η ακίνητη περιουσία εντός οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων, ήταν άρτια και οικοδομήσιμη. Από τις 15 Απριλίου, με ένα νόμο της Κυβέρνησης της ΝΔ, αυτές οι περιουσίες έγιναν χωράφια.

 Μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες, η Κυβέρνηση υποτίμησε περιουσίες, θέτοντας σε ισχύ νέο Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, με το οποίο αχρηστεύονται επί της ουσίας οι περιουσίες όλων των Ελλήνων, σε οικισμούς με πληθυσμό έως 2.000 κατοίκων. Δηλαδή σχεδόν σε όλα τα χωριά της χώρας», επεσήμανε ακόμα σε δήλωσή του ο κ.Μαμουλάκης.

Και πρόσθεσε: «Σε αντίθεση με την πρακτική που εφαρμόζει σε πλήθος άλλων δικαστικών αποφάσεων, η Κυβέρνηση αυτή τη φορά έτρεξε να ενσωματώσει την ακυρωτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, αντί να δημιουργήσει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο βάσει αυτής, έτσι ώστε να προστατευθούν οι περιουσίες»