Τα προβλήματα δεν έλειψαν ποτέ από τον φετινό Ολυμπιακό, που έφτασε όμως στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, έστω και με μισή ομάδα. Με την άλλη μισή να επιστρέφει ο τίτλος του Πρωταθλητή Ευρώπης παραμένει ο μεγάλος στόχος. Γράφει ο Γιάννης Φιλέρης
Ο μαραθώνιος της κανονικής περιόδου στη φετινή EuroLeague ολοκληρώνεται την Παρασκευή, αλλά ήδη ο Ολυμπιακός μετά τη νίκη του επί της Μακάμπι οριστικοποίησε την πρώτη θέση με ρεκόρ 24-10, με 11 νίκες μακριά από το γήπεδό του και με τη … μισή ομάδα του εκτός μάχης, λόγω των τραυματισμών, που στάθηκαν, εν τέλει, το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτή την πορεία που ξεκίνησε τον περασμένο Οκτώβριο. Είναι ζήτημα αν οι “ερυθρόλευκοι” έπαιξαν ποτέ πλήρεις, αμφιβάλλουμε αν θα τα καταφέρουν και στη συνέχεια, παρόλα αυτά, όχι μόνο δεν έπεσαν από την κορυφή αλλά με εξαίρεση τις τρεις σερί ήττες αυτού του μήνα, ήταν υπόδειγμα συνέπειας, σταθερότητας και -σε γενικές γραμμές- καλού μπάσκετ.
Δεν βγαίνεις εύκολα πρώτος σε αυτή την Ευρωλίγκα, τη γεμάτη από ανατροπές, συναρπαστικές μάχες και όλες τις ομάδες – ακόμα και την τελευταία Άλμπα Βερολίνου, ικανές να σε κερδίσουν αν δεν είσαι προσεχτικός.
Ο Ολυμπιακός αξίζει τα εύσημα για αυτή την πρωτιά, η οποία βέβαια δε λέει τίποτε αφού στα πλέι-οφ που ξεκινούν στις 22-23/4 όλα ξεκινούν από το μηδέν και αυτό που μετράει είναι μόνο το αβαντάζ έδρας. Οι Πειραιώτες θα περιμένουν αρκετά για να μάθουν τον αντίπαλο τους, την ομάδα δηλαδή που θα καταλάβει μέσω των πλέι-ιν. Ο νικητής του 9-10 θα παίξει με τον ηττημένο του 7-8 και απ’ αυτό το ζευγάρι θα προκύψει η ομάδα που θα προσπαθήσει να εκτροχιάσει τον Ολυμπιακό από το φάιναλ-φορ του Άμπου Ντάμπι.
Μόουζες Ράιτ: Εδώ είμαι, με θυμάστε;
Το ματς, το τελευταίο εντός έδρας της κανονικής περιόδου δεν ήταν τόσο εύκολο, γιατί η Μακάμπι είναι μια ομάδα που … βγάζει την ψυχή των αντιπάλων (νίκησε τη Φενέρ και τη Μπάγερν, έχασε στο τσακ από Εφές και Παναθηναϊκό) σουτάρει καλά και χωρίς άγχος, παίζει πολύ καλά στο ρυθμό των γρήγορων επιθέσεων. Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην είχε την αμυντική προσήλωση που χρειαζόταν (εξαίρεση το καλό τρίτο δεκάλεπτο, που έδωσε και την μικρή αλλά ουσιαστική διαφορά για τη νίκη) παρουσίασε όμως όλα τα υπόλοιπα καλά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του.
Και 30 ασίστ (οι 13 από τα χέρια του πολύ καλού Γουίλιαμς Γκος) και πλουραλισμός στην επίθεση, που έγραψε συνολικά 99 πόντους αλλά και ένας ψηλός -μετά από αρκετό καιρό- σε φουλ δράση. Την ώρα που Μιλουτίνοβ και Φαλ έμειναν ξανά εκτός ρόστερ, ο Μόουζες Ράιτ επέστρεψε … στην πρεμιέρα της διοργάνωσης. Ναι, τότε ήταν που ο Αμερικανός πρόλαβε να κάνει ένα παρόμοιο παιχνίδι. Εναντίον της Φενέρ στις 4 Οκτωβρίου είχε 15π και 7ρ.
Ένα τετράμηνο εκτός γηπέδων ήταν ένα σοκ για την ομάδα και κυρίως για τον ίδιο τον παίκτη, που μάθαινε ότι μια πνευμονία του στοίχισε ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ο Ράιτ επέστρεψε, ωστόσο, ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, τελειώνοντας τον αγώνα με 18π (7/10δ, 4/5β) 6ρ, 3 ασίστ και 2 μπλοκ. Είναι πολύ σημαντικό ο τρίτος ψηλός της ομάδας να ξαναμπεί υγιής στο παρκέ και να δώσει όσα στερήθηκε η ομάδα του όλο αυτό το διάστημα, ακόμα και όταν οι άλλοι δυο σέντερ ήταν εντός του ρόστερ.
Η υπενθύμιση των δυνατοτήτων του Ράιτ είναι μια πολύ καλή είδηση για τον Ολυμπιακό που θέλει να εκμεταλλευτεί και αυτό τον παίκτη. Ένα ψηλό δηλαδή, που μπορεί να προστατεύσει το καλάθι, να πάρει ριμπάουντ και κυρίως να ολοκληρώσει πικ εν ρολ με θεαματικά καρφώματα, όπως αυτά που έκανε στο καλάθι της Μακάμπι, ακόμα κι αν χρειάστηκε σε ένα απ’ αυτά να … χάσει κι ένα από τα δυο παπούτσια του.
Γιατί μήπως ξεχάστηκε ο Φουρνιέ;
Η αλήθεια είναι ότι ο Εβαν Φουρνιέ πέρασε άσχημα τον τελευταίο μήνα. Η κούραση, μια ίωση και ένα διάστρεμμα, ήρθαν όλα μαζί και τον ταλαιπώρησαν πάρα πολύ. Χρειάστηκε κι αυτός να “πάει στα πιτς” για να γεμίσει τις μπαταρίες του και να επιστρέψει στο παρκέ για να σκοράρει 27 πόντους (έναν λιγότερο από το ρεκόρ του, δηλαδή τους 28π εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης) δείχνοντας ότι λαδώνει τη μηχανή του, εν όψει των πλέι-οφ.
Ο Γάλλος ήταν ζεστός, είχε 10/13 σουτ (5/6 δ, 5/7β) και μόνο οι χαμένες βολές (2/7) ήταν ένα μελανό σημείο στο παιχνίδι του, που συνδυάστηκε ωστόσο και με πολλές προσπάθειες στην άμυνα, τρεις ασίστ και ηγετικές πρωτοβουλίες.
Ο Φουρνιέ είναι ένας σταρ που ασπάστηκε αμέσως το μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ο ίδιος το είχε θαυμάσει (μαζί με το κοινό) από το Βελιγράδι, μπορεί καμιά φορά να μοιάζει υπερβολικός, αλλά είναι αυτός που κάνει διαφορετική την φετινή ομάδα, γιατί μέσα του έχει το απρόβλεπτο, την εμπειρία του ΝΒΑ και την υψηλή κλάση.
Προφανώς ο καλός Φουρνιέ δεν ξεχάστηκε από τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του, ούτε ο ίδιος όμως ξέχασε γιατί έχει έρθει αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Η αποστολή του είναι συγκεκριμένη. Να οδηγήσει την ομάδα του στην γη της επαγγελίας…
Δίπλα σε αυτούς οι συνήθεις ύποπτοι Βεζένκοβ (21π-7ρ) και Πίτερς (17π-7ρ) σε ένα ακόμα χορταστικό βράδυ. Δύσκολα μπορεί να βρει δυο τόσο σπουδαίους πάουερ-φόργουορντ σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα της διοργάνωσης. Δεν ξεχνάμε βέβαια τον … σερβιτόρο ολκής με ρεκόρ ασίστ, Γουίλιαμς Γκος, ούτε και τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, που παρότι ήταν άστοχος από μακριά (0/5τρ) αυτή τη φορά έμεινε μέσα στο ματς, γιατί μπορούσε να βγάλει δυο-τρεις καλές αμυντικές φάσεις!
Το δίκιο του Μπαρτζώκα
Ο κόουτς Μπαρτζώκας που έχει επωμιστεί πάρα πολλά σε αυτό τον Ολυμπιακό είναι ένας ήρεμος άνθρωπος. Όχι στα σαράντα λεπτά του αγώνα, όπου οι εκρήξεις του πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια, όσο έξω από το γήπεδο. Και δεν θα μπορούσε παρά ένας συγκροτημένος άνθρωπος, να βρει τις λύσεις στα προβλήματα που αντιμετώπισε όλη τη χρονιά.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού είπε τον πόνο του, μετά τον αγώνα. Τους τραυματισμους που αποδεκάτισαν την ομάδα του, αλλά δεν την έβγαλαν εκτός στόχων. Η πρώτη θέση στην κανονική περίοδο είναι ένα επίτευγμα και του ίδιου και των παικτών του, αν και όλα αυτά, ξέρετε ξεχνιούνται πολύ εύκολα σε περίπτωση αποτυχίας στη συνέχεια.
Άλλωστε ο μεγάλος στόχος του Ολυμπιακού δεν είναι να τερματίσει στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, αλλά να κερδίσει τον τελικό του φάιναλ-φορ. Καθώς όλοι σιγά-σιγά επιστρέφουν, οι “ερυθρόλευκοι”, παίκτες και προπονητής ετοιμάζονται να παίξουν όσο καλύτερα μπορούν για να σηκώσουν στο τέλος το βαρύτιμο τρόπαιο της EuroLeague…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ
Μπαρτζώκας: “Δεν θα ήθελα να παίξουμε με τον Παναθηναϊκό, αν βρεθούμε στον τελικό θα είναι ένα ματς με μεγάλη αίγλη”
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός να βρεθούν στον τελικό της EuroLeague, κάτι που αν συμβεί θα διαμορφώσει ένα ζευγάρι και ένα παιχνίδι με μεγάλη αίγλη.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναφέρθηκε στο σενάριο ελληνικού τελικού στην EuroLeague, στις δηλώσεις του στους playmakers μετά από τη νίκη επί της Μακάμπι, με την οποία η ομάδα του τερμάτισε στην κορυφή της κατάταξης.
Ο έμπειρος τεχνικός των Πειραιωτών εξήγησε ότι δεν θα ήθελε τον Παναθηναϊκό στον τελικό, καθώς είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης, ωστόσο παραδέχθηκε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καλό για το ελληνικό μπάσκετ, το οποίο φτάνει σε επίπεδα που κανείς δεν φαντάζονταν.
Για το σενάριο να βρεθούν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός στον τελικό της EuroLeague: “Κοιτάξτε, επειδή ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης, εγώ δεν θα ήθελα να παίξουμε με εκείνους. Είναι πολύ δυνατή ομάδα. Θα είναι ένα παιχνίδι με μεγάλη αίγλη βέβαια. Μακάρι για το ελληνικό μπάσκετ να φτάσουν οι δύο ομάδες στον τελικό. Μακάρι και η ΑΕΚ να πάρει τον τίτλο και ο ΠΑΟΚ το ίδιο. Είναι φανταστικό και είναι και για όλους αυτούς που έλεγαν στα τελευταία τέσσερα – πέντε χρόνια ότι το μπάσκετ βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Έχουμε ξαναφέρει, όλοι μαζί το ελληνικό μπάσκετ σε ένα επίπεδο που κανείς δεν φαντάζονταν”, ανέφερε ο Μπαρτζώκας.
Οι δηλώσεις του Γιώργου Μπαρτζώκα στους playmakers:
“Το πιο δύσκολο είναι να πείσεις τους πάντες γύρω από την ομάδα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μιλάω στην καθημερινή μας ζωή, προπονήσεις, αγώνες κτλ. Η Ευρωλίγκα η ίδια έρχεται να αποδείξει ότι μπορείς να χάσεις από τη Βιλερμπάν. Θα μπορούσαμε να χάσουμε από τη Μακάμπι σήμερα.
Το ταλέντο που υπάρχει ξεχειλίζει αυτή τη στιγμή. Συχνά δεν είναι μόνο σε τι κατάσταση βρίσκεσαι εσύ, αλλά και σε τι κατάσταση βρίσκεις τον άλλον. Μπορεί να βρεις μια ομάδα πολύ καλή σε κακή περίοδο. Είναι ένας μαραθώνιος που σωματικά μας αφήνει εξαντλημένους. Το πιο δύσκολο πράγμα για εμάς ήταν η κοινή γνώμη, ο κόσμος που δεν εμβαθύνει στο τι γίνεται μέσα στις ομάδες. Θεωρείται ότι όταν κάποιος παίκτης γυρίζει, θα παίζει και πολύ καλά. Ενώ δεν είναι έτσι, θέλει ένα χρονικό διάστημα.
Έδωσα ένα παράδειγμα, είπα ότι ο Μόουζες Ράιτ στα πρώτα δύο παιχνίδια έπρεπε να παίξει πέντε λεπτά, με βάση τις οδηγίες από τον γιατρό. Θα έπρεπε να παίξει περίπου 14-15 λεπτά στα επόμενα παιχνίδια, αλλά από τρίλεπτα. Αν φαίνομαι καλός ή κακός είναι μέσα στη δουλειά μου, το καταλαβαίνω. Όμως το πώς θα το διαχειριστείς είναι πολύ σημαντικό για την υγεία του, γιατί μπορεί να γυρίσει πίσω αυτό. Όλοι αυτοί που μένουν τόσους μήνες έξω και μπουν να παίξουν ξαφνικά, μπορεί να πάθουν κάποια τενοντίτιδα και να μείνει δέκα ημέρες έξω, οπότε χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Τώρα, αν οι πιο σημαντικές θέσεις στο μπάσκετ είναι το ‘1’ και το ‘5’, οι δύο παίκτες βασικοί μας στον άσο, ο Βιλντόσα και ο Γουόκαπ, και οι δύο βασικοί μας στο ‘5’, ο Μιλουτίνοβ και ο Φαλ, ήταν έξω. Αν μου έλεγες ότι χωρίς τον Γουόκαπ και τους ψηλούς μας τόσο καιρό ότι θα καταλήγαμε να τερματίσουμε πρώτοι, θα μου φαινόταν αδύνατο. Το ότι τα καταφέραμε λέει πολλά για τους παίκτες που έπαιξαν.
Ο κόουτς Μεσίνα, τον οποίο σέβομαι και εκτιμώ πολύ, είπε ότι έπαιξαν δύο φορές όλη τη χρονιά πλήρεις και δυστυχώς το Μιλάνο δεν μπήκε ούτε στο play-in. Εμείς δεν παίξαμε ούτε μία φορά πλήρεις. Είχαμε ένα πολύ ρόστερ, το οποίο, επειδή δεν το είχα ποτέ όλο μαζί, δεν μπορώ ακριβώς να αξιολογήσω τι μπορεί να δώσει παίζοντας μαζί. Αν τους δω όλους μαζί να παίζουν, πιστεύω ότι πραγματικά έχουμε πολύ υψηλό ταβάνι.
Οι ατομικές προπονήσεις του Μιλουτίνοβ και του Φαλ πηγαίνουν πολύ καλά. Ήταν οριακό να παίξουν και σήμερα. Προτιμήσαμε να μην παίξουν για να μη γίνει κάποια υποτροπή. Πιθανώς με τον Πανιώνιο θα πάρουν χρόνο συμμετοχής και επίσης η προπόνηση του Γουόκαπ από σήμερα είχε και επαφές. Είχε και ταχύτητα στις προπονήσεις του τις προηγούμενες ημέρες. Στην ουσία είναι όλα στην τελική τους ευθεία. Ο Βιλντόσα είναι λίγο πιο πίσω, θα γυρίσει και αυτό.
Για τον Κίναν, ξέρετε τι ποιότητα έχει, είναι ένας από τους τρεις καλύτερους γκαρντ της Ευρώπης, πέρυσι ήταν σίγουρα. Ερχόμενος από έναν τέτοιο τραυματισμό απουσίας δέκα μηνών, δεν ξέρω αν είναι ωραία ιδέα να τον βάλεις σε παιχνίδια που καίνε. Όχι ότι δεν έχει την προσωπικότητα και την ποιότητα για να ανταπεξέλθει, αλλά πρέπει να ματσάρει την ταχύτητα και την ένταση που θα παίζονται τα ματς και θα θέλει λίγο χρόνο.
Όταν είχα πρωτοέρθει στον Ολυμπιακό το 2012, η ομάδα θυμάστε πώς είχε κατακτήσει την Ευρωλίγκα με τον αείμνηστο κόουτς Ίβκοβιτς. Ήρθα εγώ και προερχόμουν από μια χρονιά με το Μαρούσι στην Ευρωλίγκα και ήμουν στον Πανιώνιο. Αυτή η δουλειά ήταν φοβερά δύσκολη, θα πει κανείς ότι είχα και λίγο τύχη για να πάρουμε την Ευρωλίγκα. Ήταν πολύ δύσκολο. Αυτή όμως είναι πιο δύσκολη σεζόν, γιατί δεν θυμάμαι ποτέ στην ιστορία της Ευρωλίγκας – ίσως στην περίπτωση της ΤΣΣΚΑ – που οποιαδήποτε άλλη θέση πριν της πρώτης θα θεωρηθεί αποτυχία. Αυτό το ξέρω από την αρχή της χρονιάς.
Προσπαθώ να μην το μεταφέρω στους γύρω μου. Υπάρχει και κάτι άλλο. Ο Ολυμπιακός είναι στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης για τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι κάτι που ήταν ζητούμενο για ‘μένα όταν ήρθα ξανά στην ομάδα. Επίσης το ότι οι φίλαθλοι βάζουν μέσο για να βρουν εισιτήριο σε όλα τα μεγάλα ματς, νομίζω είναι κάτι που δεν γινόταν στο διάστημα πριν από πέντε χρόνια. Το ότι έχει ξαναγίνει είναι το σπουδαιότερο επίτευγμα, ο κόσμος να έχει τέτοια δίψα.
Ο Ολυμπιακός, έχω διαπιστώσει ότι τα τελευταία χρόνια, είναι προορισμός για όλους τους μεγάλους παίκτες της Ευρώπης. Υπάρχουν φυσικά και άλλα κλαμπ που δίνουν ανάλογες συνθήκες. Όπως ο Παναθηναϊκός, που είναι πρωταθλητής Ευρώπης, η Ρεάλ, η Φενέρ, η Μονακό. Νομίζω όμως ότι ο Ολυμπιακός σε συνδυασμό με τον ήλιο του Πειραιά είναι από τους πολύ ελκυστικούς προορισμούς της Ευρώπης”.
ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΟΥΣΤΡΟΣ
