Η κοινωνική αντίδραση για τα Τέµπη, που εµφανίζεται πλέον ως κοινωνική αντιπολίτευση, ήταν αυτή που έσπρωξε τον Μητσοτάκη να δώσει τη συνέντευξη στον Alpha που καταγράφεται ως το πολιτικό του βατερλό.

Η κοινή πεποίθηση ότι πάντα στην πολιτική λέγονται ψέµατα, άλλοτε για να εξαπατηθεί ο ψηφοφόρος και άλλοτε γιατί έχει εξαπατηθεί ο ίδιος ο πολιτικός από τη φιλοδοξία του και την πίστη στον εαυτό του, δεν µπορεί να διασώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τα ψέµατα του (κατά δήλωσή του) εξαπατηµένου πρωθυπουργού δεν στοχεύουν µόνο στην παραµονή του στην εξουσία και την εξυπηρέτηση συµφερόντων. Ο Μητσοτάκης ψεύδεται για να καλύψει το γεγονός ότι µεταλλάσσει τους θεσµούς σε ένα κλειστό, ανέλεγκτο και αυθαίρετο σύστηµα προσωπικής εξουσίας. Την υπεράσπιση µάλιστα αυτού του συστήµατος δεν την αναθέτει απλώς στα µέσα ενηµέρωσης που ελέγχει και στους συµβούλους που πληρώνει, αλλά λειτουργεί µε πρωτοβουλίες που καταδεικνύουν την προσωπική του ευθύνη.

Υπάρχουν δύο µεγάλες υποθέσεις, ουσιαστικά εγκλήµατα, στις οποίες ο Μητσοτάκης ανέλαβε την ευθύνη της συγκάλυψής τους και µετατράπηκε αυτοβούλως σε επικοινωνιακό σύστηµα υπεράσπισης των εγκληµατιών. Η µία είναι οι υποκλοπές και η άλλη το δυστύχηµα/έγκληµα στα Τέµπη.

Ο Μητσοτάκης, παρότι είναι ο άνθρωπος µε την άδεια του οποίου έγιναν οι υποκλοπές, µε δύο µάλιστα συστήµατα, µέσα στη Βουλή, µε έκδηλα και προκλητικά ψέµατα, διαβεβαίωσε ότι δεν παρακολουθεί τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τους υπουργούς του. Οχι µόνο τους παρακολουθούσε, αλλά ήταν η ΕΥΠ, της οποίας είναι προϊστάµενος και λάµβανε αναφορές, που τους είχε καλωδιώσει µε τον επίσηµο τρόπο. Ο Μητσοτάκης µέσα κι έξω από τη Βουλή είπε δεκάδες ψέµατα, κατηγόρησε αυτούς που έκαναν αποκαλύψεις για το σκάνδαλο και φρόντισε µε το µακρύ του χέρι στη ∆ικαιοσύνη να καλύψει την υπόθεση. ∆ηµιούργησε µια παραθεσµική λειτουργία την οποία υπερασπίστηκε έντονα και προσωπικά, βγάζοντας την πιο επιθετική συµπεριφορά που θα χρησιµοποιούσε πολιτικός.

Μετά το έγκληµα στα Τέµπη είναι αυτός που προσπάθησε από τις πρώτες ώρες ακόµη µετά το δυστύχηµα να στρεβλώσει την πραγµατικότητα. Θυµίζω συνοπτικά την προβληµατική συµπεριφορά και τα ψέµατα που ο ίδιος είπε:

Προσπάθησε να εµφανίσει την τραγωδία, για την οποία υπήρχαν ευθύνες, ως «θυσία» που έγινε για ένα καλύτερο µέλλον. Από την πρώτη στιγµή το «πόρισµά» του ήταν ότι φταίει ο σταθµάρχης. Είπε ψέµατα ότι λειτουργούσε τηλεδιοίκηση, ενώ το σύστηµα είχε καταστραφεί από φωτιά το 2019. Με κυβερνητικές εντολές και απεσταλµένο στο σηµείο (υφυπουργός Χρήστος Τριαντόπουλος) µεθοδεύτηκε η αποµάκρυνση των αποδεικτικών στοιχείων από το σηµείο της σύγκρουσης και στη συνέχεια το µπάζωµα. Το έγκληµα της καταστροφής των στοιχείων εµφανίστηκε επικοινωνιακά ως «επιτυχία αποκατάστασης της περιοχής». Με συνέντευξή του στον Σταύρο Θεοδωράκη ο Μητσοτάκης διέσπειρε το αφήγηµα ότι υπήρξαν σύγκρουση των αµαξοστοιχιών και φωτιά από τα έλαια σιλικόνης στους κινητήρες. Στην ίδια συνέντευξη κατηγόρησε (όπως και στο σκάνδαλο των υποκλοπών) όλους όσοι έκαναν αποκαλύψεις, τους πραγµατογνώµονες αλλά και συγγενείς θυµάτων ως συνωµοσιολόγους και ψεκασµένους. Ακόµη και ύστερα από έναν χρόνο, τον Απρίλιο του 2024, σε συνέντευξή του στον Γιώργο Παπαδάκη δήλωσε ότι είχε ευθύνη γιατί δεν πάταξε τις θεωρίες συνωµοσίας περί έκρηξης στο τρένο, παράνοµου φορτίου και µπαζώµατος.

Επέλεξε τον Κώστα Αχ. Καραµανλή ως υποψήφιο βουλευτή και αυτός αφού επανεξελέγη αποκάλεσε τον εαυτό του κάστρο που δεν πέφτει.

Η ∆ικαιοσύνη (του) προσπάθησε να θέσει εκτός κάδρου τα πολιτικά πρόσωπα και τις ευθύνες τους για τις αµαρτωλές συµβάσεις των σιδηροδρόµων και χρειάστηκε η παρέµβαση της Ευρωπαίας Εισαγγελέα Λάουρα Κοβέσι για να µην αρχειοθετηθούν οι δικογραφίες και να ασκηθούν διώξεις σε 21 πρόσωπα. Η εισαγγελέας του Αρειου Πάγου πρότεινε σε συγγενείς των θυµάτων που την επισκέφτηκαν για να ζητήσουν επίσπευση της έρευνας να προσφύγουν στον Θεό και στην εκκλησία. Η ανάκριση κινείται µε περίεργο τρόπο. Ο ανακριτής αρνήθηκε να ικανοποιήσει αίτηµα γονέα για να εκταφεί το παιδί του ώστε να ερευνηθεί αν υπάρχουν ίχνη από υδρογονάνθρακες στο σώµα του, το οποίο θα πιστοποιεί ευθέως το παράνοµο φορτίο που ήταν αιτία της φωτιάς. Οσα στοιχεία αποτέλεσαν ανακριτικό υλικό δεν προέκυψαν από έρευνα των αρχών, αλλά από την προσπάθεια των συγγενών. Ακόµη και όταν δηµοσιοποιήθηκε από το Documento το ηχητικό που αποκάλυψε ότι υπήρχαν ζωντανοί άνθρωποι µετά τη σύγκρουση και κάηκαν από τη φωτιά, η οποία ήταν αποτέλεσµα κυκλικών υδρογονανθράκων που µετέφερε το τρένο, η ∆ικαιοσύνη δεν έδωσε εντολή έρευνας για το παράνοµο φορτίο, ενώ ο πρωθυπουργός συνέχισε να αναπαράγει το σενάριο της φωτιάς που προέκυψε από τα λάδια των µετασχηµατιστών.

Τα κυβερνητικά στελέχη εξαπέλυσαν επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα των συγγενών που αγωνίζονταν για να αποδοθούν ευθύνες. Η ευρωβουλευτής Ελίζα Βόζεµπεργκ εµφάνιζε τη Μαρία Καρυστιανού ως επικεφαλής δυσφηµιστικής εκστρατείας για τη χώρα επειδή µίλησε για το έγκληµα των Τεµπών στην Ευρωβουλή. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης είχε χαρακτηρίσει τις αντιδράσεις των συγγενών των θυµάτων ως υπερβολικές και τους ενέταξε σε µια επιχείρηση πολιτικής εργαλειοποίησης του προσωπικού τους δράµατος.

Το χειρότερο όµως όλων είναι ότι ο Μητσοτάκης αποχαρακτήρισε το έγκληµα και αθώωσε τους εγκληµατίες, εµφανίζοντας την εκλογική του νίκη µε 41% ως ταφόπλακα στην υπόθεση. Αµέσως µετά τις εκλογές του 2023 κάθε αναφορά στα Τέµπη, στην έρευνα ή στις ευθύνες είχε ως απάντηση «ο λαός αποφάσισε, έδωσε 41%, το θέµα δεν αφορά κανέναν». Χρειάστηκε η επιµονή των συγγενών, µερικών δηµοσιογράφων που έκαναν τη δουλειά τους αλλά και συνειδητοποιηµένων πολιτών για να γίνει το αίτηµα για δικαιοσύνη στο έγκληµα των Τεµπών ένα ποτάµι που απειλεί να πνίξει τον Μητσοτάκη. Το ποτάµι αυτό έφτασε ως το σπίτι του πρωθυπουργού, αφού, όπως αποκάλυψε την περασµένη Παρασκευή το documentonews.gr, µέλος της οικογένειας Μητσοτάκη τον κατηγόρησε ότι συγκαλύπτει το έγκληµα.

Η κοινωνική αντίδραση για τα Τέµπη, που εµφανίζεται πλέον ως κοινωνική αντιπολίτευση, ήταν αυτή που έσπρωξε τον Μητσοτάκη να δώσει τη συνέντευξη στον Alpha που καταγράφεται ως το πολιτικό του βατερλό. Ο πρωθυπουργός εµφανίστηκε ως παραπλανηµένος και προτίµησε να κατηγορηθεί ως υποκριτής ή επιπόλαιος από το να επαναλάβει όσα έλεγε για τα Τέµπη. Κάποιοι δήθεν τον εξαπάτησαν δίνοντας λάθος πληροφορίες και τον κατέστησαν κατασκευαστή fake news. Ποιοι είναι αυτοί και γιατί δεν έχουν καρατοµηθεί; Και το κυριότερο, γιατί ο Μητσοτάκης άλλαξε ξαφνικά το αφήγηµα ενώ θεωρητικά δεν υπάρχει κανένα άλλο επίσηµο στοιχείο (έκθεση κρατικού φορέα πλην της πυροσβεστικής) που να του δίνει νέα δεδοµένα;

Από αυτήν εδώ τη στήλη είχα κάνει την πρόβλεψη ότι τα Τέµπη θα αποτελέσουν τον κατά Ταλέµπ «Μαύρο Κύκνο» του Μητσοτάκη, δηλαδή τον απρόβλεπτο παράγοντα που θα ανατρέψει τη «φυσική» ροή. Η ροή αυτή δεν θα ανατραπεί σε πολιτικό επίπεδο από την ανύπαρκτη και κατά ένα µέρος ελεγχόµενη αντιπολίτευση, αλλά από την ίδια τη Ν∆. Οπως θα έλεγε και ο Κώστας Αχ. Καραµανλής ο ξεδιάντροπος, που του αρέσουν τα κάστρα, «τα κάστρα πέφτουν από µέσα».