Ο ανταποκριτής του Open TV και του Εθνους Μιχάλης Ιγνατίου γράφει για τα όσα συνέβησαν στην Ουάσινγκτον.
Όλο και περισσότεροι παράγοντες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, αναλυτές και διπλωμάτες, αρχίζουν να «χωνεύουν» την ιδέα της αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Και χρησιμοποιούμε τη λέξη αποχώρηση, διότι οι χώρες-μέλη είναι αυτές που αναλαμβάνουν την ευθύνη να φύγουν -εάν το επιθυμούν- από τη Δυτική Συμμαχία. Ακούγεται παράξενο, διότι η υπόθεση των S-400 είναι αμερικανική υπόθεση, αλλά σύμφωνα με μαρτυρίες παρισταμένων στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Δυτικής Συμμαχίας, ο κ. Τσαβούσογλου ήταν μουδιασμένος μετά την επίθεση που δέχθηκε από τον αντιπρόεδρο Μαικ Πενς, αλλά και απομονωμένος.
Χωρίς να έχει δοθεί επίσημα «γραμμή» από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, οι περισσότεροι υπουργοί Εξωτερικών, ιδιαίτερα των χωρών-δορυφόρων των ΗΠΑ, συμφωνούν με την αμερικανική θέση ότι η Τουρκία πρέπει να ακυρώσει την παραγγελία των ρωσικών S-400 και να σεβαστεί το γεγονός ότι η Ρωσία από την οποία η Άγκυρα προμηθεύεται το αντιπυραυλικό σύστημα αποτελεί τον υπ’ αριθμό ένα εχθρό του ΝΑΤΟ και της Δύσης. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι οι εκπρόσωποι της Τουρκίας είναι αυτοί που νιώθουν άβολα στα όργανα του ΝΑΤΟ καθώς επηρεασμένοι από τον πρόεδρο τους, τον Ταγίπ Ερντογάν, θεωρούν την Αμερική και γενικά τη Δύση εχθρούς της Τουρκίας.
Οι αναλυτές αισθάνονται ότι εάν ο Λευκός Οίκος επιμένει στις σκληρές θέσεις του για το θέμα των S-400 και εάν ο πρόεδρος της Τουρκίας λάβει διαβεβαιώσεις από τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την προστασία της χώρας του και ειδικά της τουρκικής οικονομίας, ο κ. Ερντογάν θα προχωρήσει στην κίνηση που δεν θέλουν να πιστέψουν οι Αμερικανοί και οι νατοϊκοί, παρά το γεγονός ότι βαρέθηκαν τα ντερντίπια των Τούρκων ισλαμιστών. Ως γνωστό, η αποχώρηση μίας χώρας από το ΝΑΤΟ απαιτεί δική της απόφαση, αν και δεν αποκλείονται άλλοι τρόποι εξαναγκασμού της να εγκαταλείψει τον Διεθνή Οργανισμό. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι οι πιθανότητες για αποχώρηση της Τουρκίας από τη Δυτική Συμμαχία αυξάνονται καθημερινά καθώς οι αμερικανικές απειλές και τα τελεσίγραφα κούρασαν την τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Ο κ. Ερντογάν έχει και ένα προσωπικό πρόβλημα αναγνώρισης, αφού πιστεύει ότι οι Αμερικανοί δεν τον σέβονται. Αντίθετα, ο πανέξυπνος Βλαντιμίρ Πούτιν τον κάνει να νοιώθει άνετα και του δίνει το δικαίωμα να …λέει τη γνώμη του κάτι που δεν συμβαίνει με τους Αμερικανούς. Η αλήθεια είναι ότι οι τελευταίοι έχουν μία τάση να απαιτούν να τους προσκυνούν οι σύμμαχοί τους, αντί να τους σέβονται, διότι οι χώρες-μέλη κάνουν μεγάλες θυσίες για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Οι ΗΠΑ και η Δυτική Συμμαχία δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία και αυτό είναι κατανοητό. Είναι μία μεγάλη χώρα με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ, η οποία, όμως, δημιουργεί μόνο προβλήματα και εξυπηρετεί τη Ρωσία, που είναι ο βασικός εχθρός της Δύσης. Θα συνεχίσουν την προσπάθεια να επιστρέψει η Τουρκία στη συμμαχική κανονικότητα, αλλά με τους δικούς τους όρους.
Όχι τους όρους που θέτει ο Ταγίπ Ερντογάν, οι οποίοι απορρίπτονται ως απαράδεκτοι. Πιστεύεται ότι η πίεση στον πρόεδρο της Τουρκίας θα ενταθεί και θα προσπαθήσουν να τον στριμώξουν στη γωνία και να τον αναγκάσουν να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις. Στο υποθετικό σενάριο, που η Τουρκία αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, το Ισραήλ θα αναδειχθεί στην απόλυτη δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο. Οφέλη θα δουν και η Ελλάδα, και η Κύπρος, και η Αίγυπτος και άλλες χώρες, οι οποίες θα αναλάβουν το βάρος της αντικατάστασης της Τουρκίας στα στρατηγικά σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Είναι όλες οι χώρες πρόθυμοι σύμμαχοι της Αμερικής, που έχουν αποδείξει την πίστη τους στην υπερδύναμη. Οι αποφάσεις για τις τελικές κινήσεις του κ. Ερντογάν θα αποκαλυφθούν τη Δευτέρα όταν επισκεφθεί τη Μόσχα για να συναντήσει τον κ. Πούτιν. Λέγεται ότι το νέο σχέδιο του Τούρκου προέδρου είναι ένα τρίκ που θα αφαιρέσει την πίεση που τον ακολουθεί παντού. Θα προσπαθήσει να πείσει τον Ρώσο πρόεδρο να υπάρξει μία καθυστέρηση στην παράδοση των S-400 με την ελπίδα ότι οι Αμερικανοί θα ηρεμήσουν μέχρι… παρακάτω, για να κερδίσει πολύτιμο χρόνο.
Πηγή: ethnos.gr/hellasjournal.com
