Ένα συνηθισμένο λάθος στα ελληνικά σχετίζεται με τον μήνα Οκτώβριο. Συχνά ακούμε ή διαβάζουμε τον μήνα με την προσθήκη ενός «μ», δηλαδή «Οκτώμβριος» αντί για το σωστό «Οκτώβριος».

Πώς προκύπτει όμως η απουσία του «μ» τη στιγμή που οι υπόλοιποι τρεις μήνες στο τέλος του χρόνου έχουν «μ»; Γιατί λέμε και γράφουμε Σεπτέμβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος, αλλά Οκτώβριος;

Την «ευθύνη» έχουν… οι Ρωμαίοι καθώς έχουμε δανειστεί τις λατινικές ονομασίες για τους μήνες.

Το ρωμαϊκό ημερολόγιο ξεκινούσε από τον Μάρτιο, καθώς απουσίαζαν ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος.

Οι πρώτοι τέσσερις μήνες είχαν ονόματα θεών. Ο επόμενος μήνας που ήταν ο 5ος λεγόταν Quintilis, δηλαδή πέμπτος, ενώ και οι υπόλοιποι μήνες μέχρι τον 10ο είχαν ανάλογη ονομασία. Αναλυτικά, το ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν το εξής:

1. Martius (από τον Άρη)

2. Aprilis (από την Αφροδίτη)

3. Maius (από τη Μαία)

4. Junius (από την Ήρα, Juno)

5. Quintilis (πέμπτος)

6. Sextilis (έκτος)

7. September (έβδομος)

8. October (όγδοος)

9. November (ένατος)

10. December (δέκατος)

Ο 5ος και 6ος μήνας βαφτίστηκαν αργότερα με τα ονόματα αυτοκρατόρων: Ιούλιος προς τιμή του Ιουλίου Καίσαρα και Αύγουστος προς τιμήν του Οκταβιανού Αυγούστου. Οι επόμενοι μήνες διατήρησαν την αρχική τους ονομασία.

Όταν αργότερα, όμως, το ρωμαϊκό ημερολόγιο τροποποιήθηκε με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου στην αρχή του έτους, η αντιστοιχία με τους αριθμούς χάλασε αφού ο Σεπτέμβριος έγινε ο 9ος μήνας και όχι ο 7ος όπως φανερώνει το όνομά του.

Παρόλα αυτά, καθώς τα ονόματα προκύπτουν από τη σειρά των μηνών που είχαν κάποτε στα λατινικά, ο Οκτώβριος (October) δεν έχει «μ» καθώς προέρχεται από το octo, δηλαδή το οκτώ.

Το αντίθετο συμβαίνει με τους «γειτονικούς» στον Οκτώβριο μήνες: Σεπτέμβριος (September) από το septem, δηλαδή εφτά, Νοέμβριος (November) από το novem, δηλαδή εννιά και Δεκέμβριος (December) από το decem, δηλαδή δέκα.

pronews.gr