Το ζήτημα της έκπτωσης από την προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ του Στέφανου Κασσελάκη δεν είναι νομικό. Είναι αμιγώς πολιτικό. Στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά θα εγκρίνουν ή θα απορρίψου την απόφαση αυτή. Επί της πολιτικής της ουσίας και όχι επί της νομικής της ερμηνείας.

Ένας χρόνος Στέφανος Κασσελάκης και όσο παράδοξα εμφανίστηκε και εκλέχτηκε πρόεδρος, τόσο παράδοξα και ασυνήθιστα εξοβελίζεται στο πυρ το εξώτερον. Προσωρινά ή μόνιμα.

Ένας χρόνος Στέφανος Κασσελάκης. Άξιζε αυτή την ηχηρή αποδοκιμασία; Άξιζε αυτή την ταπεινωτική αποπομπή;

Ένας χρόνος Στέφανος Κασσελάκης, ένας χρόνος ακροβασιών και αβεβαιότητας. Ένας χρόνος που κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν γνώριζε τι θα ξημερώσει αύριο. Κυριολεκτικά. Μια νυχτερινή, μεταμεσονύκτια, ανάρτηση μπορεί να τα έκανε όλα άνω κάτω. Όπως οι δύο απανωτές αναρτήσεις για τον Αλέξη Τσίπρα. Που η δεύτερη συμμάζευε την πρώτη. Τί άλλαξε μέσα σε δέκα λεπτά;

Θεωρητικά το πλεονέκτημα του Στέφανου Κασσελάκη ήταν η επικοινωνιακή του ικανότητα. Αυτό ουσιαστικά ήθελε να αναδείξει όταν μιλούσε για την αδιαμεσολάβητη του σχέση με τους πολίτες. Εσωκομματικά αυτή του την επικοινωνιακή ικανότητα ποτέ δεν μπόρεσε να την αποδείξει. Συμπεριφερόταν με μια απαξιωτική υπεροψία σα να είχε απέναντι του αντιπάλους. Και πιθανότατα τα περισσότερα στελέχη τον έβλεπαν σαν αντίπαλο. Όμως η πλειοψηφία όλων αυτών που σήμερα είναι απέναντι του πριν ένα χρόνο τον στήριξαν. Δεν είναι όλοι αυτοί τρελοί που ξαφνικά είδαν έναν εχθρό στο πρόσωπο του Κασσελάκη. Η συμπεριφορά του τους εξόργισε.

«Η γραφειοκρατία και η νομεκλατούρα του κόμματος φόρεσαν κουκούλα στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής». Ήταν η εξήγηση του για την αποδοχή της πρότασης μομφής εναντίον του.

Εύλογα τίθεται το ερώτημα: Oι κουκουλοφόροι που κανένας δεν ήξερε τι ψήφισαν γιατί δεν τον προτίμησαν και δεν τον στήριξαν;

Όλη αυτή η παρατεταμένη κρίση του ενός χρόνου στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε συνέπειες στενάχωρες και οδυνηρές. Για την αριστερά συνολικά. Πιθανότατα μακροχρόνιες.

Η ικανότητα της αριστεράς να κυβερνά τίθεται από την κοινωνία σε απόλυτη αμφισβήτηση. Η αριστερά ως συνήθως προτάσσει τα εγώ και την ιδεολογική βεβαιότητα του καθενός. Αυτά φέρνουν πολυδιάσπαση και κλίμα τοξικό. Ποιος θα εμπιστευτεί ξανά την αριστερά να κυβερνήσει;

Μια δεύτερη εξίσου σημαντική αν όχι πιο σημαντική συνέπεια της εσωκομματικής κρίσης στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Πλέον αυτό δεν είναι και τόσο δεδομένο. Μηχανορραφίες, ίντριγκες, απαξιωτικές συμπεριφορές συντρόφων σε συντρόφους διαλύουν κάθε βεβαιότητα ηθικού πλεονεκτήματος.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σοβαρότητα. Τόση πολύ σοβαρότητα που δεν είναι σίγουρο ότι υπάρχει εντός του κόμματος. Σοβαρότητα και συμμάζεμα της κατάστασης. Όχι πολλά λόγια και μεγαλοστομίες. Έναν σοβαρό πρόεδρο που θα προσπαθήσει να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Έναν άνθρωπό που θα αναγνωρίζεται ως σοβαρός από την κοινωνία κι ο οποίος θα έχει ως πρώτιστο καθήκον του να κάνει την κοινωνία να ξεχάσει τα σημερινά χάλια. Πράγματα πολύ δύσκολα έως ανέφικτα. Γιατί όταν δημιουργήσεις κάποιες αρνητικές βεβαιότητες στους πολίτες, αυτές δύσκολα ξεπερνιούνται.

Ο Στέφανος Κασελλάκης είχε έναν χρόνο να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια καλύτερη θέση από αυτήν που τον παρέλαβε. Δεν τα κατάφερε γιατί δεν είχε τις ικανότητες και το πολιτικό υπόβαθρο για να το κάνει. Αντίθετα συνεχίστηκε επαυξημένη η παράλυση του ΣΥΡΙΖΑ που ερχόταν από τα χρόνια που ήταν πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Στέφανος Κασσελάκης παρουσιάστηκε ως μάγος που θα νικήσει τον Μητσοτάκη. Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχουν μάγοι, αλλά υπάρχουν κοινωνικά ρεύματα, κοινωνικές τάξεις και πολιτικές που εφαρμόζεις. Και ποιους θέλεις να εκφράσεις. Και πώς το κάνεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τον μάγο τον πλήρωσε ακριβά. Το σίγουρο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ήδη πολύ «άρρωστος» πριν ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανιστεί. Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης σε συνέντευξη του δίνει μια επαρκέστατη εξήγηση του τι συνέβη.

«Aν το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε όπως έπρεπε και είχε κοινωνική γείωση, πάγκο με στελέχη πέρα από τα προβεβλημένα και νέα άτομα, θα υπήρχε προφανώς κάποιος ο οποίος θα μπορούσε να πάρει τη θέση μου σήμερα». Δεν είναι ένδειξη σωστής λειτουργίες το ότι εκλέχτηκα. Το παραδέχομαι αυτό».

Ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο κόσμος του έναν χρόνο μετά τι κατάλαβαν, τι αντιλήφθηκαν; Ποσό διατεθειμένοι είναι να επανεκλέξουν έναν «μάγο που αποδείχτηκε ότι δεν είναι μάγος και που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την οριακή για την ύπαρξη του κατάσταση; Όχι μόνος του.

Ένας χρόνο μετά. Τι καταλάβαμε;

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του loutraki365.gr