Του Γιάννη Κ. Ηλιάδη
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο διεξάγεται η διαπραγμάτευση για την ονομασία των Σκοπίων,
έχουμε γίνει όλοι αυτήκοοι μάρτυρες συζητήσεων πολιτικών προσώπων, οι οποίοι έχουν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους, με βάση την κρίση τους.
Η κρίση όμως, προϋποθέτει γνώση, εμπειρία, εκτίμηση δεδομένων και πολλά άλλα.
Θα επιλέξω σήμερα να μείνω στη γνώση. Και η γνώση, την οποία θεωρώ σημαντικότερη, είναι στην προκειμένη περίπτωση, η γνώση της ελληνικής γλώσσας.
Όταν κάποιος είναι πολιτικός, θα πρέπει να μπορεί να μιλά ορθά τη γλώσσα του (και εν προκειμένω, την Ελληνική).
Στην προκειμένη περίπτωση, θέλω να επισημάνω την, εν πολλοίς, άγνοια της ελληνικής γλώσσας από τους Έλληνες πολιτικούς -κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους- διότι δεν γνωρίζουν την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούν.
Εξ’ ίσου θέλω να επισημάνω το ίδιο και για το σύνολο (σχεδόν) των συναδέλφων μου, με πολλούς από τους οποίους έχουμε εργαστεί για πολλά χρόνια μαζί.
Στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ακούω και διαβάζω, ακόμη και από τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, κ. Νίκο Κοτζιά, να κάνει λόγο για «αλυτρωτισμό των Σκοπίων».
Μέγα εθνικό λάθος αποτελεί όμως, η λέξη αλυτρωτισμός όταν αναφερόμαστε οι Έλληνες, στο ζήτημα των Σκοπίων!
Διότι, η λέξη αλυτρωτισμός έχει έννοια αντίθετη στα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας…
Και το αποδεικνύω:
Στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Γ. Μπαμπινιώτη) και στη σελίδα 130, στο λήμμα “αλυτρωτισμός” εξηγείται πως, πρώτη (και κυρίαρχη, προφανώς) έννοια, είναι «η πολιτική και ιδεολογική κίνηση με την οποία επιδιώκεται η απελευθέρωση υπόδουλων ομοεθνών, με παράλληλη κατάκτηση των εδαφών στα οποία ζουν».
Περισσότερο σαφής είναι η έννοια που δίνει η Ακαδημία Αθηνών: αλυτρωτισμός: «ιδεολογικοπολιτική κίνηση που αποβλέπει στην προσάρτηση εδαφών και πληθυσμών στο εθνικό κράτος, στο οποίο και θεωρείται ότι ανήκουν».
Με απλά λόγια. Όταν λέμε ότι οι Σκοπιανοί έχουν “αλυτρωτικές” τάσεις είναι σαν να αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν “αλύτρωτοι “Μακεδόνες”, τους οποίους οι Σκοπιανοί θέλουν να απελευθερώσουν και να καταλάβουν τις εκτάσεις όπου ζουν “οι αλύτρωτοι”.
Αντίθετα, ο σωστός όρος, για τη συγκεκριμένη τάση των Σκοπιανών, είναι οι “επεκτατικές” βλέψεις, για τον απλούστατο λόγο:
Διότι εφόσον δεχόμαστε τον όρο “αλυτρωτικές” είναι σαν να αποδεχόμαστε ταυτόχρονα ότι υπάρχουν τάχα υπόδουλοι “Μακεδόνες”.
ΣΥΝΕΠΩΣ: Ουδέποτε χρησιμοποιούμε τον όρο “αλυτρωτισμός” για τους Σκοπιανούς, αλλά μόνο “επεκτατισμός”.
