«Είμαστε 4-5 άτομα. Υπάρχει έλλειψη προσωπικού και οι δουλειές που πρέπει να γίνουν είναι πολλές» δηλώνει αγχωμένα. Σκουπίζει τον ιδρώτα του και παίρνει μερικές ανάσες σε ένα μικρό διάλειμμα της δουλειάς. Είναι κατανοητό πως τόσοι λίγοι, δεν προλαβαίνουν να φέρουν εις πέρας τόση πολύ δουλειά.

«Ό,τι προλαβαίνουμε κάνουμε «τσαπίσματα, κοψίματα, κλαδέματα, συμμαζέματα. Έχουμε στο πλευρό μας και δύο- τρία άτομα από τις Δικαστικές Φυλακές Κομοτηνής, κρατούμενοι που εκτίουν την ποινή τους και προσφέρουν κοινωνικό έργο.»

Σε μια παιδική χαρά, τρεις κρατούμενοι και πέντε εργαζόμενοι στο δήμο προσπαθούν να καλλωπίσουν και να φροντίσουν ένα χώρο που θα φιλοξενήσει το παιχνίδι των παιδιών και τις κουβέντες των μεγάλων.

Είναι συνεργάσιμοι οι κρατούμενοι; ρωτάμε ένα έμπειρο στέλεχος της ομάδας εργατών του δήμου «Ό,τι μπορεί ο καθένας, κάνει» απαντά και σημειώνει πως όλοι σχεδόν οι άνθρωποι ζητούν μια δεύτερη ευκαιρία.

Οι εργασίες σε λίγο θα ολοκληρωθούν, τα σύνεργα της δουλειάς θα φορτωθούν στην καρότσα του οχήματος και έτοιμοι όλοι τους για την επόμενη παιδική χαρά.» Έχουμε άλλες δύο ακόμη» λέει ένας από την ομάδα και προσθέτει «Το δύσκολο είναι ότι δεν προσέχουν, όσο θα έπρεπε οι μεγάλοι. Θα πρέπει και οι πολίτες να είναι πιο προσεκτικοί.»

Όση ώρα το μηχάνημα κοπής λειτουργεί πέτρες και μικρά κομμάτια ξύλου πετάγονται σε μια μικρή ακτίνα. «Καλύτερα να απομακρυνθείτε, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος του ατυχήματος» λέει ο εργαζόμενος- κρατούμενος στις Δικαστικές Φυλακές- χειρίζεται με επιδεξιότητα το μηχάνημα κοπής. Λίγη δουλειά ακόμη και μετά σε άλλο σημείο της πόλης. Όταν τελειώσει τη δουλειά, εκείνος και άλλοι δύο κρατούμενοι, θα επιστρέψουν στις Δικαστικές Φυλακές. Πέρα από την κούραση, ίσως, να νιώθουν καλύτερα, καθώς συμβάλλουν κι εκείνοι στον εξωραϊσμό της πόλης.

Πηγή: ΕΡΤ