Περιφέροντας τους τρεις τραγικούς

Εστω ότι είστε ένας από τους χιλιάδες τουρίστες που κατακλύζουν καλοκαίρι και χειμώνα, πια, την Αθήνα. Και περπατάτε στο, κακοφτιαγμένο και κακοφωτισμένο τα βράδια, πεζοδρόμιο της λεωφόρου Αμαλίας, μπροστά από τον Εθνικό Κήπο. Και «πέφτετε πάνω» σε τρεις μπρούτζινες προτομές που αναγνωρίζετε ότι απεικονίζουν αρχαίους. Θα πρέπει να μαντέψετε όμως ποιοι είναι, αφού το όνομά τους είναι γραμμένο μόνο στα ελληνικά.

 

Και έστω ότι αναγνωρίζετε πως είναι οι Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης ή το διαβάζετε αν είστε Ελληνες. Η επόμενη φυσιολογική σκέψη-ερώτηση είναι: Γιατί τους έβαλαν εδώ; Υπήρχε εδώ γύρω κάποιο θέατρο στην αρχαιότητα, υπήρχε κάποιο ιερό του Διονύσου, κάποια οικία ενός εκ των τριών; Είχε μήπως ο Θέσπις; Και γιατί δεν τους φωτίζουν και γιατί δεν έχουν κάποια επεξηγηματική πινακίδα;

 

Η απάντηση είναι πολύ απλή: Ο Δήμος Αθηναίων τούς έβαλε εκεί γιατί δεν ήξερε τι να τους κάνει και πού να τους βάλει. Στο κάτω μέρος του μαρμάρινου βάθρου κάθε προτομής, αντί να είναι γραμμένο στα αγγλικά το όνομα του απεικονιζόμενου, θριαμβεύει το όνομα του πρώην δημάρχου Δημήτρη Αβραμόπουλου, που και κληροδότησε στο «κλεινόν άστυ», στης «γης τη διαμαντόπετρα», όπως λέγαν τα τραγούδια, το ύψους 38 μέτρων χριστουγεννιάτικο δέντρο (που κατέληξε κάπου στην Πελοπόννησο και μάλλον δεν χρησιμοποιείται πια) και παρήγγειλε τις προτομές των τραγικών το 2002. Τις τοποθέτησε στην πλατεία Κοτζιά, απέναντι από το δημαρχείο, αλλά μπήκαν στο μάτι της διαδόχου του Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία, πριν από τους Ολυμπιακούς του 2004, τους μετέφερε, χωρίς προφανή λόγο, στο πεζοδρόμιο της λεωφόρου Αμαλίας. Και κανείς δεν σκέφτηκε και δεν ενδιαφέρεται, εδώ και μια εικοσαετία, να τους τοποθετήσει επιτέλους εκεί όπου τους αξίζει και πρέπει.

 

aisxylos-sofoklis-evripidi

 

Πού; Μα στην είσοδο του θεάτρου του Διονύσου, στην Ακρόπολη. Δεν υπάρχει καταλληλότερο σημείο. Είτε στη μικρή πλατεία μπροστά από τα εκδοτήρια είτε, ακόμα καλύτερα, μπαίνοντας στον χώρο του θεάτρου, όπου άλλωστε μας καλωσορίζει ο ανδριάντας του Μενάνδρου, γύψινο αντίγραφο, το χάλκινο πρωτότυπο ήταν έργο του Τιμάρχου και του Κηφισόδοτου, γιων του Πραξιτέλη. Κι ας θυμηθούν, ή ας μάθουν, οι αρμόδιοι ότι και στην αρχαιότητα υπήρχαν στον ίδιο χώρο αγάλματα των τριών μεγάλων τραγικών. Εκεί να τοποθετηθούν χωρίς χρονοτριβή και δικαιολογίες. Και να απαλειφθεί το όνομα του δημάρχου από το εμπρόσθιο μέρος, να αναγραφεί στο πλάι. Χρειάζεται, βέβαια, οπωσδήποτε, να προστεθεί στην παρέα τους και η προτομή του μεγαλοφυούς πρώτου μυθιστοριογράφου της ανθρωπότητας, Αριστοφάνη.

 

Θα γράψουμε μετά χαράς το άγγελμα της τοποθέτησής τους στον φυσικό τους χώρο, στο θέατρο του Διονύσου, κορυφαίο μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού και ομφαλό του Θεάτρου, όπου επί σχεδόν 1.000 χρόνια παίχτηκαν όλες οι αθηναϊκές τραγωδίες, σατιρικά δράματα και κωμωδίες και που δυστυχώς δεν μπορεί να αποκατασταθεί/αναστηλωθεί λόγω υπερβολικής φθοράς. Οι περιφερόμενες προτομές των τριών τραγικών είναι έργο του γλύπτη, πρώην καθηγητή Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ Γιώργου Καλακαλλά (1938-2021), που είχε φιλοτεχνήσει άλλες τρεις μπρούτζινες προτομές των τραγικών και τις είχε δωρίσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του Τύρναβο. Τοποθετήθηκαν στο ανοιχτό θέατρο της πόλης και εκλάπησαν το 2018, δεν ξέρω αν βρέθηκαν.

 

Αλέξανδρος Ασωνίτης*

*Συγγραφέας