Η γιορτή του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο στη Λέσβο πήρε φέτος απρόβλεπτη τροπή.
Οι άγνωστοι που είχαν παρεισφρήσει στο πλήθος, παίζοντας αριστοτεχνικά το ρόλο των προσκυνητών χωρίς να κινήσουν την παραμικρή υποψία, είχαν σαφείς οδηγίες από την κεντρική φορολογική διοίκηση να παρακολουθούν αν κόβονται αποδείξεις στο κεντρικό περίπτερο της Μονής, όπου πωλούνταν κομποσχοίνια, εικόνες και αναμνηστικά από μοναχούς.
Οι «ράμπο» της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, είχαν επισκεφθεί για πρώτη φορά τον Ταξιάρχη τον περασμένο Φεβρουάριο. Όταν διαπίστωσαν ότι το περίπτερο με τα εκκλησιαστικά σύμβολα δεν διέθετε ταμειακή μηχανή, έβαλαν λουκέτο για 48 ώρες. Στην είσοδο οι εφοριακοί κόλλησαν τη γνωστή ανακοίνωση προσωρινής αναστολής λειτουργίας, που συνήθως βλέπουμε σε μπαρ, καφετέριες και εστιατόρια.
Η ανακοίνωση εκδόθηκε από τη ΔΟΥ Μυτιλήνης και ανέφερε ότι ο χώρος «σφραγίστηκε λόγω φορολογικών παραβάσεων μέχρι 26/02/2018 και ώρα 10.00″΄. Οι ελεγκτές όμως, όχι μόνο έκλεισαν το κατάστημα του μοναστηριού αλλά επέστρεψαν δυο μήνες μετά, στα τέλη του Απρίλη, για να διαπιστώσουν αν τηρείται το γράμμα του νόμου. Πιο συγκεκριμένα, αν έχει τοποθετηθεί ταμειακή μηχανή και φυσικά αν κόβονται αποδείξεις.
Ούτε μια απόδειξη
Με αφορμή το πανηγύρι του Ταξιάρχη, που γίνεται κάθε χρόνο την Κυριακή των Μυροφόρων, 14 ημέρες μετά το Πάσχα, οι εφοριακοί μεταμφιέστηκαν σε προσκυνητές και επισκέφθηκαν ξανά το μοναστήρι. Εκεί διαπίστωσαν ότι περίπου 40.000 πιστοί είχαν φτάσει στο ιερό προσκύνημα με κάθε μέσο (με τα πόδια ακόμα και με άλογα ορισμένοι) ανάλογα με το τάμα τους.
Για το περίπτερο της μονής θα ήταν μια καλή ευκαιρία να γεμίσουν τα ταμεία, αν δεν εμφανίζονταν οι ελεγκτές, που διαπίστωσαν ότι δεν είχε κοπεί ούτε μία απόδειξη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μπει νέο 48ωρο λουκέτο.
Τελικά η μονή αναγκάστηκε να βάλει ταμειακή μηχανή, ώστε να μην έχει νέες περιπέτειες στο μέλλον.
Οι πληροφορίες
Το προσκύνημα του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο βρίσκεται σε μικρή απόσταση απ’ το χωριό. Ο αρχικός ναός θεωρείται ότι χτίστηκε τον 16ο αιώνα στη θέση μοναστηριού που καταστράφηκε στα ύστερα χρόνια του Βυζαντίου. Το 1879 ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων και έδωσε το σημερινό συγκρότημα του προσκυνήματος. Το εικόνισμα του Ταξιάρχη είναι ανάγλυφο, κατασκευασμένο από άγνωστο υλικό. Ο θρύλος αναφέρει ότι το φιλοτέχνησε ένας μοναχός, από πηλό και αίμα.
Σε μια επιδρομή τους, πειρατές έσφαξαν τους μοναχούς του παλιού μοναστηριού και μονάχα ένας που είχε σκαρφαλώσει στη στέγη γλύτωσε με θαυματουργή παρέμβαση του Αρχαγγέλου. Ο μοναχός, που απέδωσε τη σωτηρία του στον Ταξιάρχη, μάζεψε πηλό και με το αίμα των σκοτωμένων μοναχών έφτιαξε το εικόνισμα του Ταξιάρχη όπως τον είχε αντικρύσει όταν τον έσωσε από τους πειρατές.
Η μορφή του εβένινου εικονίσματος πείθει ότι είναι έργο μιας φλογερής πίστης, ενός απλού ανθρώπου. Το σκοτεινό πρόσωπο είναι γεμάτο δύναμη καθώς προβάλλει μέσα απ’ το αστραφτερό ασημένιο πλαίσιο. Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου είναι το μοναδικό ανάγλυφο εικόνισμα της Ορθοδοξίας. Ακόμα και σήμερα οι προσκυνητές λένε πως τρέφουν ανάμεικτα συναισθήματα για αυτή τη μοναδική εικόνα: Άλλοτε αντικρίζουν το πρόσωπο του Αγίου πολύ άγριο και απόμακρο και άλλοτε πολύ ήρεμο και οικείο, πιστεύοντας ότι κατά αυτό τον τρόπο προσπαθεί να τους περάσει διάφορα μηνύματα.
Ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης ‘Αγιος της περιοχής αλλά και όλης της Λέσβου. Ιδιαίτερα τον σέβονταν έως το 1922 οι Τούρκοι του νησιού αλλά και των απέναντι μικρασιατικών ακτών που από τον Αδραμμυτινό κόλπο έφταναν με βάρκες στην ακτή κοντά στο χωριό. Κατά την παράδοση φορούσε σιδερένια παπούτσια καθώς έτρεχε παντού να προστατεύσει τους χριστιανούς. Ακόμα και σήμερα οι προσκυνητές ακουμπάνε στη βάση του εικονίσματα του σιδερένια παπούτσια «για να ‘χει ο ‘Αγιος».
Στην εκκλησία του Ταξιάρχη φυλάγεται, σαν εθνικό και θρησκευτικό κειμήλιο, ο αρχιερατικός σάκος του εθνομάρτυρα Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε. Τον σάκο αυτό αγόρασε σε δημοπρασία ο Μανταμαδιώτης μητροπολίτης Πορφύριος Φωτιάδης ο οποίος κατά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη ήταν Πρωτοσύγκελος των Πατριαρχείων. Μετά τον θάνατό του, οι συγγενείς του τον δώρισαν στο Προσκύνημα. Υπάρχουν ακόμα, παλιό χρυσοκέντητο επιτραχήλιο του 1656, παλιά ευαγγέλια και εκκλησιαστικά βιβλία. Ανάμεσα στις εικόνες του ναού, αρκετές είναι του 16ου αιώνα. Η πηγή απ’ την οποία αναβλύζει τα αγίασμα, θεωρείται απ’ τις πιο αρχαίες της Λέσβου.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος Κυριακής
