Ο Γεράσιμος Γεννατάς και η Μάρια Φλωράτου υπογράφουν ένα εύθυμο μουσικό θέαμα για τον έρωτα, από τον κεραυνοβόλο έως τον παράνομο και ανεκπλήρωτο
Πού συναντιούνται η Σαπφώ, ο Ευριπίδης, ο Πλούταρχος, ο Πούσκιν, ο Σαίξπηρ, ο Γρυπάρης; Αν μη τι άλλο, σε ένα από τα πιο απροσδόκητα ερωτικά μενού που μπορεί να προσφέρει μια θεατρική σκηνή. Η παράσταση «Έρως μονόπτερος ο πλάνης» που υπογράφουν ο Γεράσιμος Γεννατάς και η Μάρια Φλωράτου και παρουσιάζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στο H.ug Art Space συνθέτει ένα εύθυμο μουσικό θέαμα με κάθε είδους έρωτα, από τον κεραυνοβόλο μέχρι τον πλατωνικό και από τον παράνομο μέχρι τον ανεκπλήρωτο, να καταλαμβάνει τη σκηνή επενδεδυμένος με γνωστά ελληνικά και ξένα τραγούδια. Οι δύο καλλιτέχνες έγραψαν από κοινού ένα διασκεδαστικό βαριετέ με πολλή ποίηση, υψηλή μαγειρική και ταχυδακτυλουργικά κόλπα, για την τρέλα του έρωτα, που μας μεταμορφώνει, μας στοιχειώνει, μας μεθάει και στο τέλος μας νικάει.
«Ένας τραυματισμένος μονόπτερος έρωτας έρχεται να σώσει τον κόσμο, να του ξαναδώσει αγάπη και έρωτα για τη ζωή» λέει ο Γεράσιμος Γεννατάς που εκτός από τα κείμενα υπογράφει και τη σκηνοθεσία της σπονδυλωτής παράστασης, που αντλεί στοιχεία από το βαριετέ, με παρλάτες, πολλή μουσική και τραγούδια. Μια ευαίσθητη ματιά στον κόσμο μας ρίχνει αυτό το ερωτικό μενού, με τη Μάρια Φλωράτου, ένα ερμηνευτικό πολυεργαλείο, να υποδύεται 20 διαφορετικές περσόνες, να κάνει ταχυδακτυλουργικά στη σκηνή, να παίζει κοντραμπάσο, να τραγουδάει και να επικοινωνεί άμεσα και διαδραστικά με τους θεατές.
«Ας μας μπαζώσουν κι εμάς να τελειώνουμε»
Εδώ ο κόσμος χάνεται, ο έρωτας είναι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα, θα μπορούσε εύλογα να αναρωτηθεί κανείς. «Νομίζω ότι χρειαζόμαστε κάτι πιο φωτεινό να μας τσιγκλίσει αυτές τις σκοτεινές μέρες που ζούμε. Το ότι οφείλουμε να πενθήσουμε σαν χώρα επισήμως και όχι μόνο εμείς οι πολίτες της. Αντ' αυτού σβήσαμε τα ονόματα των νεκρών των Τεμπών μπροστά από τη Βουλή. Ευτυχώς οι φοιτητές τα ξανάγραψαν» λέει ευθύς εξαρχής ο Γεράσιμος Γεννατάς σχολιάζοντας όσα συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το τραγικό δυστύχημα που εξακολουθεί να στοιχειώνει τη χώρα. «Εμείς ακριβώς γι’ αυτό κάνουμε θέατρο, για να τιμήσουμε τη ζωή, για να τιμήσουμε τον πολιτισμό, για να τιμήσουμε την ανθρωπιά μεταξύ μας. Ας μας μπαζώσουν κι εμάς να τελειώνουμε» καταλήγει ο ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης, που εκτός από την τέχνη του δεν διστάζει να πάρει θέση στα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία.
Στο ίδιο μήκος κύματος η Μάρια Φλωράτου επισημαίνει ότι ο «Έρως μονόπτερος ο πλάνης» είναι μια παράσταση «με πολλά κωμικά στοιχεία και πολύ σοβαρούς προβληματισμούς γύρω από το πώς ζούμε και πώς διαχειριζόμαστε τις ανθρώπινες σχέσεις». Η μοναξιά, η απάθεια, η εγωπάθεια, ζητήματα που μπαινοβγαίνουν απ' την πόρτα των σπιτιών μας και μαζί τα κείμενα κλασικών δημιουργών γίνονται αφετηρία στη συγκεκριμένη παράσταση για μια γιορτή επί σκηνής, όπου η μουσική, το τραγούδι και οι ταχυδακτυλουργίες λειτουργούν ως αφορμή ψυχαγωγίας και σκέψης.
«Το να υποδύεσαι διαδοχικά 20 διαφορετικές περσόνες είναι πάρα πολύ μεγάλη πρόκληση υποκριτικά αλλά είναι τόσο διασκεδαστικό γιατί αντλεί από τον καταιγιστικό ρυθμό με τον οποίο μας επισκέπτονται και οι ίδιες μας οι σκέψεις, που πολύ συχνά είναι αντικρουόμενες» λέει η Μάρια Φλωράτου. «Η πρόθεσή μας είναι να δώσουμε βήμα σε τόσες διαφορετικές απόψεις όσες και οι περσόνες της παράστασης και στον τρόπο που η καθεμία αντιμετωπίζει τον έρωτα». Η ίδια λατρεύει όλες τις περσόνες που υποδύεται. «Καθεμία είναι τόσο εξωφρενική και παράλογη που δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω. Το κοινό όμως φαίνεται να γοητεύεται περισσότερο από τη Σαλταφέρη, μια περσόνα που την έχουμε εμπνευστεί από τις μάγισσες του σαιξπηρικού “Μάκμπεθ”, η οποία στη δική μας εκδοχή είναι μια μπαργούμαν που ειδικεύεται στα κοκτέιλ και διατείνεται ότι έχει το μυστικό για τον έρωτα».
