Η ελάττωση της όρασης μπορεί να οφείλεται είτε σε αμιγώς οφθαλμικά νοσήματα (γλαύκωμα, εκφύλιση ωχράς κηλίδας) είτε σε συστηματικές παθήσεις. 

Υπάρχουν πάρα πολλές συστηματικές ασθένειες οι οποίες είναι πιθανόν να προκαλέσουν σημαντική ελάττωση στην όραση. 

Οι πιο συχνές παθήσεις που προκαλούν ελάττωση στην όραση είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ 

Είναι μια διαταραχή στον μεταβολισμό του σακχάρου του αίματος με αποτέλεσμα την συγκέντρωση υψηλών τιμών σακχάρου στο αίμα.

Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλεί βλάβη στα μικρά αγγεία του σώματος και μπορεί να προκαλέσει στεφανιαία νόσο, βλάβη στα νεφρά, εγκεφαλικό επεισόδιο και βλάβη στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς. Πρόκειται για μια συχνή νόσο που αφορά περίπου το 6% του πληθυσμού στην Ελλάδα.

Οι βλάβες από τον διαβήτη στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς μπορεί να προκαλέσουν οίδημα στην ωχρά κηλίδα (διαβητική ωχροπάθεια), ισχαιμία και νεοαγγείωση με αιμορραγίες στο εσωτερικό του ματιού.

Έχει υπολογιστεί ότι κάθε διαβητικός θα εμφανίσει συμπτώματα αμφιβληστροειδοπάθειας περίπου 12 χρόνια μετά την εμφάνιση της νόσου ακόμα και αν το σάκχαρο του με την θεραπεία κυμαίνεται σε φυσιολογικά επίπεδα.

Είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση της αμφιβληστροειδοπάθειας γιατί μπορεί με αυτόν τον τρόπο να καθυστερήσει σημαντικά η εξέλιξη της νόσου.

Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η καλή ρύθμιση του σακχάρου του αίματος με έμφαση στην αποφυγή των μεγάλων διακυμάνσεων (υπογλυκαιμία). Για τον λόγο αυτό υπάρχει ένα πρωτόκολλο που ισχύει παγκοσμίως σύμφωνα με το οποίο ΚΑΘΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ άσχετα από την οπτική οξύτητα πρέπει να εξετάζεται κάθε έξι (6) μήνες από ειδικευμένο Οφθαλμίατρο.

ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ 

Η αρτηριακή υπέρταση προκαλεί ποικίλες εκδηλώσεις σε όλα τα αγγεία του σώματος. Στα μάτια μπορεί να εκδηλωθεί με την μορφή υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας, θρόμβωση φλέβας, ισχαιμικής οπτικής νευρίτιδας.

Οι καταστάσεις αυτές προκαλούν μεγάλη πτώση στην όραση η οποία είναι πολύ συχνά μη αναστρέψιμη.

Τέλος υπάρχει μια πολύ μεγάλη ομάδα νοσημάτων η οποία προκαλεί ελάττωση στην όραση είτε προσβάλλοντας το οπτικό νεύρο (σκλήρυνση κατά πλάκας, όγκοι εγκεφάλου) είτε τον αμφιβληστροειδή (νοσήματα κολλαγόνου, νοσήματα του αίματος κ.λ.π.)

Είναι λοιπόν απαραίτητη η οφθαλμολογική εκτίμηση κάθε ασθενούς ο οποίος πάσχει από ένα συστηματικό νόσημα προκειμένου να πετύχουμε την διατήρηση της όρασης του.

Πηγή: Πρώτο Θέμα