ΜΑΝΑ......

[ Α' Τιμητικός Έπαινος 2005 ]

Απ' όταν ήμουνα μωρό,

θυμάμαι μόνο το άρωμα σου,

με είχες φέρει στην ζωή,

δεν ήξερα το όνομα σου.

Μου είπες πως Μαμά,

Μαμά να σε φωνάζω,

σε κάθε λύπη και χαρά,

κοντά σου να κουρνιάζω.

Τα χρόνια πέρασαν κι Εσύ,

μου στάθηκες Γερή σαν βράχος,

σε κάθε δύσκολη στιγμή,

σε κάθε Πάθος μου και Λάθος.

Γεννήθηκα να σε Αγαπώ,

και για να σε Αγγίζω,

τον ευωδιαστό σου τον λαιμό,

θυμάμαι να πρωτομυρίζω.

Μανούλα μου, κορίτσι μου,

το δέρμα μου δικό σου,

ο νους μου από την σκέψη σου,

τα μάτια μου το Φώς σου.

Και αν χωριστούμε κάποτε,

να μην ξεχνάς πως πάλι,

ημέρα Αναστάσεως,

αντάμωση θα έχουμε, εμείς οι δυο μεγάλοι !!!!