Υπάρχουν πολλοί ναοί, μικρότερες ή μεγαλύτερες εκκλησίες με μεγάλη ιστορία τις οποίες δεν γνωρίζουμε. Κάποιες από αυτές έχουν ιδιαίτερο παρελθόν και η θεμελίωσή τους έγινε για συγκεκριμένο λόγο. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα άγνωστο σε πολλούς εκκλησάκι, η λεγόμενη Παναγία του Κολοκοτρώνη, η οποία βρίσκεται στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στην Αρκαδία. Μια ξεχωριστή εκκλησία που δεν γνωρίζουν ακόμη και όσοι έχουν επισκεφθεί αρκετά την περιοχή. Πρόκειται για ένα εκκλησάκι το οποίο χτίστηκε για να εκπληρώσει ένα τάμα.
Η εκκλησία Παναγία του Κολοκοτρώνη βρίσκεται, λοιπόν, στην Αρκαδία και συγκεκριμένα κοντά στην Μεγαλόπολη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα μοναστήρι το οποίο βρίσκεται μερικά μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Μεγαλόπολης στον δρόμο που οδηγεί προς την πανέμορφη αλλά και το ίδιο ιστορική Καρύταινα.
Η κατασκευή της εκκλησίας προσδιορίζεται από το 1822 έως 1825 και τότε ονομαζόταν «Μερζέ» από το εγκαταλελειμμένο σήμερα χωριό Μερζέ. Ένα χωριό το οποίο αργότερα και συγκεκριμένα το 1927 μετονομάστηκε σε Εκκλησούλα. Μια παραλληλόγραμμη εκκλησία, λιθόκτιστη η οποία πάνω από τη θολωτή της είσοδο έχει μια επιγραφή με το όνομα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη. Χαρακτηριστικό είναι επίσης, ότι έχει εντοιχισμένες πλάκες και αρχιτεκτονικά μέλη που μεταφέρθηκαν από το αρχαίο θέατρο της Μεγαλόπολης.
Δυστυχώς η εκκλησία έχει υποστεί πολλές ζημιές και καταστροφές και μάλιστα το καθολικό είναι μαυρισμένο. Το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και εορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Ένα τάμα βρίσκεται, λοιπόν, πίσω από την δημιουργία αυτής της εκκλησίας. Όπως αναφέρει ο Γέρος του Μοριά στα απομνημονεύματά του: «Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μονής. Αυτό το μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτη Τουρκιά. Όταν επέρασα, ήτον μια μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη εκκλησιά με κλάδους δένδρων. Τότε έταξα ότι: Παναγιά μου, βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον Τύραννο και να σε φκιάσω καθώς ήσουν και πρώτα. Με εβοήθησε, και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα».
Το 1823, λοιπόν, ο Κολοκοτρώνης πραγματοποίησε το τάμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ημερομηνία ανοικοδόμησης δεν γράφτηκε το έτος πραγματοποίησης του τάματος, αλλά το έτος κατά το οποίο ο Κολοκοτρώνης έκανε το τάμα του.
%v>
