Ένα σημείωμα του σπουδαίου τραγουδοποιού για όσα θα δούμε τις δυο βραδιές του Ιουλίου στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Σε αυτές τις συναυλίες δεν παρουσιάζω μόνο δικά μου κομμάτια της Μεταπολίτευσης αλλά και άλλων ομοτέχνων.
TO ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΤΙΜΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ των πενήντα χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, προσκαλώντας τον κορυφαίο Διονύση Σαββόπουλο να δημιουργήσει μια μουσική γιορτή/αφιέρωμα με τραγούδια συνδεδεμένα με τη Μεταπολίτευση, την κατάκτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, την ελευθερία, την ψυχαγωγία, την καθημερινότητα, την ελπίδα. Ο ίδιος γράφει ένα σημείωμα, δίνοντάς μας μια πρώτη γεύση για όσα θα δούμε τις δυο βραδιές του Ιουλίου στο Ηρώδειο.
«Σε αυτές τις συναυλίες δεν παρουσιάζω μόνο δικά μου κομμάτια της Μεταπολίτευσης αλλά και άλλων ομοτέχνων, με τη βοήθεια συναδέλφων τραγουδιστών που τους έχω καλέσει για να πούμε χαρακτηριστικά τραγούδια από εκείνη την εποχή και απ’ όλα τα είδη: λαϊκά, ελαφρολαϊκά, πολιτικά, μπαλαντοειδή κ.ά.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος δημιουργεί μια μουσική γιορτή/αφιέρωμα με τραγούδια συνδεδεμένα με τη Μεταπολίτευση, την κατάκτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, την ελευθερία, την ψυχαγωγία, την καθημερινότητα, την ελπίδα.
Ας πούμε, το “Δρόμοι παλιοί” του Μανόλη Αναγνωστάκη, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης, είναι καταπληκτικό τραγούδι, διότι ενώ η Μεταπολίτευση ήθελε κατάμεστα γήπεδα με ηρωικά τραγούδια, αυτό είναι ένα τραγούδι μοναξιάς, κόπωσης και αξιοπρέπειας. Είναι σαν ψίθυρος, λέει πολλά για τη βαθύτερη ευαισθησία του Μίκη Θεοδωράκη. Βάζω και το τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα”, κυρίαρχο ελαφρολαϊκό σουξέ του ’75. Διαλέγω, επίσης, το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου “Στην Αθήνα μες στο κέντρο”, ένα ωραίο τραγούδι με τον Γιώργο Νταλάρα που γράφτηκε για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 1974. ΄Η το τραγούδι που γράψανε ο Γκάτσος και ο Χατζιδάκις “Κοίτα με στα μάτια”. Με συγκινεί εκεί που λέει
Πώς να το ξεχάσω κείνο το παιδί
Στο περιβολάκι του Αϊ-Νικόλα
Έπινε τον ήλιο σαν χλωρό κλαρί
Πριν τον θυμηθούν τα πολυβόλα
Ο Αϊ-Νικόλας είναι στην Ασκληπιού. Το περιβολάκι του προφανώς είναι τα Εξάρχεια. Εκεί ήταν το παιδί πριν το θυμηθούν τα πολυβόλα. Σπάνιο τραγούδι. Η Γαλάνη το ’λεγε και η Γαλάνη θα το πει.
Κάπως έτσι πάει όλη η συναυλία».
