Η Κλέλια Ρένεση καταγγέλει τον «καθημερινό μασκαρεμένο φασισμό» των εξουσιαστών που δρουν υπεράνω νόμων

Η ηθοποιός Κλέλια Ρένεση, μέσα από μια συγκλονιστική ανάρτηση στο Facebook, εκφράζει την οργή και τη θλίψη που συνεχίζει να προκαλεί η τραγωδία στα Τέμπη.

Τα λόγια της αποτυπώνουν την αίσθηση αδικίας και τη διαρκή προσπάθεια συγκάλυψης, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν τη δύναμη της συλλογικής ευθύνης που παραμένει σε αδράνεια.

«Δεν ξέρω πόσες φορές ακόμη θα μας τρυπήσει τα σωθικά η υπόθεση των Τεμπών» γράφει, καταγγέλοντας τον «καθημερινό μασκαρεμένο φασισμό» των εξουσιαστών που δρουν υπεράνω νόμων – δείχνοντας τις ευθύνες των αρμόδιων υπουργών και της κυβέρνησης για την τραγωδία στα Τέμπη – ενώ η κοινωνία παραμένει υπνωτισμένη, ανίκανη να γεμίσει πλατείες και να απαιτήσει δικαιοσύνη.

Η ηθοποιός στέκεται στο πλευρό των γονιών που, μέσα στον ανείπωτο πόνο τους, παλεύουν για την αλήθεια, ενώ θυμίζει τα σπαρακτικά λόγια των θυμάτων: «Δεν μπορώ ν’ ανασάνω».

Η Κλέλια Ρενέση καλεί τη δημοκρατία και τον λαό να «κάνουν κάτι» πριν το σκοτάδι γίνει μόνιμο.

Κλέλια Ρένεση: Ολόκληρη η ανάρτηση για τα Τέμπη

Δεν ξερω ποσες φορες ακομη θα μας τρυπήσει τα σωθικά η υποθεση των τεμπων. Ποσες φορες ακομη οι ιδιοι οι νεκροι θα μας μαρτυρούν τα κακώς κείμενα οσο εμεις προσπαθούμε διακαώς να στρουθοκαμηλίζουμε.

Ενα πραγμα ξερω. Ενας ναζιστικός χαιρετισμός που ειναι ενα «επικοινωνιακό τρικ» ενός διαταραγμένου ανθρώπου γίνεται πρωτοσέλιδο ως ακραία προκλητικό, ενω ο πραγματικός καθημερινός μασκαρεμένος φασισμός κ ναζισμος (θα το φτασω εκει , ναι) που υφισταται ο λαος μας απο τους διαχειριστες της περιουσίας του, που πιστευουν οτι ειναι ανωτερη φυλη κ ταξη απ τον λαουτζίκο, που ειναι υπερανω νομων, ηθικης κ δημοκρατικων θεσμων, βρισκεται στην κατηγορία: καποιοι μίζεροι γκρινιάρηδες ψεκασμένοι παλι μουρμουρανε.

Η προπαγάνδα τους καλα (μας) κρατεί, υπνωτισμενους τοσο, ωστε να μην γεμιζουμε πλατειες κ δρομους πιεζοντας για τιμωρια. Ωστε σε κάθε τρικλοποδιά της δικαιοσύνης να μην εχουν να φοβουνται τον λαο.

Οι γονεις των παιδιων δινουν εναν αγωνα αδιακοπο πλαι πλαι με τον αδιανοητο πονο. Ο δικος μας ο αγώνας αγνοείται.

«Δημητρη κανε κατι» παρακαλαει το αγγελουδι...

«Δεν μπορω ν ανασανω»...

Οσοι δεν σκοτώθηκαν απο την συγκρουση, έπαθαν ασφυξία κ καηκαν ζωντανοί. Χημικα ευρήματα υποπτα κ αδεσποτα τριγυρίζουν σε αναλυσεις, σε γραφεία πραγματογνώμονων, σε υπογεια γραφεια.

«Ελλαδα κανε κατι» παρακαλαει η δημοκρατία.

«Δεν μπορω ν ανασανω».