Η τράπουλα απαρτίζεται από νούμερα και τρεις συγκεκριμένες φιγούρες, υπάρχει όμως ακόμη ένα φύλλο, αυτό του Τζόκερ.
Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής του;
Για την ιστορία, τα τραπουλόχαρτα εφευρέθηκαν για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα μ.Χ. στην Κίνα. Ωστόσο, η σύγχρονη τυπική τράπουλα των 52 καρτών αναπτύχθηκε γύρω στα 1450 στη Γαλλία.
Τότε, μάλιστα, υπήρχαν πολλές διαφορετικές τράπουλες σε όλη την Ευρώπη -Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Ελβετία, Γαλλία. Αλλά ήταν εκείνη της Γαλλίας που παρουσίασε τους τέσσερις χαρακτηριστικούς τύπους των φύλλων όπως τους γνωρίζουμε σήμερα: καρδιές, μπαστούνια, τριφύλλια και ρόμβοι.
Ο λόγος της επικράτησης της γαλλικής εκδοχής της τράπουλας δεν είναι ακόμη σίγουρα επιβεβαιωμένος. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο συνέβη λόγω της πολιτιστικής επιρροής της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου τους τελευταίους αιώνες.
Μόλις στο τέλος του 19ου αιώνα εμφανίστηκε ο Τζόκερ στις τράπουλες.
Κυριολεκτικά joker σημαίνει χωρατατζής, καλαμπουρτζής και κατ’ επέκταση κλόουν, ζογκλέρ και σαλτιμπάγκος – έτσι ακριβώς όπως απεικονίζεται στα χαρτιά.
Σύμφωνα με το Bicycle Playing Cards, λοιπόν, οι Τζόκερ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε φύλλα τράπουλας κάπου γύρω στη δεκαετία του 1860. Η ιδέα αυτής της νέας κάρτας βασίστηκε στο δημοφιλές παιχνίδι τράπουλας της εποχής ονόματι «Euchre».
Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι Αμερικάνοι παίκτες του Euchre άλλαξαν το παιχνίδι προσθέτοντας μερικούς νέους κανόνες. Για να παιχτεί το παιχνίδι με αυτούς τους νέους κανόνες, απαιτείτο ένα επιπλέον φύλλο – ένα φύλλο ατού. Αυτή η νέα κάρτα ονομάστηκε «Best Bower» και ήταν στην πραγματικότητα η υψηλότερη αξίας κάρτα του συγκεκριμένου παιχνιδιού.
Λόγω της δημοτικότητας του Euchre, οι εκτυπωτές καρτών στην Αμερική προσαρμόστηκαν και ακολούθησαν πολύ γρήγορα την τάση και, έτσι, άρχισαν να παράγουν τράπουλες που είχαν και αυτήν την επιπλέον κάρτα- ατού.
Δεν πέρασε πολύς καιρός πριν η κάρτα ονομαστεί «Jolly Joker» (=ο χαρούμενος χωρατατζής), καθώς κάποιος παίκτης με αυτό το φύλλο στα χέρια του θα μπορούσε να εκπλήξει και να ξεγελάσει τον αντίπαλό του.
Εν συνεχεία η ονομασία της κάρτας απλουστεύτηκε περισσότερο σε σκέτο «Τζόκερ», δηλαδή αυτός που αστειεύεται.
