Κάθε δέντρο, ένας ελεύθερος σκοπευτής

Κάθε παρτέρι, μία νάρκη

Γ. Μπλάνας, Το παράπονο του στρατιώτη

Η [πολιτική] ράτσα μας κουβαλάει πολλούς δαίμονες ενοχών και πολλές τύψεις για τις άγρυπνες ψυχές των νεκρών, των οποίων οι αγώνες ποτέ δεν δικαιώθηκαν από τους επι-γόνους

Κι όμως υπάρχουν ακόμα άφρονες πολιτικοί που προσκυνάνε τα μνήματα των προγόνων, χωρίς να τιμάνε στην ουσία τις πράξεις τους και το νόημα της θυσίας τους

Κι όμως αυτή η αχλύ της ‘ανατρεπτικής προσομοίωσης’ εξακολουθεί να θολώνει την αλήθεια, χωρίς κάποιος να ενοχλείται ιδιαίτερα [σκοπιμότητες γαρ]

Κάπως έτσι γράφεται η Ιστορία της Ελλάδας

Αλλοιωμένη, παραφθαρμένη, κολοβή, αποσπασματική, [κατά περίσταση] βολική

Κάπως έτσι θα πορευτούμε προς τις εκλογές

Με συμφωνίες, δήθεν ‘προγραμματικές’ [sic], πίσω από κλειστές πόρτες, με ‘υπόγεια ραντεβού αλλοπρόσαλων καλεσμένων’, με πλειοδοσίες, όχι σε πλειστηριασμούς σπιτιών φτωχών ανθρώπων, αλλά σε μεταγραφές λαμπερών υποψηφίων

Η Καραμανλική Δεξιά έχασε τον ιστορικό [;] ηγέτη [όχι μόνο της παράταξης αλλά και της κρυφο-αριστερής συμ/μαχίας (sic)], η μονόχνωτη Αριστερά [;] καλλιεργεί την τέχνη του Ανέφικτου, χρησιμοποιώντας πινέλα με πολύχρωμες αποχρώσεις [και του γκρι συμπεριλαμβανομένου], ορισμένοι βουλευτές κάνουν τους μάγκες με φραστικές κόντρες αγριότητας και μετά προβαίνουν σε δηλώσεις αγιότητας ενώπιον του κομματικού Ιερατείου, Ανεξάρτητες αρχές με εξαρτημένους άρχοντες ‘ντριπλάρουν’ τους θεσμούς, τα σκάνδαλα υπάρχουν αλλά τόσο οι υπόλογοι, όσο και οι σκανδαλοθήρες απεκδύονται  ευθυνών κι επισήμως απαλλάσσονται λόγω αμφιβολιών [ή μήπως, συμψηφισμών;]

Το τοξικό, το ταξικό και το παραταξιακό παραμερίζουν το αξιακό, το αξιοκρατικό και το αξιοπρεπές

Υπεκφυγές και διαφυγές από την πραγματικότητα μέσω πληρωμένων σποτ, τετριμμένων σλόγκαν και κλισέ μιας χρήσης

Πάμε με φόρα

προς τη νέα κατηφόρα...

ΥΓ ’’Τ’ άλογα καβάλησαν τον καβαλάρη’’ [Νίκος Καζαντζάκης, Ο Ανήφορος]