Η επιμονή του πλήθους, των νέων, των εξεγερμένων ήταν, χθες, γενναία, αποστομωτική, ιστορική. Η καταστολή όμως δεν είναι πρωτόγνωρη, δεν είναι είδηση. Αυτή είναι η ιστορία της Αστυνομίας, του κράτους, της εξουσίας.

Η διάκριση δικαίου και αδίκου ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε κριτήριο της κρατικής καταστολής. Κάποιοι μπορεί να ανακάλυψαν τον κόσμο χθες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, δημοσιολόγοι. Όμως αυτός ο κόσμος ήταν και είναι πάντα ίδιος. Δεν άλλαξε ποτέ, ούτε χθες. Έστω κι έτσι, όμως. Κάποιοι ανήξεροι, δήθεν ανήξεροι ή και πραγματικά ανύποπτοι ίσως κατάλαβαν τώρα.

Άλλωστε, πολλά γίνονται για πρώτη φορά αυτόν τον καιρό.

Η ιστορία των κινητοποιήσεων έχει πολύ αθώο αίμα, πολλά παιδιά, φοιτητές και νέους πνιγμένους σε χημικά και τραυματισμένα μια φορά, πολλές φορές, μια ζωή. Το ημερολόγιο των φοιτητικών και πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων φιλοξενεί μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής μνήμης.

Το ζήσαμε, το γνωρίζουμε καλά, το γνωρίζουν καλά.