‘Εφυγε από τη ζωή η ντοκιμενταρίστα, παραγωγός, συγγραφέας και ανταποκρίτρια στην Ελλάδα πολλών γαλλόφωνων Μέσων, εμβληματική «φωνή» στον αγώνα ενάντια στη «Χρυσή Αυγή», η Ανζελίκ Κουρούνη, μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Η ίδια και η ομάδα της, ανάμεσά τους ο σύντροφός της και στενός συνεργάτης της Θωμάς Ιακόμπι ξεσκέπασαν τη δράση της «Χρυσής Αυγής» με το πρώτο της ντοκιμαντέρ το 2016 «Χρυσή Αυγή. Μια προσωπική υπόθεση».
Το δεύτερο («Χρυσή Αυγή. Υπόθεση όλων μας» 2021) ήταν η μοναδική ταινία που έγινε για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, παρακολουθώντας τα γεγονότα από την αρχή μέχρι τις 12 Οκτωβρίου 2020 όταν η ηγετική ομάδα του μορφώματος, που ήδη πέντε μέρες νωρίτερα είχε αναγνωριστεί στο εφετείο ως «εγκληματική οργάνωση», οδηγήθηκε στη φυλακή.
Ανζελίκ Κουρούνη: Σίγησε η δημιουργός που έδωσε «φωνή» στον αγώνα ενάντια στη «Χρυσή Αυγή»
Η ταινία αυτή ήταν έργο ζωής για την πολυβραβευμένη Ανζελίκ Κουρούνη, αφού καταγράφει τον μεγαλειώδη αντιφασιστικό αγώνα του ελληνικού λαού, με αφορμή το ναζιστικό μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής».
Μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, για το έργο της, είχε τονίσει μεταξύ άλλων: «Κανείς στην Ευρώπη δεν έχει καταλάβει τη σημασία αυτής της δίκης, είναι η πρώτη φορά που στο εδώλιο κάθεται μια ολόκληρη κοινοβουλευτική ομάδα νόμιμα εκλεγμένη σε κανονικές εκλογές». Πρόσθεσε ότι η ταινία περιγράφει επίσης «την ιστορία μιας μάνας που έχασε τον γιο της και τα έδωσε όλα για να βρεθούν πίσω από τα κάγκελα όχι μόνο ο δολοφόνος του, αλλά όλη η οργάνωση».
Οι φασίστες απάντησαν σε αυτή τη δράση με τον μοναδικό τρόπο που ξέρουν, τη βία, χτυπώντας τον συνεργάτη της Τομά Ζακομπί δύο φορές, το 2019 και το 2020.
Η ίδια έχει δεχτεί απειλές, ενώ ο εξοπλισμός του συνεργείου τους έχει κλαπεί και καταστραφεί. «Στην πρώτη μου ταινία είχα τρία μικρά παιδιά, εγώ έφαγα ξύλο, σ’ αυτήν εδώ ο Θωμάς δυο φορές έφαγε ξύλο, υπήρχε ένας κίνδυνος, αλλά, όπως λέει κι ο Θωμάς, “φοβόμαστε, ακόμα και τώρα, αλλά αυτός ο φόβος, αυτή η οργή, θα τους γίνει αγγούρι. Δεν θα κάνουμε ποτέ πίσω”», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά η ίδια.
Μιλώντας στο tvxs και εξηγώντας τον τίτλο στο ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Μια δημόσια υπόθεση», είχε πει, μεταξύ άλλων: «Ψάχνουμε τρόπους αντίστασης σε μια εποχή που η ιστορική μνήμη φθίνει και οι ακροδεξιές απόψεις υιοθετούνται πλέον και από τα “καθώς πρέπει” δεξιά και φιλελεύθερα κόμματα».