«Όλοι πιστεύουν» –έγραφε ο Αλέξης Μινωτής στο βιβλίο «πορεύεσθαι κατά τέχνην»– «πως σαν ο ηθοποιός πεθαίνει, πεθαίνει και το έργο του. “Οι ηθοποιοί είναι τα εφήμερα χρονικά της εποχής” είχε πει ο Σαίξπηρ.
Δε μένει μεταθανάτια μαρτυρία της παρουσίας τους στο γήινο κόσμο. Μόνο αναμνήσεις και βιογραφικά, κι ακόμα στον καιρό μας κινηματογραφικά και τηλεοπτικά τεκμήρια ή και ηχογραφικά της φωνής τους. Ομως, αυτά δεν είναι παρά θρύμματα μόνον από την τέχνη και την προσωπικότητά τους, όταν μάλιστα τα μεγέθη είναι μεγάλα. Οι λογοτέχνες και οι εικαστικοί τεχνίτες, αν είναι σπουδαίοι, επιζούν μέσα στο έργο που αφήνουν “εσαεί”. Του ηθοποιού η τέχνη σβήνει μαζί του, όταν παύει να συμμετέχει στη σκηνική δημιουργία…».
Ο Αλέξης Μινωτάκης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στα Χανιά το 1900. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Γυμνάσιο, διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα Χανίων. Το 1921 ήρθε στην Αθήνα και άρχισε ως ερασιτέχνης ηθοποιός να εμφανίζεται «επί σκηνής» με διάφορα θεατρικά συγκροτήματα – θιάσους. Αργότερα, όμως, επιδόθηκε ως επαγγελματίας ηθοποιός λαμβάνοντας μέρος και σε επαρχιακές θεατρικές περιοδείες με τους θιάσους Βεάκη και Νέζερ παρουσιάζοντας τον «Οιδίποδα τύραννο».
Αναγνωρίσθηκε από τους καλύτερους πρωταγωνιστές του Εθνικού Θεάτρου, στις παραστάσεις του οποίου στην Αγγλία (1939) με τον «Αμλετ» του Σαίξπηρ κρίθηκε από τους Αγγλους κριτικούς ως παγκόσμιος καλύτερος Αμλετ των τελευταίων 50 ετών.
Το 1940 παντρεύτηκε την Κατίνα Παξινού. Στην περίοδο της Κατοχής στην Ελλάδα (1941) ο Αλέξης Μινωτής κατέφυγε στις ΗΠΑ. Το 1946 έλαβε μέρος στην κινηματογραφική ταινία του Αλφρεντ Χίτσκοκ «Notorious» μαζί με τον Κάρι Γκραντ και την Ινγκριντ Μπέργκμαν. Την ίδια χρονιά, συμμετείχε ακόμη στην ταινία «Chase» μαζί με την Μισέλ Μοργκάν. Το 1958 ανέβασε στην Αμερική (Dallas Civil Opera) και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο την όπερα του Κερουμπίνι «Μήδεια» με πρωταγωνίστρια την Μαρία Κάλλας.
Η παράσταση εκείνη κρίθηκε ως βάση υψηλού υποδείγματος σύγχρονης σκηνοθεσίας μελοδράματος (όπερας). Επίσης, εμφανίσθηκε και στο Μπροντγουέι στην «Ηλέκτρα» με την Μαρίκα Κοτοπούλη. Ο Αλέξης Μινωτής είχε επίσης λάβει μέρος και στην ξένη κινηματογραφική επιτυχία «Γη των Φαραώ» με την Τζόαν Κόλινς.
Και για να ξαναθυμηθούμε τον Αλέξη Μινωτή «ο ηθοποιός κι αν δεν αφήνει έργο απτό, αν και χάνεται και ξεχνιέται απ’ τους κατοπινούς, αν και σβήνει μέσα στη λήθη, ζη όμως πολλαπλά μέσα σε άλλους αρίφνητους, που έρχονται και φεύγουν, γιατί ενσωματώθηκε φορές και φορές, σε μύριες όσες ποικίλες μορφές που ζωντάνεψε στη σκηνή και του έγιναν βιώματα ψυχικά και γι’ αυτό αθάνατα… Υπήρξε ατόφιος κάποτε στο χώρο και συνεχίζει τώρα στο χρόνο μυριόψυχος, ανεξάρτητο, εμπιστευμένο πνεύμα της γονιμότητας της παγκόσμιας βούλησης και της μεγαλοσύνης του κόσμου».
