Ακριβώς πριν από μια χιλιετία ξεκίνησε η κατασκευή ενός μεγαλοπρεπούς νησιωτικού κτιρίου στα ανοικτά των ακτών της Γαλλίας, το οποίο, καθώς υψωνόταν απίθανα από τα ταραγμένα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, θα γινόταν ένα διαρκές σύμβολο εθνικής ανδρείας.
Το μεσαιωνικό αβαείο στην κορυφή του Μον Σεν Μισέλ, ένας καταρράκτης από τοίχους και αντηρίδες που κατέβαιναν από μια πανύψηλη κεντρική κορυφή, ήταν ένα θεαματικό δημιούργημα που έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη γαλλική ιστορία ανά τους αιώνες.
Σήμερα, καθώς συμπληρώνεται μια χιλιετία από την έναρξη των εργασιών, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα της χώρας εκτός Παρισιού που κατά καιρούς έχει κατακλυστεί από την ίδια του τη δημοτικότητα σε τέτοιο βαθμό που οι θεματοφύλακές του έχουν παροτρύνει τον κόσμο να μείνει μακριά.
Το αβαείο, το οποίο βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της περιοχής της Νορμανδίας της Γαλλίας, δυτικά του Παρισιού, έχει προσελκύσει στρατιές προσκυνητών κατά τη διάρκεια των αιώνων. Σήμερα, προσελκύει 1,3 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο.
Σε έναν κόλπο που πλαισιώνεται από τις περιοχές της Νορμανδίας και της Βρετάνης, περιτριγυρισμένο από κινούμενη άμμο, το γοτθικό αβαείο του Μον Σεν Μισέλ δεσπόζει πάνω από το χωριό του και τα παχιά τείχη του φρουρίου του.
Όταν έρχεται η παλίρροια, το Σεν Μισέλ αναδύεται από το νερό σαν μια γαλλική Ατλαντίδα, ένα αρχιτεκτονικό θαύμα μέσα σε ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο. Έγινε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO το 1979.
Ένας «γάμος της ανθρώπινης ιδιοφυΐας και της φύσης», σχολίασε ο πρόεδρος Μακρόν σε ομιλία του για τον εορτασμό της χιλιετίας του αβαείου.
Με το παρατσούκλι «θαύμα του δυτικού κόσμου», η ιστορία του Σεν Μισέλ χρονολογείται από το έτος 709, όταν ένα ιερό προς τιμήν του Αγίου Μιχαήλ του Αρχαγγέλου ανεγέρθηκε στον βράχο. Έγινε ένας ιερός τόπος που συνέχισε να εξελίσσεται από τον 11ο έως τον 16ο αιώνα.
Το αβαείο έχει γίνει μάρτυρας καίριων στιγμών της γαλλικής ιστορίας, ιδίως όταν έγινε φρούριο κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου του 14ου και 15ου αιώνα και επέζησε μιας 30ετούς πολιορκίας από τους Βρετανούς.
Έγινε φυλακή κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης του 18ου αιώνα. Μέχρι το 1863, 14.000 κρατούμενοι είχαν περάσει χρόνο στη «Βαστίλη των Θαλασσών», όπου οι παλίρροιες και η κινούμενη άμμος καθιστούσαν αδύνατη τη διαφυγή. Οι οικογένειες των κρατουμένων αντικατέστησαν τους προσκυνητές που κάποτε περπατούσαν στα δρομάκια του χωριού.
Κατά τη διάρκεια της «Ωραίας Εποχής» πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το μνημείο έγινε σταδιακά το παγκόσμιο τουριστικό αξιοθέατο που γνωρίζουμε σήμερα. Ένα από τα δημοφιλή αξιοθέατά του είναι το περίφημο πανδοχείο Μέρ Πουλάρ, που πήρε το όνομά του από την ιδρύτριά του, την εξαιρετική μαγείρισσα Ανέτ Πουλάρ, το οποίο φιλοξενεί επισκέπτες από το 1888.
Το 1944, ο συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τότε πολεμικός ανταποκριτής, φημολογείται ότι κάθισε στο τραπέζι της Λα Μέρ Πουλάρ για να περιγράψει τα κατορθώματα της απόβασης της Ημέρας της Νορμανδίας, συμπεριλαμβανομένης μιας από τις αποφασιστικές μάχες για την απελευθέρωση της Γαλλίας και της Ευρώπης, η οποία έλαβε χώρα λίγα χιλιόμετρα από το Μον Σεν Μισέλ, κοντά στην ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη Αβράνς.
Το Μον Σεν Μισέλ ήταν ανέκαθεν εξαιρετικά δημοφιλές, προσελκύοντας εκατομμύρια προσκυνητές καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του. «Ήταν ο μεγαλύτερος τόπος προσκυνήματος στη Δύση, πριν από αιώνες, πριν από το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα», δήλωσε στο CNN ο Τόμας Βέλτερ, διευθύνων σύμβουλος του Μοντ Σεν Μισέλ Εθνικό Δημόσιο Ίδρυμα.
Σήμερα, περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται τον χώρο κάθε χρόνο, με κάποια Σαββατοκύριακα να έχουν μεγαλύτερη κίνηση από το συνηθισμένο. Το Σαββατοκύριακο της Αναλήψεως του Μαΐου είδε τον χώρο να κατακλύζεται από επισκέπτες μεταξύ 11 π.μ. και 3 μ.μ. – ένας αριθμός που ανησύχησε τους αξιωματούχους που συνήθως αναμένονται μόνο στην αιχμή του καλοκαιριού.
«Πουλήσαμε 10.500 εισιτήρια στο αβαείο, το οποίο αποτελεί ρεκόρ», δήλωσε ο Βέλτερ στο CNN.
Συνολικά, υπήρχαν περίπου 33.000 άνθρωποι στο χώρο, όχι ρεκόρ από μόνο του, αλλά και πάλι πολλά για το Σεν Μισέλ, το οποίο συνήθως αναμένει αυτόν τον αριθμό τουριστών τον Αύγουστο, την εποχή της υψηλής περιόδου.
«Είναι κυρίως ο επισκέπτης που υποφέρει, επειδή η επίσκεψη στο Σεν Μισέλ είναι λιγότερο άνετη», δήλωσε ο Βέλτερ στο CNN. «Από την εποχή του Covid, οι τουρίστες έχουν λιγότερη ανοχή σε γεμάτες ημέρες όπως αυτή, επειδή είχαν τη δυνατότητα να γευτούν τη χαρά της επίσκεψης χώρων με ελάχιστους επισκέπτες».
Πηγή: CNN
