Σε λίγα χρόνια το ελληνικό κράτος κλείνει 200 χρόνια από την ίδρυσή του. Ένα κράτος που λίγο πολύ οφείλει την ύπαρξη του στους Τούρκους, αφού αν οι Οθωμανοί δεν είχαν μπει στην Πόλη το 1453, κατά πάσα πιθανότητα σήμερα θα αποτελούσε το τμήμα μιας ευρύτερης έκτασης που θα λεγόταν Βυζάντιο, Ρωμανία ή Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Όπως και να έχει, οι Οθωμανοί πέρασαν την Κερκόπορτα, η Αυτοκρατορία έπεσε και το 1821 με την Επανάσταση άρχισε να δημιουργείται η Ελλάδα. Τι θα ίσχυε, όμως, σήμερα σε περίπτωση που το Βυζάντιο ή έστω η Ελλάδα δεν είχε πέσει ποτέ στα χέρια Τούρκων;
Κάναμε μια βαθιά κοινωνικοοικονομικοθρησκευτική προσέγγιση και οδηγηθήκαμε στα εξής συμπεράσματα:
> Θα λέγαμε το καρπούζι 'υδροπέπων'. Αυτή είναι η ελληνική ονομασία του συγκεκριμένου φρούτου.
> Καμία Αθήνα. Όλα θα τα κανόνιζε το κράτος της Κωνσταντινούπολης.
> Η Γαλατασαράι θα είχε ένα ξενέρωτο όνομα τύπου Αθλητικός Όμιλος Γαλατά.
> Ο Νίκος Ξανθόπουλος δεν θα είχε κάνει καριέρα.
> Για να κάνεις Ανάσταση στην Αγιά Σοφιά θα έπρεπε να πουλήσεις το ένα σου νεφρό.
> Δεν θα ερχόμασταν ποτέ στο 'τσακίρ κέφι', αλλά στην καλύτερη σε 'μεγάλη ευδιαθεσία'.
> Θα 'ταν καλή η Χαλκιδική, αλλά σαν τα Πριγκιποννήσια δεν θα είχε.
> Το ΠΟΚ κάθε φορά που θα πήγαινε να παίξει Κωνσταντινούπολη θα έχανε από τον Έβρο.
> Ο μεγάλος μας εχθρός θα ήταν το Ιράν. Από εποχή Ξέρξη.
> Θα είχαμε πουλήσει τα Ίμια στον Αμπράμοβιτς.
> Δεν θα υπήρχε 5 ευρώ έκπτωση για τους Έλληνες στα χαμάμ της Κωνσταντινούπολης.
> Κεμπάπ θα έτρωγαν μόνο οι χίπστερς.
> Η Μάρα Μεϊμαρίδη δεν θα είχε πουλήσει ούτε 1.000 αντίτυπα.
> Στόχος της Μεγάλης Ιδέας θα ήταν να πάρουμε ξανά τη Σικελία και τις Συρακούσες.
> Η θητεία στον Έβρο θα ήταν βυσματική.
> Θα είχαμε μια αργία λιγότερη.
> Τη λέξη 'άλωση' θα την ήξερε μόνο ο Μπαμπινιώτης.
> Δεν θα υπήρχε Νέα Σμύρνη.
> Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διακοπές στην Καππαδοκία, γιατί θα ήταν γεμάτη μοναστήρια.
> Θα ήμασταν ρατσιστές με τους Αρμένιους και τους Πόντιους.
> Δεν θα υπήρχε ο στίχος 'θέλω να πιω όλο το Βόσπορο'. Άσε που θα ήταν πιο βρώμικος κι από τον Θερμαϊκό.
Γιώργος Μυλωνάς