Δίχτυ προστασίας, στα δικαιώματα των εργαζομένων στην ελληνική σγορά, άπλωσε ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας ως καταχρηστική -και συνεπώς άκυρη- την απόλυση δυο εργαζομένων από εταιρεία επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών, λόγω προσχηματικής απόλυσης, με την πρόφαση της αλλαγής των εργασικών συνθηκών.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση, εν λόγω εταιρεία είχε προσλάβει, το 2009, τρεις χειριστές ανυψωτικών μηχανημάτων με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Το 2012 όμως, δύο διευθυντικά στελέχη της επιχείρησης ανακοίνωσαν ότι ο κύκλος εργασιών της είχε περιοριστεί, αλλά η εταιρεία είχε εκπονήσει πρόγραμμα εργασίας που θα επέτρεπε τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας υπό την προϋπόθεση της μετατροπής των συμβάσεων εργασίας από πλήρους σε μερικής απασχόλησης.
Στη συνέχεια κάλεσαν κατ' ιδίαν τους εργαζομένους και τους έθεσαν το δίλημμα πως «είτε θα αποδέχονταν τη μετατροπή των συμβάσεών τους από πλήρους σε μερικής απασχόλησης (από οκτάωρο σε τετράωρο) με ανάλογη μείωση των αποδοχών τους, είτε θα απολύονταν». Οι τριεις συγκεκριμένοι υπάλληλοι αρνήθηκαν, θεωρώντας βλαπτική τη μεταβολή των όρων εργασίας τους και η εταιρεία τους απέλυσε.
Ο Άρειος Πάγος δικαίωσε τους τρεις εργαζομένους, επιβάλλοντας μάλιστα, στην εταιρεία να τους καταβάλλει τους μισθούς από την ημερομηνία απόλυσης μέχρι σήμερα (υπερημερία) αλλά και να τους επαναπροσλάβει, με την ποινή -στην περίπτωση που δεν το πράξει- να συνεχίσει να επιβαρύνεται με την καταβολή μισθών, χωρίς οι εργαζόμενοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες του (επιπλέον υπερημερίες).
