Ένας ανελέητος ενεργειακός πόλεμος που μπορεί να έχει και άλλες προεκτάσεις επίκειται μεταξύ Ιταλίας-ΕΕ-ΗΠΑ με την Ελλάδα να μπαίνει για άλλη μια φορά στην... μέση λόγω της, όπως όλα δείχνουν, προγραμματιζόμενης εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ.
Τα πάντα είναι θέμα γεωπολιτικής: Η οικονομία είναι κάτι που προέρχεται και απορρέει από αυτήν. Όλα δείχνουν ότι η Ιταλία ετοιμάζεται για έξοδο από το ευρώ. Το πρώτο προγραμματικό προσχέδιο της συμμαχίας της «Λέγκα» και των «Πέντε Αστέρων» που θα σχημάτιζε κυβέρνηση αναφέρονταν στην αποχώρηση από το ευρώ.
Στο επόμενο και τελικό προγραμματικό σχέδιο αυτό «μαζεύτηκε» αλλά είναι σαφές ότι έγινε επειδή έπρεπε να ξεκινήσει η διαδικασία «σιωπηλά» χωρίς πολλές αντιδράσεις.
Ακόμα και ο ΥΠΟΙΚ τον οποίο πρότεινε η συμμαχία, ο Πάολο Σαβόνα είναι γνωστός πολέμιος του ευρώ και για αυτό άλλωστε εμπόδισε τον διορισμό του ο Ιταλός πρόεδρος Σ.Ματαρέλα εκτελώντας ένα πολιτικό «πραξικόπημα» ενάντια στην θέληση του 70% των ψηφοφόρων στην Ιταλία.
Η Ιταλία μπορεί να επιστρέψει στην ιταλική λιρέτα (την οποία πάντα η Ρώμη την χρησιμοποιούσε ως όπλο για να στηρίζει την βιομηχανία της) αλλά χρειάζεται δύο πράγματα:
Πρώτον παραγωγή, την οποία και διαθέτει. Η Ιταλία παράγει από αυτοκίνητα, αεροσκάφη, οπλικά συστήματα, όπλα, ηλεκτρονικά συστήματα, λογισμικό, αγροτικά προϊόντα, μέχρι αρώματα, παπούτσια και ρούχα.
Το δεύτερο είναι η ενέργεια, την οποία δεν διαθέτει. Χρειάζεται φθηνό φυσικό αέριο και φθηνό πετρέλαιο για να είναι ανταγωνιστική.
Εάν η Ιταλία αποκτήσει μια τέτοια πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια τότε έχοντας χαμηλό κόστος παραγωγής και ένα ευέλικτο εθνικό νόμισμα, δηλαδή την ιταλική λιρέτα, θα γίνει τόσο ανταγωνιστική που στην Γερμανία θα δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα.
Άλλωστε η ίδια η Γερμανία πότε έγινε ανταγωνιστική; Όταν ο Γ.Σρέντερ την συνέδεσε μέσω του Nord Stream με τα αποθέματα της Gazprom με αποτέλεσμα όχι μόνο να αποκτήσει φθηνή ενέργεια, αλλά το κυριότερο, το Βερολίνο απελευθερώθηκε από τις ΗΠΑ και τον αγγλοσαξωνικό άξονα.
Δύο είναι οι πηγές ενέργειας για την Ιταλία: Η πρώην αποικία της, η Λιβύη απ'όπου θα παίρνει το πετρέλαιό της και το φυσικό αέριο της Gazprom.
Έτσι λοιπόν και η Ιταλία επιζητά την πρόσβασή της στο ρωσικό φυσικό αέριο δηλαδή την επέκταση του Turkish Stream μέχρι την Ιταλία.
Μαντέψτε ποιοι είναι στην μέση για να γίνει αυτο; Μα φυσικά η Ελλάδα. Από Βουλγαρία δεν μπορεί να περάσει ο αγωγός. Οι Αμερικανοί θα τον σταματήσουν. Όπως επίσης και από τα Σκόπια.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θέλουν τα Σκόπια άμεσα εντός του ΝΑΤΟ.
Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Και οι Αμερικανοί αλλά και οι Γερμανοί «βολεύονται» με το να ονομαστούν τα Σκόπια «Μακεδονία». Άνω, Κάτω, Νέα, ή... εντός εκτός και επι τα αυτά, δεν τους ενδιαφέρει, θέλουν μόνο να υπάρχει εκχώρηση της Μακεδονίας στα Σκόπια.
Διότι έτσι θα υπάρχει ένας μόνιμος μελλοντικός εκβιασμός προς την Ελλάδα εάν αυτή δεν συμμορφώνεται προς τα υποδείξεις, ότι θα μπορούσε εν τέλει να υπάρξει και μια «Ενωμένη Μακεδονία».
Για αυτό άλλωστε και οι Αμερικανοί πίεσαν τις τελευταίες ημέρες να γίνει αποδεκτό το «Μακεδονία του Ίλιντεν» αν και γνώριζαν πόσο επικίνδυνο ήταν το όνομα αυτό για την Ελλάδα.
Ας θυμηθούμε τι είπε πρόσφατα ο Μίκης Θεοδωράκης επ'αυτού.
«Σε περίπτωση όμως που τα Σκόπια γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ, θα είναι ευκολότερο για τους αμερικανούς να μας εκβιάζουν σείοντας πάνω απ’ το κεφάλι μας την Νατοϊκή «Μακεδονία» σαν μπαμπούλα για να ενδώσουμε σε νέες πολιτικές που θα ήθελαν να μας επιβάλουν.»
Οι Αμερικανοί δεν θέλουν οι Ιταλοί να έχουν πρόσβαση στο ρωσικό φυσικό αέριο διότι απλούστατα ακούνε την λέξη Ρώσος και βγάζουν καπνούς... από τα αυτιά. Είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που αμφισβητεί την παγκόσμια κυριαρχία τους και εν μέρη το καταφέρνει αρκετά καλά.
Οι δε Ευρωπαίοι δεν θέλουν επίσης να έχουν πρόσβαση οι Ιταλοί στο ρωσικό φυσικό αέριο πρώτον για να μην γίνουν υπερβολικά ανταγωνιστικοί και ζημιώσουν τις δικές τους βιομηχανίες και δεύτερον για να μην μπορέσει εν τέλει η Ιταλία να αποχωρήσει από το ευρώ
Τώρα, γιατί φοβούνται Αμερικανοί και Ευρωπαίοι την Ελλάδα ότι θα τους την «κάνει» και θα επιτρέψει την επέκταση του Turkish Stream διαμέσου του ελληνικού εδάφους.
Βασικός λόγος ότι η χώρα σε λαϊκό επίπεδο είναι φιλορωσική λόγω Ορθοδοξίας και με έντονα αντιαμερικανικά και αντιευρωπαϊκά «ανακλαστικά» που σημαίνει ότι αυτό μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξει την πολιτική κατάσταση εις βάρος των Δυτικών
Βασικότερος λόγος όμως είναι κάτι άλλο:
Συμφωνία συνεργασίας μεταξύ Gazprom, ΔΕΠΑ και Edison σχετικά με τη νότια διαδρομή παροχής ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη υπεγράφη στην Αγία Πετρούπολη, στο πλαίσιο του Οικονομικού Forum 2017 το περασμένο καλοκαίρι στις αρχές Ιουνίου
Όπως ανακοίνωσε τότε η ΔΕΠΑ, η συμφωνία προβλέπει κοινές προσπάθειες για τη δημιουργία της νότιας διαδρομής για την παροχή ρωσικού φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ευρώπη, που μέσω Τουρκίας και Ελλάδας θα φθάνει στην Ιταλία.
Οι τρεις εταιρείες πρόκειται να συντονίσουν την ανάπτυξη και την υλοποίηση του αγωγού Turk Stream και του αγωγού Poseidon από τα ελληνο-τουρκικά σύνορα προς την Ιταλία, με πλήρη συμμόρφωση με το σχετικό ισχύον νομοθετικό πλαίσιο.
Επιπλέον, η Συμφωνία επισημοποιεί τις ρυθμίσεις για την επέκταση της συνεργασίας στον τομέα της προμήθειας ρωσικού φυσικού αερίου.
Τη συμφωνία υπέγραψαν οι Alexey Miller, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Gazprom, Marc Benayoun, διευθύνων σύμβουλος της Edison και εκτελεστικός αντιπρόεδρος της EDF Gas Ιταλίας και Θεόδωρος Κιτσάκος, διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ και πρόεδρος της IGI Poseidon.
Παρόντες ήταν οι Carlo Calenda, υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης της Ιταλίας και Γιώργος Τσίπρας, γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών.
Υπενθυμίζεται ότι οι τρεις εταιρείες υπέγραψαν τον Φεβρουάριο του 2016 Μνημόνιο Συναντίληψης με αντικείμενο την προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία, μέσω της Μαύρης Θάλασσας και τρίτων χωρών, στην Ελλάδα και από την Ελλάδα στην Ιταλία, ώστε να καταστεί δυνατή η υλοποίηση της νότιας διαδρομής για τον εφοδιασμό ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι υπάρχει ΠΡΟΘΕΣΗ να ολοκληρωθεί ο Turk Stream και να επεκταθεί στο ελληνικό του κομμάτι, το Greek Stream.
«This means war» όπως έλεγαν και οι AC/DC και εμείς στην μέση. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, αν είχαμε ένα δυναμικό πολιτικό σύστημα θα ήταν σίγουρα μια μεγάλη ευκαιρία αλλά... δεν έχουμε.
