Η επίτευξη επαρκούς ύπνου είναι ζωτικής σημασίας τόσο για τη σωματική όσο και για τη συναισθηματική ευεξία ενός ανθρώπου. Η στέρηση του ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε πολλές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) συστήνουν στους ενήλικες ηλικίας 18 έως 60 ετών να κοιμούνται τουλάχιστον 7 ώρες. Ωστόσο, περίπου το 35 τοις εκατό των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αρκετό ύπνο.
Οι ενήλικες πρέπει να μείνουν άγρυπνοι όχι περισσότερο από 17 ώρες για να ανταποκριθούν στη σύσταση του CDC. Οι άνθρωποι τείνουν να βιώνουν τις δυσμενείς επιπτώσεις της στέρησης ύπνου μέσα σε 24 ώρες.
Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε πόσο χρόνο μπορεί κάποιος να μείνει άυπνος και να εξετάσουμε τα αποτελέσματα της στέρησης ύπνου.
Πόσο καιρό μπορεί κάποιος να μείνει άυπνος;
Οι περισσότεροι ενήλικες χρειάζονται τουλάχιστον 7 ώρες ύπνο μέσα στη νύχτα.
Οι απαιτήσεις ύπνου ποικίλλουν μεταξύ των ατόμων και εξαρτώνται επίσης από την ηλικία ενός ατόμου. Για παράδειγμα, τα βρέφη χρειάζονται περίπου διπλάσιο ύπνο από τους ενήλικες.
Ωστόσο, ο χρόνος που μπορεί να επιβιώσει ένα άτομο χωρίς ύπνο παραμένει ασαφής. Σύμφωνα με μια ανασκόπηση του 2010, το σημερινό παγκόσμιο ρεκόρ για ένα άτομο που έμεινε άυπνο είναι 266 ώρες, που ισοδυναμεί με λίγο περισσότερο από 11 ημέρες.
Το πιο διάσημο πείραμα στέρησης ύπνου πραγματοποιήθηκε το 1964 όταν ένας φοιτητής λυκείου της Καλιφόρνιας, κατάφερε να μείνει ξύπνιος για 264 ώρες.
Προς το τέλος των 11 ημερών, έγινε παρανοϊκός και άρχισε να έχει ψευδαισθήσεις. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, ανέκαμψε χωρίς μακροχρόνιες σωματικές ή ψυχολογικές επιπτώσεις.
Τι είναι η στέρηση του ύπνου;
Η στέρηση ύπνου συμβαίνει όταν ένα άτομο κοιμάται λιγότερο από αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός του. Οι επιπτώσεις της στέρησης του ύπνου μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο.
Τα παιδιά και οι έφηβοι χρειάζονται περισσότερο ύπνο από τους ενήλικες, καθώς ο εγκέφαλος και το σώμα τους εξακολουθούν να αναπτύσσονται. Ως εκ τούτου, οι επιπτώσεις της στέρησης του ύπνου στα παιδιά μπορεί μερικές φορές να είναι πιο σοβαρές ή μακροχρόνιες.
Τα γενικά συμπτώματα στέρησης ύπνου στους ενήλικες μπορούν να περιλαμβάνουν:
-κόπωση και υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας
- αδυναμία συγκέντρωσης, εγρήγορσης και δυσκολίες μνήμης
-μειωμένο συντονισμό
-ευερεθιστότητα
-αυξημένη όρεξη
-αλλαγές στη διάθεση.
Η τακτική ή χρόνια στέρηση του ύπνου μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ενός ατόμου για διάφορες καταστάσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, του διαβήτη και των καρδιακών παθήσεων.
Μπορεί η στέρηση ύπνου να σκοτώσει;
Η στέρηση του ύπνου μπορεί να είναι θανατηφόρα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Για παράδειγμα, η στέρηση ύπνου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ατυχημάτων. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας της Οδικής Κυκλοφορίας (NHTSA), το 2015, η αστυνομία των Η.Π.Α ανέφερε 90.000 τροχαία ατυχήματα που περιλάμβαναν οδηγούς που παρουσίαζαν συμπτώματα της στέρησης ύπνου.
Μια απίστευτα σπάνια διαταραχή του ύπνου η οποία ονομάζεται θανατηφόρα οικογενειακή αϋπνία (FFI) μπορεί επίσης να οδηγήσει σε θάνατο.
Το FFI είναι μια κληρονομική κατάσταση που προκύπτει από μια μετάλλαξη στο γονίδιο της πρωτεΐνης πρίον (PRNP). Το μεταλλαγμένο γονίδιο παράγει λανθασμένα διπλά prions που συσσωρεύονται στον θάλαμο, που είναι η περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τον ύπνο.
Τα συμπτώματα του FFI εμφανίζονται συνήθως στη μέση ενηλικίωση και περιλαμβάνουν:
-ήπια αϋπνία που γίνεται σταδιακά χειρότερη
-απώλεια βάρους
-έλλειψη όρεξης
-αλλαγές στη θερμοκρασία του σώματος
-άνοια που εξελίσσεται ταχέως
Δεν υπάρχει προς το παρόν θεραπεία για το FFI και ο θάνατος συνήθως συμβαίνει εντός 12-18 μηνών μετά τα πρώτα συμπτώματα.
24 ώρες χωρίς ύπνο
Ένα άτομο μπορεί να βιώσει μειωμένο συντονισμό και μνήμη μετά από 24 ώρες αυπνίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να βιώνουν τις επιπτώσεις της στέρησης του ύπνου μετά από ακριβώς 24 ώρες. Το CDC ισχυρίζεται ότι όταν παραμένετε ξύπνιοι για τουλάχιστον 24 ώρες αυτό είναι συγκρίσιμο με την περιεκτικότητα αλκοόλ στο 0,10 τοις εκατό.
Τα αποτελέσματα της της 24ωρης αυπνίας μπορεί να περιλαμβάνουν:
-την υπνηλία
-την ευερεθιστότητα
-την αδυναμία συγκέντρωσης και μνήμης
-τον μειωμένο συντονισμό
-την άστοχη κρίση
-τα προβλήματα βραχυπρόθεσμης μνήμης
-τα αυξημένα επίπεδα ορμονών στρες, όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη
-τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα
-τα υψηλότερο κίνδυνο ατυχημάτων
-τη μυϊκή ένταση
Πολλά από αυτά τα αποτελέσματα συμβαίνουν επειδή ο εγκέφαλος επιχειρεί να εξοικονομήσει ενέργεια μπαίνοντας σε μια φάση στην οποία οι γιατροί αναφέρονται ως «τοπικό ύπνο». Κατά τη διάρκεια του τοπικού ύπνου, ο οργανισμός διακόπτει προσωρινά τους νευρώνες σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, αλλά όχι σε άλλους.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάσταση τοπικού ύπνου μπορεί να εμφανιστούν πλήρως ξύπνιοι, αλλά η ικανότητά τους να εκτελούν πολύπλοκες εργασίες θα μειωθεί σημαντικά.
Η στέρηση του ύπνου διαταράσσει επίσης τον φυσικό κύκλο ύπνου-αφύπνισης του σώματος, ο οποίος επηρεάζει τις ορμόνες που ρυθμίζουν:
-την ανάπτυξη
-την όρεξη
-τον μεταβολισμό
-το στρες
-το ανοσοποιητικό σύστημα.
