Πετάμε πάνω από μια συστάδα κάθετων βράχων, σχεδόν λείων, με κάθετες ακανόνιστες σχισμές κοντά στο χωριό Κάτω Ταρσός Κορινθίας. Μοιάζει πολύ με τα Μετέωρα, οπότε μπορεί να χαρακτηριστεί ως «Μετέωρα της Κορίνθου»; Ναι...
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του μέρους είναι τα πολλά τρεχούμενα νερά. Από παντού πέφτει νερό, σαν να βρέχει!
Λίγο πιο κάτω, σε μια άλλη μεγάλη σχισμή, είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Παναγίας του Βράχου.
Το εκκλησάκι της Παναγίας του βράχου, δημιουργήθηκε ως εκπλήρωση τάματος από κάποια γυναίκα που καταγόταν από τον Ταρσό, η οποία σώθηκε από θαύμα από πτώση 100 μέτρων από την κορυφή των βράχων, κατά την άλωση του Ταρσού από τον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή το 1458.
Ο Μωάμεθ Β’ πολιόρκησε το κάστρο του Ταρσού και ανάγκασε τους πολιορκημένους να παραδοθούν. Από αυτούς που παραδόθηκαν, πολλούς τους φόνευσε, άλλοι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και κάποιοι κατόρθωσαν να σωθούν. Από τις γυναίκες, άλλες τις πήραν μαζί τους σκλάβες και άλλες τις γκρέμισαν στο βράχο του Ταρσού (κατά άλλους, μερικές γυναίκες του Ταρσού πήδηξαν μόνες τους από τον βράχο για να μη γίνουν σκλάβες των Τούρκων, σαν ένα άλλο Ζάλογγο), εκεί που είναι σήμερα η εκκλησία της Παναγίας.
Μια νεαρή μητέρα με το μωρό στην αγκαλιά της ικέτευε να λυπηθούν το παιδί της. Οι Τούρκοι όμως δε συγκινήθηκαν και την έριξαν από το βράχο μαζί με το μωρό. Εκείνη όμως, επικαλέστηκε τη βοήθεια της Παναγίας:
“Παναγία μου, σώσε μας!” και ω του θαύματος, η γυναίκα βρέθηκε στη βάση του κάθετου βράχου στα 100 μέτρα σώα και αβλαβής.
Από ευγνωμοσύνη για τη σωτηρία της η γυναίκα αυτή διαμόρφωσε τη σχισμή του βράχου σε ναό, βάζοντας κάποιες εικόνες. Ο ναός σήμερα κοσμείται από αξιόλογες εικόνες, όπως της Παναγίας, του Χριστού, Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι οποίες χρονολογούνται στα 150 έτη και είναι έργα του αγιογράφου Ασημάκη Σκαλτζά.
Επίσης υπάρχει και η φορητή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, 200 ετών και πλέον. Η εικόνα αυτή έχει διαστάσεις 37Χ29 και είναι ζωγραφισμένη πάνω σε μονοκόμματο πελεκητό ξύλο. Εικονίζει την Παναγία από τη μέση και πάνω να κρατάει το Θείο Βρέφος υποβαστάζοντάς το με το δεξί της χέρι.
Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη!
