Τζόγος, σεξ και παχυσαρκία συνδέονται με τα φάρμακα για την θεραπεία της νόσου Πάρκινσον

Πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον προκαλούν παράξενες ψυχολογικές παρενέργειες, όπως υπερφαγία ή βουλιμία, εθισμό στα τυχερά παιχνίδια αλλά και... σεξομανία.

 

Σύμφωνα με το health24.com, τα φάρμακα που αποκαθιστούν την υγεία των ασθενών με νόσο Πάρκινσον, μπορεί να τους «ξεκλειδώσουν» τους εσωτερικούς τους δαίμονες και να οδηγήσουν σε προβλήματα ελέγχου των παρορμήσεων, όπως επιβεβαιώνει και ο δρ. Michael Okun, διευθυντής του Parkinson’s Foundation (ίδρυμα για τη νόσο του Πάρκινσον), οδηγώντας σε παχυσαρκία έπειτα από ασύστολη κατανάλωση φαγητού και ποτού, ασταμάτητο τζογάρισμα αλλά και σεξουαλικές διαταραχές.

 

Η πιο πρόσφατη έρευνα όμως δείχνει ότι σε περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους που παίρνουν ντοπαμίνη για την καταπολέμηση της ασθένειας αυτής, ενδέχεται μελλοντικά να διαταραχθεί ο έλεγχος των παρορμήσεών τους.

 

Παρακολουθώντας ασθενείς για πέντε χρόνια, το Ίδρυμα συμπέρανε ότι οι ανεξέλεγκτες παρορμήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε οικονομική καταστροφή, να διαλύσουν οικογένειες και να φέρουν τον ασθενή αντιμέτωπο ακόμα και με νομικούς κινδύνους.

 

Γάλλοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 52% που πήρε δόση ντοπαμίνης είχαν ανάλογα συμπτώματα, συγκριτικά μάλιστα και με το 12% που δε χρησιμοποίησε ποτέ τα φάρμακα.

 

Το ίδρυμα προειδοποιεί, τόσο τους γιατρούς όσο και τις οικογένειες των ασθενών, να είναι ψύχραιμοι και να αντιμετωπίζουν με κατανόηση τα «πάθη» του ασθενή. Είτε αυτά είναι η απόλαυση του φαγητού, είτε τα τυχερά παιχνίδια ή ακόμα και το σεξ.

 

«Οι νεότεροι ασθενείς φαίνεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μια διαταραχή ελέγχου» , δήλωσε ο Okun, καθώς και «εκείνοι που πάσχουν από άγχος ή έχουν ιστορικό εθισμού». Η μετάβαση σε άλλο φάρμακο ή η διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής θα μπορούσε να ανακουφίσει αυτά τα συμπτώματα, δήλωσε διευθυντής.

 

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι μισές από τις διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων έφυγαν μέσα σε ένα χρόνο μετά τη διακοπή της λήψης σκευασμάτων ντοπαμίνης.