«Ηθοποιός, σημαίνει φως», τραγούδησε ο Δημήτρης Χορν, για να το διασκευάσει στη συνέχεια και ο Χάρρυ Κλυνν.

 

 

Πολλές φορές αυτές οι τρεις λέξεις αμφισβητούνται, αλλά δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που μπορεί να πει το οτιδήποτε αρνητικό για το ταλέντο, αλλά και τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου που κατάφερε κάτι μοναδικό, που ειδικά για τα σημερινά δεδομένα, μοιάζει ασύλληπτο.

 

 

Η είδηση της απώλειας του Χάρρυ Κλυνν βύθισε στο πένθος τόσο τον καλλιτεχνικό χώρο της χώρας όσο και ολόκληρη την Ελλάδα, που εκτιμούσε ιδιαίτερα το απύθμενο ταλέντο του Πόντιου ηθοποιού, όπως και τον χαρακτήρα του.

 

 

Ο κατά κόσμον Βασίλης Τριανταφυλλίδης είχε και μια μεγάλη αγάπη, που δεν είχε τόση σχέση με τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις, το ποδόσφαιρο. Ένα άθλημα που υπηρέτησε από πολλά πόστα, ακόμη και από αυτό του προέδρου της ΕΠΑΕ.

 

 

Όμως, ίσως αυτό που έχει αποτυπωθεί πιο έντονα στο μυαλό όλων αυτών που το παρακολούθησαν από κοντά, είναι το παιχνίδι που έδωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια, για την οικονομική ενίσχυση των οικογενειών που έπληξε ο σεισμός στις Αλκυονίδες το 1981, όντας μέλος της ομάδας των ηθοποιών.

 

 

Ως αντίπαλο είχαν μια ομάδα δημοσιογράφων, ενώ στο παιχνίδι έλαβαν μέρος και κάποιοι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Μίμης Δομάζος, ο Κώστας Νεστορίδης και Μίμης Στεφανάκος, αλλά και ο τότε εν ενεργεία πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, με τα χρώματα της ΑΕΚ, Ντούσαν Μπάγεβιτς.

 

 

Μεταξύ των συμπαικτών του Χάρρυ Κλυνν ήταν οι Αλμπέρτο Εσκενάζι, Γιώργος Φούντας, Γιώργος Κοτανίδης, Αντώνης Αντωνίου, Γιώργος Σίσκος, Νίκος Τσαχιρίδης, Δημήτρης Αρώνης, Κώστας Καραγιώργης, Νίκος Δαφνής, Γιάννης Σαββαΐδης, καθώς και ο Γιάννης Καλαμίτσης.

 

 

Όμως, τα δύο άλλα μεγάλα αστέρια της ομάδας με τα μπλε ήταν οι Σωτήρης Μουστάκας, με τον οποίον έπαιξαν και... πρέφα σε μια γωνιά του γηπέδου, αλλά και ο Θανάσης Βέγγος.

 

 

Ο αεικίνητος του ελληνικού κινηματογράφου, μπροστά σε ένα ποδοσφαιρικό κοινό περίπου 25.000 ατόμων, μόνο άμαθος δεν ήταν. Και αυτό, διότι τρία χρόνια πριν τη 13η Απριλίου του 1981, είχε δώσει ξανά ένα ανάλογο φιλικό, στο ίδιο γήπεδο, ίδια εποχή (άνοιξη), αλλά μπροστά σε περίπου 40.000 κόσμο.

 

 

 

Η αρχή είχε γίνει τρία χρόνια νωρίτερα...

 

Το ημερολόγιο έγραφε 20 Μαρτίου του 1978, όταν στον χώρο που έχει «αγκαλιάσει» μερικά από τα σπουδαιότερα γεγονότα τα οποία δεν συνδέονται αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο, όπως η περίφημη συναυλία του Ρόρι Γκάλαχερ το 1981 και το πρώτο σόου των Iron Maiden στη χώρα, το 1988, υποδεχόταν κατάμεστο την ομάδα του Βέγγου, η οποία θα αντιμετώπιζε μια επίλεκτη ομάδα δημοσιογράφων.

 

 

Η αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε ξανά για καλό σκοπό: την ενίσχυση του ταμείου των καλλιτεχνών, οι οποίοι είχαν προχωρήσει σε απεργία, λόγω της κόντρας τους με την κρατική τηλεόραση, διότι δεν τους αναγνώριζε τα πνευματικά δικαιώματα.

 

 

Ο δημοφιλής ηθοποιός ήταν και ο βασικός λόγος που έσπευσαν γύρω στους 40.000 ανθρώπους στο γήπεδο της ΑΕΚ, για να παρακολουθήσουν από κοντά το όλο θέαμα, που προϊδέαζε ότι δεν θα περιοριστεί αποκλειστικά στις τέσσερις γραμμές. Μάλιστα, ήταν τόσο μεγάλη η ζήτηση, που υπήρχαν και κάποιοι που «έσπρωχναν» στη μαύρη αγορά εισιτήρια των 80 δραχμών, στην τιμή των 120 δραχμών.

 

 

Δηλώσεις του Βέγγου για το ματς, που αποτέλεσαν κάλεσμα στον κόσμο, είχε φιλοξενήσει μια ημέρα νωρίτερα η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», με τις οποίες... απειλούσε τους αντιπάλους του ότι θα τους κατατροπώσει με το μεγάλο του «όπλο», που δεν ήταν άλλο από τα γρήγορα πόδια του. «Θα τους σκάσω στο τρέξιμο και θα βάλω δύο γκολ», ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του. Και πράγματι, κράτησε την υπόσχεσή του, παρόλο που και τα δύο προήλθαν από το σημείο του πέναλτι, κι ας αγωνίστηκε μόνο στο δεύτερο μέρος.

 

 

 

Αποθέωση όταν μπήκε στο ματς, διακοπή όταν βγήκε

 

 

 

Το μεγάλο ενδιαφέρον, φυσικά, δεν βρισκόταν σε αυτά που συνέβαιναν στον αγωνιστικό χώρο, αν και ολόκληρο το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο για να χειροκροτήσει τον Βέγγο, όταν εκείνος πέρασε σε αυτόν. Όταν ήρθε η στιγμή, στους περίπου 40.000 παρευρισκόμενους αυτής της μεγάλης παράστασης, επικράτησε ντελίριο.

 

 

Η ομάδα του μεγάλου ηθοποιού δεν κατάφερε να νικήσει, καθώς οι δημοσιογράφοι επικράτησαν με 5-3. Όχι, δεν έγραψαν ό,τι ήθελαν οι άνθρωποι του Τύπου, αλλοιώνοντας την εικόνα του αγώνα. Αυτό ήταν το τελικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι ηθοποιοί είχαν στις τάξεις τους... ενισχύσεις από παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, μεγάλες δόξες του ποδοσφαίρου της χώρας.

 

 

Η πιο χαρακτηριστική στιγμή του Βέγγου στο ματς, ήταν όταν δέχθηκε την κίτρινη κάρτα από τον διαιτητή Νίκο Ζλατάνο. Ο κόσμος... εξαγριώθηκε για την απόφαση αυτήν, ωστόσο ο ίδιος φρόντισε να τον ηρεμήσει, καθώς αρχικά υποκλίθηκε στον ρέφερι και στη συνέχεια έκανε δύο βήματα πίσω, για να σηκώσει και τα χέρια ψηλά.

 

 

Λίγο αργότερα, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου θα έπαιρνε τη θέση του, αφού πρώτα εκείνος είχε κάνει τη δουλειά του με τα δύο γκολ, αλλά ο αγώνας δεν θα συνεχιζόταν, διότι οι εκδηλώσεις λατρείας για τον δικό τους Θανάση, ήταν κάτι το συγκλονιστικό.

 

 

Σύμφωνα με την περιγραφή του Γιάννης Αργυρίου στην «Αθλητική Ηχώ», γύρω από τον αγωνιστικό χώρο βρέθηκαν κοντά στους 5.000 θεατές, που σε κάθε διακοπή προσπαθούσαν να μπουν μέσα. Όταν ο Βέγγος αποχώρησε, χαιρετώντας τα πλήθη σαν τον μεγάλο μπαλαδόρο που αναγκαστικά εγκαταλείπει, η παρουσία τους ανάγκασε τον Ζλατάνο αναγκάζεται να σφυρίξει τη λήξη, «δίνοντας έτσι τέλος και στο ασταμάτητο γέλιο».

 

 

 

Σόου και μετά το τέλος του αγώνα

 

 

 

Ο Βέγγος συνέχισε το ρεσιτάλ του και μετά το τέλος του φιλικού παιχνιδιού, με τον μοναδικό τρόπο που εκείνος γνώριζε. Αρχικά πήγε από τα αποδυτήρια των δημοσιογράφων και αφού άνοιξε την πόρτα τους είπε: «Καλοί μου άνθρωποι, συγνώμη αν σας κούρασα!». Όμως, οι σταρ δεν μπορούν να περιορίσουν την μετά το παιχνίδι δραστηριότητά τους στις αλληλοφιλοφρονήσεις με τους αντιπάλους. Επιβάλλεται να κάνουν και δηλώσεις.

 

 

«Ναι μωρέ... βρίσκομαι σε τρομερή φόρμα. Σκέφτομαι φέτος να κάνω μεταγραφή. Άλλωστε, έχω προτάσεις από το εξωτερικό. Θα προτιμήσω ελληνική ομάδα, διότι έχει ωραία θάλασσα και άλλα», ήταν τα λόγια του, με τα οποία ολοκληρώθηκε ένα γεγονός που έμελε να μείνει στην ιστορία και να μνημονεύεται για πολλά χρόνια αργότερα.

 

«Ήταν διέξοδος για τον κόσμο το ποδόσφαιρο»

 

 

 

Ένας από τους ανθρώπους που έπαιξε, έστω και για λίγο, με την ομάδα του Θανάση Βέγγου, ήταν ο Στέλιος Σεραφείδης. Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας της ΑΕΚ και του Απόλλωνα, μίλησε στο newsbeast.gr για το πώς βίωσε αυτήν την εμπειρία. Δεν θα μπορούσε να μην σταθεί, φυσικά, στο σόου που έδωσε ο Βέγγος και στο πόσο μεγάλη ήταν η αγάπη που εισέπραξε από τον κόσμο. Έναν κόσμο, που όπως σημειώνει, διψούσε για ποδόσφαιρο.

 

 

Ζητούμενο, φυσικά, ήταν όσοι μαζεύτηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια να διασκεδάσουν όσο περισσότερο μπορούσαν. «Στο κάτω τέρμα προς την εκκλησία (την Αγία Τριάδα), μου χτύπησαν πέντε με έξι φορές πέναλτι, μέχρι να μπει η μπάλα στα δίχτυα», διηγείται ο βετεράνος θρυλικός γκολκίπερ. «Το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδος του κόσμου από τα προβλήματά του εκείνη την εποχή. Έβλεπαν όλοι μαζί τα παιχνίδια, ασχέτως εάν ήταν ΑΕΚτζήδες, Ολυμπιακοί ή Παναθηναϊκοί. Για τον λόγο αυτό και αυτό το παιχνίδι μάζεψε και τόσο πολύ κόσμο», λέει στη συνέχεια.

 

 

 

«Όταν μπήκε στο παιχνίδι, έγινε πανδαιμόνιο»

 

 

Ένας από τους «αντιπάλους» του Στέλιου Σεραφείδη, καθώς αγωνίστηκε για λίγο με την ομάδα των δημοσιογράφων, ήταν ο Παύλος Γερακάρης. «Υπηρετούσα στο Ναυτικό και πήγα καθυστερημένος στο γήπεδο», θυμάται και λέει πως δεν ήταν ο μόνος με το ίδιο επίθετο στην ομάδα με τα κόκκινα, καθώς στους συμπαίκτες του περιλαμβανόταν και ο Νικόλαος Γερακάρης. «Ήταν ένα ανεπανάληπτο γεγονός αυτό που έγινε, με 40.000 φιλάθλους», για να επιβεβαιώσει ο τότε συντάκτης της «Αθλητικής Ηχούς» ότι πωλούνταν πράγματι εισιτήρια στη μαύρη αγορά για το ματς. «Είδαμε και πάθαμε να μπούμε στα δημοσιογραφικά, είχε γίνει κατάληψη».

 

 

«Βεβαίως, ο Βέγγος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Όλο το γήπεδο σείστηκε με την ιαχή "Βέγγος, Βέγγος" και ειδικά όταν μπήκε στο παιχνίδι, έγινε πανδαιμόνιο. Η αλήθεια είναι ότι τον άφηναν και λίγο για να σκοράρει... Όταν, μάλιστα, σημείωσε γκολ, μπήκε κόσμος μέσα για να τον αποθεώσει. Ήταν μεγάλη στιγμή για την καριέρα μου, που δείχνει με πόση εκτίμηση περιέβαλε ο κόσμος τότε και τους δημοσιογράφους», αναφέρει μέσω του newsbeast.gr ο κ. Γερακάρης.

 

 

«Όταν μπούκαραν μέσα οι φίλαθλοι, ακολούθησαν ξεκαρδιστικές στιγμές. Και τώρα γίνονται παρόμοιες εκδηλώσεις, αλλά δεν έχουν εκείνη την αύρα, την καλλιτεχνική διάσταση και την αλληλεγγύη που υπήρχε μεταξύ δύο κλάδων που ασχολούνται με τα κοινά, όπως οι δημοσιογράφοι και οι καλλιτέχνες. Αυτό που είχε σημασία ήταν το αμόκ των 40.000 φιλάθλων, αλλά και τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου, που δεν πρόλαβε να αγωνιστεί, επειδή σφύριξε ο διαιτητής, λόγω της διακοπής για να αποθεώσουν τον "τρελό" Θανάση Βέγγο, επειδή εκείνη την εποχή είχε σπάσει τα ταμεία η ταινία "Ο Θανάσης ο τρελός". Θυμάμαι με πολλή νοσταλγία και αγάπη αυτήν την πρωτοβουλία», σημειώνει ο κ. Γερακάρης.

 

 

Όσο γι' αυτούς που ξεχώρισε για την ικανότητά τους στον αγωνιστικό χώρο, από πλευράς ηθοποιών «θυμάμαι ότι ήταν ο Φούντας και ο Στεφανάκος, που ήταν και παίκτης του Ολυμπιακού, αλλά και ο Ανέστης Βλάχος, όπως και ο Σίσκος». Από την πλευρά των δημοσιογράφων, που πήραν και το παιχνίδι, «ο Νίκος Κατσαρός ήταν τρομερός τερματοφύλακας, κι ας μην είχε το μπόι, ο Σταύρος Τσώχος και ο Νίκος Χαλιβελάκης ήταν πολύ καλοί στην άμυνα, ο Τάκης Χαραλαμπίδης, ο Γιάννης Δημαράς, που πέτυχε και τρία γκολ, ο Γιώργος Λιάνης που σημείωσε άλλο ένα και ο Χαραλαμπίδης που σκόραρε επίσης».

 

 

 

Ο «θίασος» που πλαισίωσε τον μεγάλο Θανάση

 

 

 

Από όλα τα παραπάνω, καταλαβαίνει εύκολα κανείς εύκολα ότι η νίκη σε αυτό το παιχνίδι δεν είχε καμία σημασία. Εκείνο που ένοιαζε όσους μπήκαν μέσα στο γήπεδο, ήταν να διασκεδάσει ο κόσμος. Και εάν για τους ηθοποιούς ήταν εύκολο κάτι τέτοιο, στο... πετσί του ρόλου δεν δυσκολεύτηκαν να μπουν τόσο οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές όσο και οι δημοσιογράφοι. Ουσιαστικά, εμφανίστηκε ένας τεράστιος «θίασος», που έπαιξε μπροστά σε ένα τεράστιο σε αριθμό κοινό.

 

 

Με την ομάδα των ηθοποιών, που ενισχύθηκε από τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου, αγωνίστηκαν οι Μεταξόπουλος, Καραγιώργης, Μαντάς, Πέτροβιτς, Τσαϊκόφσκι, Σαββαΐδης, Αντωνίου, Στέκος, Νεστορίδης, Βέγγος, Μητρούσης, Καρράς, Μουστάκας, Σεραφείδης, Ευαγγελίδης, Στεφανάκος, Φούντας, Γιαννάτος, Μαργαρίτης, Μαλκότσης, Σαββαΐδης, Σίσκος και Κοτανίδης.

 

 

Με την ομάδα των δημοσιογράφων έπαιξαν οι: Κατσαρός, Μπακανάκης, Στανωτάς, Σταματόπουλος, Γεωργαλάς, Ν. Και Π. Γερακάρης, Τσώχος, Χαλιβελάκης, Χαραλαμπίδης, Θωμόπουλος, Παϊπέτης, Δημαράς, Λιάνης, Πρίφτης, Γαβαλάς, Βουτσέλης, Παπάζογλου. Αγωνίστηκαν επίσης και οι Παπαδόπουλος, Καπράνος, Κοντογιαννίδης, Τσελεμέντες.

 

 

Για την ιστορία, για τους δημοσιογράφους οι Δημαράς (τρία γκολ), Χαραλαμπίδης και Λιάνης, ενώ για τους ηθοποιούς, πέρα από τον Βέγγο, πέτυχε ένα γκολ και ο Κοτανίδης, όπως επιβεβαίωσε και ο Παύλος Γερακάρης

 

Γράφει

ο Βαγγέλης Κύρκος

 

newsbeast.gr