Πριν καταργήσουμε τα Αρχαία Ελληνικά από τη Μέση Εκπαίδευση, μήπως να προσπαθήσουμε να καταργήσουμε τα λάθη που κάνουμε στη χρήση αρχαίων και λόγιων εκφράσεων;
Γράφει η Κωνσταντίνα Καλογήρου, Φιλόλογος
Το ρήμα είναι το απαυδώ και είναι σύνθετο από το ἀπό + αὐδῶ που σημαίνει μιλώ.
Το ρήμα ἀπ-αυδῶ «παύω να μιλώ, μένω άφωνος» (< ἀπό +αὐδῶ «μιλώ»), που έφτασε να σημαίνει στον αόριστο απηύδησα «κουράστηκα (από κάτι δυσάρεστο), εξαντλήθηκα, δεν μπορώ άλλο».
Απηύδησα και έχω απηυδήσει! Βασικά, εγώ έχω απαυδήσει με τα τόσα «έχω απηυδήσει» που ακούω!
Το «η» μπαίνει μόνο στην οριστική αορίστου (δηλαδή το απηύδησα είναι σωστό).
Για παράδειγμα:
Aπηύδησα να σε περιμένω!
Ενώ στους υπόλοιπους χρόνους η αύξηση φεύγει και το ρήμα μένει ως έχει (δηλαδή απαυδώ, θα απαυδήσω, έχω απαυδήσει..)
Για παράδειγμα:
Kαθόταν σε μια γωνιά απαυδισμένη.
Δεν μπορώ πια, έχω απαυδήσει!
Η χρονική αύξηση στα ρήματα μπαίνει μόνο στην οριστική και μόνο στον παρατατικό και τον αόριστο. Οπότε, οι ορθοί τύποι είναι: απαυδώ – απηύδησα – έχω απαυδήσει – να/θα/ας απαυδήσω.
*Στις παρεμβάσεις με τον τίτλο “Ομιλείτε ελληνικά”, το loutraki365, σε συνεργασία με τη φιλόλογο Κωνσταντίνα Καλογήρου, θα δημοσιεύει την προέλευση, ερμηνεία και ορθή χρήση διαφόρων λόγιων, αρχαίων, βιβλικών, βυζαντινών φράσεων, τις οποίες χρησιμοποιούμε και σήμερα στην καθημερινότητά μας, προκειμένου να βοηθηθούμε για την ορθή χρήση τους και την καλύτερη γνώση μας στην πάμπλουτη ελληνική γλώσσα. Επίσης, επιχειρούμε να διευκρινίσουμε την ορθή χρήση ελληνικών λέξεων, οι οποίες έχουν παρερμηνευθεί.
