Η Μακρόνησος είναι τόπος ιστορικής μνήμης και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς με οικουμενικά χαρακτηριστικά που πρέπει άμεσα να προστατευτεί
Με ερώτησή τους προς την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού και προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εξήντα ένας (61) βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μεταξύ των οποίων και η Μ. Θελερίτη & ο Γ. Ψυχογιός, αναδεικνύουν την σημασία που έχει για την συλλογική μνήμη η προοπτική ανακήρυξης της Μακρονήσου σε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Στην διάρκεια της Νεότερης Ελληνική Ιστορίας, η Μακρόνησος αποτέλεσε τόπο διεξαγωγής ενός «πειράματος ιδεολογικής αναμόρφωσης» μερίδας Ελλήνων, ως επακόλουθο της ήττας της Αριστεράς κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι στην Μακρόνησο εφαρμόστηκε από τους νικητές ένα οργανωμένο σύστημα ψυχολογικής και σωματικής, εξόντωσης των ηττημένων με βασανιστήρια, ατιμώσεις, εξευτελισμούς, εκβιασμούς, ή ακόμη και δολοφονίες ή εκτελέσεις.
Δυστυχώς για δεκαετίες η Μακρόνησος παρέμεινε στο περιθώριο του επίσημου πολιτικού λόγου, με έμμεσο, προφανώς, σκοπό την εξασθένιση της συλλογικής και ιστορικής μνήμης. Το 1989 με απόφαση της τότε Υπουργού Πολιτισμού, Μελίνας Μερκούρη, ανακηρύχθηκε τόπος ιστορικής μνήμης και λίγο αργότερα, το 1995, ορίστηκαν και οι χρήσης γης.
Ωστόσο κατά την επίσκεψη Επιθεωρητών Δόμησης και Περιβάλλοντος, τον Ιούλιο 2017, διαπιστώθηκε πληθώρα πολεοδομικών παραβάσεων (αυθαίρετα κτίσματα, στάνες, παραθαλάσσια οικήματα) στην Μακρόνησο. Με αυτήν την αφορμή μάλιστα, 33 βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μεταξύ των οποίων και η Μ. Θελερίτη, κατέθεσαν ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών και Μεταφορών, Πολιτισμού και Αθλητισμού, με θέμα «Αυθαίρετη δόμηση στην μαρτυρική Μακρόνησο» (7515/727/ 21.7.2017), όπου αναφέρονται αναλυτικά οι πολεοδομικές παραβάσεις και αυθαιρεσίες, οι οποίες παραμένουν μέχρι σήμερα ως έχουν, χωρίς να έχει γίνει από πλευράς αρμόδιων Υπηρεσιών κάποια ενέργεια.
Απαντώντας στην προαναφερόμενη ερώτηση η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, κ. Λυδία Κονιόρδου, αναφέρει ότι η αρμόδια περιφερειακή υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού (δηλαδή η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής, Ανατ. Στερεάς Ελλάδας και Κυκλάδων), μεταξύ άλλων, «έχει υποβάλει τις προτάσεις της για την προστασία των μνημείων και την ήπια διαχείριση του χώρου, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην προστασία και ανάδειξη της Μακρονήσου ως ιστορικού τόπου μείζονος σημασίας της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας, με διεθνή εμβέλεια, και έχει εντάξει την Μακρόνησο στο Πρόγραμμα Δράσης της» και επίσης ότι «κομβικό ζήτημα, στο πλαίσιο προβολής και ανάδειξης του ιστορικού τόπου της Μακρονήσου, αποτελεί η απομάκρυνση όλων των ασύμβατων δραστηριοτήτων και η διαμόρφωση της προβλήτας πρόσβασης των επισκεπτών, …,θέματα για τα οποία απαιτείται συμβολή και συνεργασία άλλων φορέων.»
Με βάση αυτά τα δεδομένα οι βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θέτουν μια σειρά ερωτήσεις στους αρμόδιους Υπουργούς που μεταξύ των άλλων αφορούν:
- την εξέλιξη των έργων που στοχεύουν στην προστασία των μνημείων και τη διαχείριση του χώρου της Μακρονήσου,
- την προετοιμασία του φακέλου με το απαραίτητο υλικό τεκμηρίωσης, ο οποίος θα αποσταλεί στην UNESCO προκειμένου να εξεταστεί η προοπτική ένταξης της Μακρόνησου στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς,
- τις ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί προκειμένου να αναζητηθούν ποινικές και αστικές ευθύνες για τις πολεοδομικές παραβάσεις και αυθαιρεσίες,
- το κατά πόσον λαμβάνονται προληπτικά μέτρα φύλαξης του χώρου, προκειμένου να αποτραπούν νέες πολεοδομικές αυθαιρεσίες και καταπατήσεις, καθώς και
- τις ενέργειες στις οποίες σκοπεύει να προβεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ώστε να επιλυθεί άμεσα το ζήτημα της παράνομης δόμησης που ταλανίζει χρόνια το νησί της Μακρονήσου, με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για το περιβάλλον όσο και για την διατήρηση της ιστορικής και συλλογικής μνήμης.
Μέσα από τις μαρτυρίες και τα μαρτύριά της, η Μακρόνησος αποτελεί σημαντικό αποτύπωμα της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και ως τέτοιο θα πρέπει να διασωθεί από την ιστορική λήθη. Επιπλέον ως τεκμήριο ιστορικής μνήμης, μπορεί να αποτελέσει μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς με οικουμενικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό και η πολιτεία οφείλει να την προστατεύει προκειμένου να διατηρήσει την συλλογή μας μνήμη και να διαφυλάξει την ιστορική και κοινωνική μας ταυτότητα.
ekorinthos.gr
