Οι περισσότεροι νομίζω συμφωνούν, ότι η γλώσσα του μίσους, της ακρότητας και της υπερβολής που χαρακτηρίζει ενίοτε την πολιτική ρητορική του Δήμου Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγίων Θεοδώρων, δεν έχει ως στόχο την ανάδειξη των διαφορετικών προσεγγίσεων και οπτικών, αλλά την απαξίωση και την ηθική δολοφονία των αντιπάλων...
Γράφει ο Αλέξανδρος Κανδρής
Αφορμή, για αυτό, έδωσε ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στη σελίδα του facebook, του Geraniablog. Ανώνυμο κείμενο που βρίθει ανακριβειών και λασπολογεί μέχρι αηδίας. Τι αναφέρει; Ότι Θανάσης Μουζάκης και Θοδωρής Πέτρου, επέλεξαν το συνδυασμό του Γιώργου Γκιώνη, γιατί τάχα, θα πάρουν από 20.000 ευρώ λόγω της αντιμισθίας τους για τη θέση του αντιδημάρχου. Προφανώς, αυτός που το έγραψε, γνωρίζει ότι και οι δύο θα είναι αμισθί αλλά προτίμησε να γράψει ψέματα, διότι ενδεχομένως είναι λάτρης της ρήσης του Γκαίμπελς, "συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, στο τέλος κάτι θα μείνει". Το ότι κάποιοι επιχειρούν να δηλητηριάσουν την πολιτική ζωή του τόπου, πετώντας λάσπη, είναι γεγονός. Το θέμα, όμως, είναι ως πότε;
Αλήθεια, μήπως κάποιοι είχαν την πεποίθηση ότι όλος ο Δήμος Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγίων Θεοδώρων, θα συνωστίζεται έξω από το προεκλογικό τους γραφείο για να παλέψει για μια θέση στα ψηφοδέλτιά τους; Η έχουν θέσει εαυτούς, ως αυτόκλητους δήμιους των πολιτικών προσώπων και προσωπικοτήτων και όποιος τελικά επιλέξει διαφορετικό συνδυασμό, θα... υποστεί τις συνέπειες; Αφήνουν το δικαίωμα της επιλογής; Και αλήθεια, με ποια κριτήρια όποιοι φεύγουν από το ένα στρατόπεδο είναι αντάρτες και όσοι πάνε στο άλλο, είναι πουλημένοι; Δυστυχώς ή ευτυχώς, όλοι έχουν παρελθόν. Και στο ένα στρατόπεδο και στο άλλο. Κάποιοι όμως, δυστυχώς, επιλέγουν να μένουν στο παρελθόν, την ώρα που θα έπρεπε να σχεδιάζουν το μέλλον.
Ο ρόλος της αντιπολίτευσης δεν είναι μόνο να εκστομίζει ατάκες, να κατηγορεί πρόσωπα και να δημιουργεί «κλίμα», αλλά να κάνει ουσιαστικό έλεγχο στην Δημοτική Αρχή, με στόχο να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, να καταθέσει το πρόγραμμά της, ώστε να πείσει με έργα και όχι με λόγια ότι έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει και να δημιουργήσει το αύριο του Δήμου. Ας αναρωτηθούν κάποιοι, τι εκλογές θέλουν. Εκλογές της ατάκας, των δικαστηρίων και του πολεμικού «κλίματος» ή εκλογές των προτάσεων, των θέσεων και των έργων;