Ζημιογόνος ο κλάδος υγείας για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, δηλώνει η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών και ζητεί μέτρα στήριξης του περιθωρίου κέρδους τους από το κράτος, όπως κίνητρα για περισσότερα ιδιωτικά νοσοκομεία, μείωση της αποζημίωσης νοσηλειών, μείωση ΦΠΑ, μείωση του φόρου στα ασφάλιστρα υγείας και ΣΔΙΤ των ασφαλιστικών εταιρειών με τα δημόσια νοσοκομεία.
Ολοένα και πιο δυσβάσταχτο φαίνεται πώς γίνεται το κόστος των ασφάλιστρων υγείας, που καθιστά περισσότερο δυσπρόσιτη την κάλυψή του για τους πολίτες. Οι ασφαλιστικές επικαλούνται μείωση του περιθωρίου κέρδους τους και ζητούν από το κράτος ρυθμίσεις για την… αποκατάστασή του, ενώ η κυβέρνηση, διά του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη, προανήγγειλε χθες την ανάληψη πρωτοβουλίας για το ζήτημα μέσω σχεδίου του υπουργείου Υγείας που βρίσκεται σε επεξεργασία.
Προηγήθηκαν δημοσιεύματα αναφορικά με διψήφιες αυξήσεις στα ασφάλιστρα υγείας έως και 20% το 2024 παρά τη συνεχή και αλματώδη άνοδο. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της ΕΚΠΟΙΖΩ, διαπιστώθηκαν ανατιμήσεις από 12% έως 15% τους προηγούμενους μήνες. Πριν από λίγες μέρες η πρόεδρος της Ενωσης, Παναγιώτα Καλαποθαράκου, μίλησε για καταιγισμό καταγγελιών για υπέρογκες αυξήσεις την τελευταία διετία, ιδίως στα συμβόλαια μακροχρόνιας διάρκειας.
Συνολικά τα ασφάλιστρα για νοσηλεία σε ιδιωτικά νοσοκομεία έχουν σημειώσει αύξηση πάνω από το 50% τα τελευταία χρόνια και είναι πλέον από τα υψηλότερα της Ευρώπης, υποστήριξε ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννης Χατζηθεοδοσίου.
Η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών αναγκάστηκε να παραδεχτεί χθες τις αυξήσεις για να εξηγήσει πώς διαμορφώνεται το ασφάλιστρο και να υπογραμμίζει τη μείωση του περιθωρίου κέρδους στο 12,9% το 2023 (από 8,6% την προηγούμενη χρονιά), παραγνωρίζοντας όμως κρίσιμους παράγοντες. Γιατί, αντί για την επιλογή των αυξήσεων στο ασφάλιστρο που πληρώνει ο πολίτης, θα μπορούσε θεωρητικά να δεχτεί μειώσεις στο ποσοστό κέρδους με οικονομίες κλίμακας από τα λειτουργικά έξοδα (13,4%) και τις αμοιβές των ασφαλιστικών συμβούλων (28%) -οι οποίοι, εκτός από τους μισθούς, λαμβάνουν ποσοστά επί των πωλήσεων των συμβολαίων-, που συνολικά ανέρχονται σε 41,4%.
Σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, «όπως προκύπτει και από δημοσιευμένα από την Τράπεζα της Ελλάδος στοιχεία, ο κλάδος υγείας (Κλάδος 2. Ασθένειες των Ασφαλίσεων κατά Ζημιών) λειτουργεί με ζημιές (Δείκτης Ζημιών + Εξόδων 2020: 101,1%, 2021: 99,9%, 2022: 108,6%, 2023: 112,9%).
Ο Δείκτης Ζημιών + Εξόδων (δηλαδή, αποζημιώσεις + έξοδα λειτουργίας εταιρείας + αμοιβές διαμεσολαβητών / ασφάλιστρα) εκφράζει τη σχέση μεταξύ αφενός των αποζημιώσεων και του συνόλου των εξόδων και αμοιβών που καταβάλλονται και αφετέρου των ασφαλίστρων που εισπράττονται. Οταν υπερβαίνει το 100%, ο κλάδος λειτουργεί με ζημιά, καθώς το άθροισμα των αποζημιώσεων, εξόδων και αμοιβών ξεπερνά τα έσοδα».
Σαφέστατα η μεγαλύτερη επιβάρυνση οφείλεται στις αποζημιώσεις Υγείας (71,5%) με την ΕΑΕ να επικαλείται το γεγονός της αύξησης στη συχνότητα της χρήσης των υπηρεσιών υγείας και των ογκολογικών περιστατικών, που συνεπάγονται δαπανηρές εξετάσεις και θεραπείες.
Και στις προτάσεις της η Ενωση επικεντρώνει αποκλειστικά στα ίδια συμφέροντα, καθώς προτείνει μείωση του υψηλού ΦΠΑ 24% (που… δεν υπήρξε για τα τρόφιμα και την ενέργεια) και επέκταση της απαλλαγής των ασφαλίστρων υγείας από τον φόρο 15% σε όλες τις ηλικίες ή τουλάχιστον στις ηλικίες άνω των 65 ετών.
Περισσότερη ιδιωτικοποίηση...
Επίσης προτείνει περαιτέρω ιδιωτικοποίηση στον χώρο της υγείας με:
● Ενίσχυση του ανταγωνισμού στον τομέα της υγείας μέσω απλοποίησης του πλαισίου για τη δημιουργία νέων ιδιωτικών νοσοκομείων και την ταχύτερη προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων στον τομέα αυτό.
● Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) μέσω συνεργασίας των ασφαλιστικών εταιρειών με δημόσια νοσοκομεία.
● Εφαρμογή των DRGs (Diagnosis-Related Groups) και στον ιδιωτικό τομέα, ανεξαρτήτως του ποιος πληρώνει (ΕΟΠΥΥ, ασφαλιστικές εταιρείες, ιδιώτης).
«Τα DRGs είναι διεθνώς εφαρμοζόμενα συστήματα ταξινόμησης και αποζημίωσης νοσηλειών. Κάθε νοσηλεία ταξινομείται με έναν κωδικό DRG, στον οποίο αντιστοιχεί μια τιμή που είναι το ποσό που πρέπει να πληρωθεί από τον ασθενή ή τον ασφαλιστικό φορέα του. Η υιοθέτησή τους θα βοηθήσει σημαντικά στη συγκράτηση των δαπανών υγείας και θα προωθήσει τη διαφάνεια» ισχυρίζεται η Ενωση ζητώντας με λίγα λόγια μείωση των δαπανών κάλυψης. Αυτό που δεν αναφέρει είναι ότι τα DRGs, που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του 1980 στο Πανεπιστήμιο Yale βάσει clinical pathways, δεν καλύπτουν στην τιμολόγηση την όποια επιπλοκή προκύψει στον ασθενή, η οποία θα επιβαρύνει τις ιδιωτικές κλινικές μειώνοντας το δικό τους κέρδος ή αυξάνοντας τις τιμές.
Λένα Κυριακίδη
