Όταν η γενιά των μπουάτ γεμίζει το Καλλιμάρμαρο - Η Άννα Βίσση το περασμένο Σάββατο και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου πριν από έναν χρόνο έφεραν δεκάδες χιλιάδες κόσμου στις συναυλίες τους - Τι λέει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στη LiFO
Το Καλλιμάρμαρο γνώρισε το περασμένο Σάββατο μία από τις πιο ιστορικές βραδιές του με τη συναυλία της Άννας Βίσση.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις περισσότεροι από 60.000 θεατές απόλαυσαν μια μοναδική συναυλία. Πολλοί μίλησαν για ρεκόρ προσέλευσης. Και σίγουρα το νούμερο προκαλεί θαυμασμό. Ήταν τελικά 65.000;
Μόλις έναν χρόνο πριν, στις 14 Ιουνίου 2023, το Καλλιμάρμαρο έζησε επίσης μια μοναδική βραδιά. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γιορτάζοντας τα 50 χρόνια του στην δισκογραφία παρέσυρε με την φωνή του περισσότερους από 55.000 χιλιάδες θεατές.
Τόσο η Άννα Βίσση, όσο και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κατάφεραν κάτι μοναδικό. Να γεμίσουν ασφυκτικά ένα στάδιο που φτιάχτηκε για να φιλοξενεί αθλητικά γεγονότα.
Οι δύο καλλιτέχνες που γνωρίζονται από τα χρόνια των μπουάτ κατάφεραν από διαφορετικούς δρόμους-πορείες να φτάσουν σε έναν κοινό προορισμό. Το Καλλιμάρμαρο. Κατέρριψαν ρεκόρ προσέλευσης με τους δεκάδες χιλιάδες φαν τους να γεμίζουν ασφυκτικά τον πρώτο «ναό» των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων.
Δεν ήταν οι μόνοι καλλιτεχνες που επέλεξαν το Καλλιμάρμαρο. Τα τελευταία χρόνια πολλοί προσπάθησαν να το γεμίσουν, όμως οι περισσότεροι δεν τα κατάφεραν. Άλλωστε για να γεμίσει αυτός ο χώρος δεν χρειάζονται απλά κάποιες χιλιάδες θεατών. Χρειάζονται 40.000 και πλέον για να μην μοιάζει άδειος ή μισοάδειος.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να ξέρουμε ότι οι θέσεις των καθήμενων, άρα και τα εισιτήρια, είναι σύμφωνα με την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, 48.000. Σε μια συναυλία όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η αρένα που προσφέρει θέσεις σε περίπου 15.000 θεατές. Βεβαια, όσον αφορά την χωρητικότητα της αρένας παίζει σημαντικό ρόλο το μέγεθος του stage, οι πύργοι για τα φώτα και τον ήχο, τυχόν οθόνες που θα χρησιμοποιηθούν.
Για να δείξει γεμάτο το Καλλιμάρμαρο ή για να μην δείχνει άδειο πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει διάφορα τρικ. Όπως να στηθεί η εξέδρα με πλάτη στο πέταλο έτσι ώστε να μειωθεί η χωρητικότητα ή ακόμη και να στηθεί το stage με πλάτη στην μία κερκίδα περιορίζοντας τους θεατές.
Στην περίπτωση που η σκηνή στηθεί με πρόσωπο σε ολόκληρο το στάδιο, τότε η προπώληση των εισιτηρίων καθορίζει πού θα στηθεί το stage. Αλλιώς είναι να στηθεί στο ύψος της θύρας 1 (δηλαδή στην αρχή των κερκίδων) και αλλιώς πιο μέσα.
Τόσο η Άννα Βίσση το 2024, όσο και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου το 2023 έστησαν στην είσοδο του σταδίου, λόγω της μεγάλης ζήτησης, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν όλες τις θέσεις. Βέβαια, εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι όσο πίσω και να στηθεί η εξέδρα οι πρώτες θύρες αριστερά και δεξιά της δεν έχουν ορατότητα στη σκηνή. Όμως και στις δύο συναυλίες, όπως φαίνεται και από τις εικόνες οι θεατές είχαν πλημμυρήσει ακόμα και τα σημεία με περιορισμένη ορατότητα.
Αν η εικόνα αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα τότε το Καλλιμάρμαρο «βούλιαξε». Το πόσοι πραγματικά ήταν οι θεατές ίσως και να μην έχει μεγάλη σημασία. Τι 55.000, τι 60.000, τι 65.000... Άλλωστε άλλο πόσοι βρέθηκαν, και άλλο τα εισιτήρια.
Μιλώντας στην LiFO, o Ελισσαίος Πατσέλας, εκ των διαχειριστών της εταιρίας παραγωγής Stray Music και αντιπρόεδρος του συνδέσμου διοργανωτών συναυλιών, ο οποίος έχει διοργανώσει event στο Kαλλιμάρμαρο τονίζει: «Το Καλλιμάρμαρο αποτελεί για έναν διοργανωτή και φυσικά για τον καλλιτέχνη ίσως την μεγαλύτερη πρόκληση. Δεν είναι μόνο τα εισιτήρια που κρίνουν επιτυχημένη μια συναυλία. Χρειάζεται το κοινό να απολαύσει μια μοναδική εμπειρία. Είτε πρόκειται για την εξυπηρέτησή του, είτε για το θέαμα που θα παρακολουθήσει. Επίσης λόγω της ιστορίας του χώρου, όλες οι προετοιμασίες πρέπει να γίνονται με απόλυτο σεβασμό. Προσωπικά για το καλλιμάρμαρο ξεκινάμε τις προετοιμασίες μήνες πριν, καθώς εκτός από τις απαραίτητες άδειες χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας ένα ξεκάθαρο πλάνο. Χρειάζεται να συντονίσεις εκατοντάδες εργαζόμενους γιατί από την στιγμή που θα μπεις στο Καλλιμάρμαρο έχεις πολύ λίγο χρόνο στην διάθεση σου για να στήσεις ώστε να έχει ένα τέλειο αποτέλεσμα».
Στην ερώτηση αν μια συναυλία στο Καλλιμάρμαρο εγγυάται και μια οικονομικά επιτυχημένη συναυλία τονίζει: «Το Καλλιμάρμαρο είναι ένας χώρος που απαιτεί πολλά έξοδα. Εκτός από την ενοικίαση του χώρου, χρειάζονται και όλα αυτά που θα εξασφαλίζουν την ομαλή και κυρίως την ασφαλή διεξαγωγή μιας συναυλίας. Τεχνικά οτιδήποτε λιγότερο από το άρτιο δεν είναι αποδεκτό για έναν τέτοιο χώρο. Αν λοιπόν όλα κυλήσουν όπως πρέπει η συναυλία εκτός από καλλιτεχνικά θα είναι και οικονομικά επιτυχημένη».
Για έναν καλλιτέχνη το Καλλιμάρμαρο αποτελεί ένα ορόσημο στην πορεία του, όσο επιτυχημένη κι αν είναι.
Βασίλης Παπακωνσταντίνου: Δεν περίμενα να υπάρχουν φίλοι που δεν κατάφεραν να μπουν στο Καλλιμάρμαρο
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έχοντας τραγουδήσει σε όλους τους σημαντικούς χώρους της Ελλάδας και του εξωτερικού μιλώντας στην LiFO εξομολογείται ότι στο Καλλιμάρμαρο ένιωσε δέος: «Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να γεμίσουν αυτό το στάδιο και μάλιστα να υπάρχουν φίλοι που δεν μπόρεσαν καν να μπουν, επειδή δεν χωρούσαν. Παλιοί φίλοι, αλλά και νέοι. Τρεις γενιές. Βέβαια να σου πω ότι το τρακ που νιώθω κάθε φορά, σε κάθε εμφάνιση, μου διαλύει την καρδιά. Ησυχάζω μόλις περάσουμε στο δεύτερο- τρίτο τραγούδι. Αυτό συμβαίνει πάντα είτε τραγουδάω σε 5 άτομα, είτε σε 55.000. Στο Καλλιμάρμαρο, λοιπόν, ένιωσα για ακόμα μία φορά την βαθιά αγάπη του κοινού. Και αυτήν δεν πρόκειται να την προδώσω ποτέ.
Άννα Βίσση: Είναι αυτό που μου έδωσαν στο ξεχειλισμένο Καλλιμάρμαρο
Τα δικά της συναισθήματα αποκάλυψε η Άννα Βίσση στους δημοσιογράφους μετά το τέλος της συναυλίας της: «Έχω βιώσει πολύ συγκινητικά συναισθήματα. Στη ζωή μου έχω εισπράξει επιτυχία, αναγνώριση, αλλά και αμφισβήτηση. Για αυτό το να είσαι 66 χρονών, όπως είμαι εγώ σήμερα, και να μπαίνεις σε ένα ξεχειλισμένο Καλλιμάρμαρο... Δεν είναι το νούμερο, είναι αυτό που μου έδωσαν», είπε χαρακτηριστικά.
Η ιστορία του Καλλιμάρμαρου
Το ρεκόρ προσέλευσης ανήκει στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Κυπελλούχων 1967-68 στην καλαθοσφαίριση, όταν η ΑΕΚ επικράτησε της Σλάβια Πράγας μπροστά σε περίπου 80.000 καθήμενους θεατές εντός του σταδίου και άλλους 40.000 όρθιους σύμφωνα με τις τότε μαρτυρίες.
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, το Καλλιμάρμαρο στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν για την τέλεση μέρους των Παναθηναίων προς τιμήν της θεάς Αθηνάς. Κτισμένο ανάμεσα στους λόφους του Άγρα και Αρδηττού, το 329 π.Χ., επί Λυκούργου, το στάδιο ορθομαρμαρώθηκε, καθώς μέχρι τότε τα καθίσματα ήταν ξύλινα. Το 140 μ.Χ. επί Ηρώδη του Αττικού έγινε μια μεγάλης κλίμακας ανακαίνιση, καθώς και αύξηση της χωρητικότητάς του στις 50.000 θέσεις. Σε άγνωστους χρόνους του Μεσαίωνα είχε απογυμνωθεί τελείως από τα μάρμαρά του, όπως και τα πλείστα αρχαία κτήρια της Αθήνας. Όταν ο Βασιλιάς Όθων κήρυξε την Αθήνα πρωτεύουσα του Ελληνικού Βασιλείου στο «Καλλιμάρμαρο», μόνο οι δύο κρηπιδότοιχοι των μετώπων δεξιά και αριστερά της εισόδου απέμεναν ως εμφανή ερείπια του άλλοτε σταδίου.
Περί το 1856 ο Ευάγγελος Ζάππας προσφέρθηκε να διαθέσει τις δαπάνες για την αναμαρμάρωση του σταδίου αυτού σε συνδυασμό με την άνωθεν της σφενδόνης του σταδίου προβλεπόμενο χώρο κτηρίου για εκθέσεις. Έτσι η εκπόνηση των σχεδίων ανατέθηκε στον Φρανσουά Μπουλανζέ, πλην όμως η πραγματοποίηση του έργου υπό αυτή τη μορφή ματαιώθηκε.
Το 1874 και προκειμένου να γίνουν το επόμενο έτος οι καθιερωθέντες από τον Ζάππα Ολυμπιακοί Αγώνες, κτίσθηκε εκ του κληροδοτήματός του η προ του Σταδίου γέφυρα του Ιλισού. Τότε και ισοπεδώθηκε πρόχειρα ο στίβος και στήθηκαν στο βάθος της σφενδόνης ξύλινες βαθμίδες για τους επισήμους. Το 1895 και προκειμένου το επόμενο έτος να γίνουν οι προβλεπόμενοι Ολυμπιακοί αγώνες αποφασίσθηκε η μερική αναμαρμάρωση του Σταδίου επί σχεδίων που είχαν εκπονήσει οι Αναστάσιος Μεταξάς και Ερνέστος Τσίλλερ.
Τότε ζητήθηκε από τον Διάδοχο Κωνσταντίνο η οικονομική βοήθεια του Γεωργίου Αβέρωφ. Πράγματι ανταποκρινόμενος περισσότερο του προβλεπόμενου, ο εθνικός αυτός ευεργέτης ανέλαβε να προσφέρει οικονομικά όλη την δαπάνη για την ολοκλήρωση του έργου. Όμως επειδή ο χρόνος δεν επαρκούσε μέχρι το 1896, ολοκληρώθηκε η περί τη σφενδόνη μαρμάρωση των κερκίδων, καθώς και όλων των πρώτων τουλάχιστον σειρών από του στίβου. Τότε και ανεγέρθηκε ο ανδριάντας του Γεωργίου Αβέρωφ προ του σταδίου (που σήμερα φέρεται δεξιά της εισόδου), έργο του γλύπτη Γεώργιου Βρούτου, ενώ το ίδιο το οικοδόμημα λάμβανε την προσωνυμία «Καλλιμάρμαρο». Στα επόμενα έτη συνεχίσθηκαν οι εργασίες της μαρμάρωσης όλου του Σταδίου οι οποίες και ολοκληρώθηκαν το 1900.
Το 1906, στο στάδιο έλαβαν χώρα οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1906 (ή Μεσοολυμπιακοί Αγώνες 1906). Στις 4 Απριλίου 1968, έλαβε χώρα ο τελικός του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Κυπελλούχων 1967-68 στην καλαθοσφαίριση, όπου η ΑΕΚ επικράτησε της Σλάβια Πράγας μπροστά σε περίπου 80.000 καθήμενους θεατές εντός του σταδίου και άλλους 40.000 όρθιους. Πιστεύεται, πως από τότε το Παναθηναϊκό Στάδιο διατηρεί το παγκόσμιο ρεκόρ προσέλευσης για οποιονδήποτε αγώνα καλαθοσφαίρισης σε εξωτερικό χώρο.
Το Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας γνώρισε μεγάλες δόξες, εθνικές, πολιτικές αλλά και καλλιτεχνικές όπως το ανέβασμα της όπερας Αΐντα. Στο στάδιο επίσης αυτό διοργανώθηκε για κάποια χρόνια και η Ολυμπιάδα τραγουδιού, η οποία διακόπηκε. Το 1996 στο Στάδιο έγινε η υποδοχή των Ολυμπιονικών της Ατλάντα και το 1997 φιλοξένησε τη τελετή έναρξης του 6ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου, που παρουσιάστηκε από το συνθέτη διεθνούς φήμης Βαγγέλη Παπαθανασίου. Στους πρόσφατους όμως Ολυμπιακούς Αγώνες το Καλλιμάρμαρο υποδέχθηκε τους μαραθωνοδρόμους και τοξοβόλους ενώ σε αυτό αποθεώθηκε η Εθνική Ομάδα της Ελλάδος που κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004.
Μίλτος Τσεκούρας