Με το βλέμμα στραμμένο στον Πολιτισμό και το Χιλιομόδι, τη γενέτειρα της αξεπέραστης Ειρήνης Παπά, κυλά το Σάββατο 29 Ιουλίου 2023 για το Δήμο Κορινθίων. Στις 9:00 το βράδυ, καθώς ο καλοκαιρινός ήλιος θα ρίχνει τις τελευταίες πορφυρές “ματιές” του στο θέατρο του Χιλιομοδίου, που αφιερώθηκε στη μέγιστη Ειρήνη Παπά, ξεκινά ένα έργο που σημάδεψαν με την ερμηνεία τους, πριν από 86 χρόνια, δυο άλλα “ιερά τέρατα” του ελληνικού Πολιτισμού, ο Αλέξης Μινωτής και η Κατίνα Παξινού.
Ο “Ιππόλυτος” του Ευρυπίδη, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου και ερμηνευτική απόδοση του Εθνικού Θεάτρου,με ελεύθερη είσοδο για όλους, με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής Κορινθίων και προσωπικά του Δημάρχου, Βασίλη Νανόπουλου, θα περιμένει όλους τους λάτρεις του Αρχαίου Θεάτρου.
Συντελεστές του έργου είναι όλη η ομάδα που ανέβασε το ίδιο έργο, πριν από λίγες εβδομάδες στην Επίδαυρο, γεμίζοντας το Αρχαίο Θέατρο και αποσπώντας από τις καλύτερες των κριτικών για τις ερμηνείες και το σύνολο που παρουσιάστηκε.
Ολόκληρη η ημέρα του Σαββάτου 29 Ιουλίου λοιπόν, έχει “άρωμα” Πολιτισμού για το Δήμο Κορινθίων, με τις τελευταίες πινελιές της προετοιμασίας να κρατούν απασχολημένους τους συντελεστές της παράστασης και τα στελέχη του Δήμου Κορινθίων.
Αξίζει να σημειωθεί τέλος, ότι το επόμενο ραντεβού του Δήμου Κορινθίων με τον Πολιτισμό, στο θέατρο “Ειρήνη Παπά” στο Χιλιομόδι, έχει κλειστεί για τις 12 Αυγούστου, αυτή τη φορά με είσοδο και με πρωταγωνίστρια την Κάτια Δανδοουλάκη, με το έργο “Γυάλινος κόσμος”, ενώ ακόμη ένα ραντεβού για τους φίλους του θεάτρου έχει προγραμματιστεί, στις 16 Αυγούστου, στο ίδιο μέρος, με τη “Μήδεια” στην κλασσική της μορφή και με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Κίτσου.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Ο Ιππόλυτος, νόθος γιος του Θησέα και πιστός οπαδός της Άρτεμης, έχει εμμονή με την αγνότητα, απαξιώνει τον έρωτα, υβρίζει το γυναικείο φύλο. Η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, θέλοντας να τον εκδικηθεί που δεν τη σέβεται, οργανώνει ένα σχέδιο εξόντωσής του, εμπνέοντας σφοδρό έρωτα για εκείνον στη μητριά του Φαίδρα. Η παράσταση εστιάζει στη μορφή της Αφροδίτης που στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων.
Ποιος άραγε ευθύνεται για την τραγωδία; μοιάζει να αναρωτιέται ο Ευριπίδης. Ο θεός ή ο άνθρωπος; Στα χέρια του Ευριπίδη το μυθικό μοτίβο της σεξουαλικής επιθυμίας μιας γυναίκας για έναν νεότερο άντρα αναβαθμίζεται σε μία αδυσώπητη σύγκρουση ανάμεσα στην ανθρώπινη βούληση και τη θεϊκή δύναμη. Στον πυρήνα αυτού του διλήμματος βουτά η σκηνοθεσία που διερευνά με ακρίβεια και ευαισθησία όλα τα δίπολα, αναδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα των ψυχολογικών και ηθικών θεμάτων που θίγονται. Από τη μία η εγκράτεια κι από την άλλη ο πόθος, από τη μία το ιερό κι από την άλλη το βέβηλο, από τη μία η εκδίκηση και από την άλλη η θυσία, από τη μία ο λόγος από την άλλη η σιωπή.
Το σκηνικό της παράστασης, ένα βαλτώδες δυστοπικό τοπίο με αγρωστώδη φυτά και νερό, αντανακλά την ερημιά της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην παράσταση η Αφροδίτη κρατώντας μία κάμερα, και μέσα σε υποβλητική μουσική, κινηματογραφεί και αναμεταδίδει ζωντανά σε μονοπλάνο όλη τη δράση, παρουσιάζοντας χωρίς μοντάζ στο κοινό πτυχές και λεπτομέρειές της. Ο θίασος κινείται σε όλη την έκταση του αρχαίου Θεάτρου, μέσα, γύρω και πίσω από την ορχήστρα, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, ιχνηλατώντας τη μετ’ εμποδίων διαδρομή ανάμεσα στην αγνότητα και τη λαγνεία, ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση, ανάμεσα στην ίδια την πτώση του ανθρώπου και την εξιλέωσή του.
