«Χωρίς φλόγα μέσα σου, δεν κάνεις θέατρο»: Ο Νικήτας Τσακίρογλου σε μια βαθιά προσωπική εξομολόγηση

 Καλεσμένος της εκπομπής Στούντιο 4, ο Νικήτας Τσακίρογλου μίλησε για τα 70 χρόνια πορείας του στο θέατρο, τα δύσκολα παιδικά χρόνια και τη ζωή με τη Χρυσούλα Διαβάτη.

 

«Είμαι πλούσιος, ευχαριστημένος, πλήρης ζωής και ημερών», λέει ο Νικήτας Τσακίρογλου στην κάμερα της εκπομπής Στούντιο 4, πριν προχωρήσει σε μια βαθιά, προσωπική εξομολόγηση. «Εύχομαι να έχω υγεία και να μη φέρω τον οίκτο στο κοινό μου». 

 

Ο Νικήτας Τσακίρογλου έχει συμπληρώσει 70 χρόνια στον χώρο του θεάτρου. «Ξεκίνησα στο Εθνικό και ήμουν υποχρεωμένος να μείνω εκεί γιατί τελείωσα με άριστα. Είχα πολύ σπουδαίους καθηγητές που με δίδαξαν τα γράμματα του θεάτρου», είπε ενώ ανέφερε πως «δεν γίνεται χωρίς φλόγα να κάνεις θέατρο». «Είναι μια δουλειά που δεν την κάνεις για να σου επιφέρει άνεση ζωής. Αισθάνομαι πως εγώ βρέθηκα σε αυτόν τον χώρο με τύχη. Δεν είναι μόνο η ικανότητα που διαθέτεις. Είναι και το αστέρι. Κι εγώ το είχα για να μπορέσω να κάνω αυτό που έκανα».

 

«Είναι ψυχοφθόρο επάγγελμα. Πρέπει να δώσεις πολλά από τον εαυτό σου. Είναι μια μοναστική δουλειά, όπως τη λέω εγώ. Μια δουλειά που πρέπει να της αφιερωθείς. Το καμαρίνι μας είναι το κελί μας», δήλωσε χαρακτηριστικά και μοιράστηκε πως παράλληλα με το θέατρο προσπάθησε να δημιουργήσει και οικογένεια. Και τα κατάφερε με την επίσης ηθοποιό Χρυσούλα Διαβάτη, με την οποία μετρούν 63 χρόνια κοινής ζωής. «Δεν είναι εύκολη η ζωή με τη Χρυσούλα Διαβάτη. Ούτε και για εμένα, αλλά τι σημασία έχει; Σημασία έχει ότι μπορούμε να τσακωθούμε και να τα βρούμε την επόμενη ημέρα». «Στο σπίτι δεν συζητάμε ποτέ με τη Χρυσούλα για τη δουλειά μας». 

 

«Δεν μου άρεσαν τα παιδικά μου χρόνια, δεν ήταν καλά. Ήταν πικρά αυτά τα χρόνια. Ονειρευόμουν να γίνω καλύτερος για να ξεφύγω από τη μοίρα μου», εξομολογείται στη συνέχεια. «Είμαι παιδί της κατοχής, παιδί του πολέμου. Δύσκολα εκείνα τα χρόνια και για εμένα και για την οικογένειά μου αλλά και για την Ελλάδα».

 

«Τώρα που έχω μεγαλώσει βλέπω αυτό το παρελθόν και μπορώ να κρίνω. Το παρόν είναι δύσκολο να το κρίνεις, το ζεις», είπε στο τέλος.