Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα διαμορφώνονται συνθήκες πραγματικού πολέμου με επίκεντρο την Ελλάδα, την Ιταλία και την Τουρκία.
Η τουρκική λίρα καταποντίζεται ενώ μια διαρροή του προσχεδίου της συμφωνίας της Λέγκας του Βορρά και του Κινήματος Πέντε Αστέρων για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αποκαλύπτει όρο που προβλέπει ότι η νέα κυβέρνηση θα ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Μάριο Ντράγκι να «παγώσει» και να ακυρώσει χρέος ύψους 250 δισ. ευρώ, και από τις Βρυξέλλες να αποκατασταθεί η εθνική και νομισματική κυριαρχία της Ιταλίας!
Mε απλά λόγια ζητά επιστροφή στη λιρέτα -ότι έκαναν δηλαδή και οι παλαβοί συριζαίοι πριν ανακαλύψουν την μαγεία των χαρτονομισμάτων των 500 ευρώ που κυκλοφορούν στους διαδρόμους των υπουργείων, κλπ, της πλουμιστής συγκυβέρνησης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι αδιανόητο να κουρευθεί έστω κι ένα δις ελληνικού χρέους.
Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές ενώ αν επιβεβαιωθούν οι διαρροές, η Ευρώπη ετοιμάζεται για ένα νέο σίριαλ πολύ πιο δραματικό από το α’ εξάμηνο του 2015 και την «περήφανη διαπραγμάτευση» του Αλέξη Τσίπρα. Η Ευρώπη και ο πλανήτης βρίσκεται στο έλεος δημαγωγών πεπετζήδων με τεράστιες όμως τις ευθύνες της Μέρκελ για την ανοχή που έδειξε στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα-Βαρουφάκη. Ηταν λογικό στην συνέχεια κι ενώ ετοιμάζεται μια πέτσινη έκδοση της Ελλάδας στις αγορές με την Τράπεζα Ρότσιλντ και τους εταίρους να πρωταγωνιστούν σ΄αυτή την ιστορική απάτη (ένας χρεοκοπημένος αλκοολικός βγαίνει να δανεισθεί), οι Ιταλοί να μην χάσουν την ευκαιρία-άλλοθι και να ζητήσουν κι αυτή αυτό το κούρεμα-μαμούθ.
Οι διαφωνίες του αριστερού Κινήματος Πέντε Αστέρων και της ακροδεξιάς Λέγκας είναι τόσο μεγάλες που συμφωνήθηκε να συσταθεί «Επιτροπή Συνεννόησης»-σημειώνει στο ρεπορτάζ του στο liberal.gr o Kωνσταντίνος Μαριόλης- σε μια προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των διαφορετικών υπουργείων και να εφαρμοστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το «συμβόλαιο» το οποίο θα υπογράψουν τα δύο κόμματα. Ο ευρωσκεπτικισμός, ωστόσο, και η διάθεση για μετωπική σύγκρουση με την Ευρώπη είναι αυτό που ενώνει τις δύο δυνάμεις.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το κείμενο που αποκάλυψε η Huffington Post Italy, τα κυριότερα σημεία της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν τη Δευτέρα τα δύο κόμματα είναι τα ακόλουθα:
Επιστρέφει το Italexit: Παρά το γεγονός ότι τα δύο κόμματα έχουν ρίξει τους τόνους τους τελευταίους μήνες σε ότι αφορά την έξοδο από το ευρώ, το ζήτημα της σχέσης με την Ευρώπη επιστρέφει με τρόπο που θυμίζει τις αρχικές τους θέσεις. Τα θεμελιώδη ζητήματα είναι η επικέντρωση στα εθνικά συμφέροντα και η έννοια της μη παρέμβασης σε εθνικά ζητήματα.
«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση που βασίζεται στην κυριαρχία των αγορών και στο σεβασμό των δημοσιονομικών περιορισμών που είναι αβάσιμοι και μη βιώσιμοι από οικονομικής και κοινωνικής άποψης, πρέπει να αλλάξει ριζικά», αναφέρεται στη συμφωνία και εννοεί τη συνθήκη Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τον ESM κλπ.
«Την ίδια ώρα, είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν συγκεκριμένες τεχνικές, οικονομικές και νομικές διαδικασίες που θα επιτρέπουν στα Κράτη Μέλη να αποσυρθούν από την Ένωση, και συνεπώς να ανακτήσουν τη νομισματική τους κυριαρχία. Εναλλακτικά, τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να μπορούν να μείνουν εκτός Ένωσης μέσω μίας ρήτρας μόνιμης εξαίρεσης, για να επιτραπεί η έναρξη ενός αμοιβαίου και συμφωνημένου δρόμου εξόδου στην περίπτωση που υπάρχει σαφής βούληση για κάτι τέτοιο».
Γίνεται, επίσης, λόγος για επαναδιαπραγμάτευση της συνεισφοράς της Ιταλίας στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. καθώς και επαναδιαπραγμάτευση των Συνθηκών της Ε.Ε. Όμως η πραγματική «βόμβα» της συμφωνίας είναι στη σελίδα 38, όπου αναφέρεται ότι τα δύο κόμματα θα ζητήσουν από την ΕΚΤ να «παγώσει» και να «ακυρώσει» τα ιταλικά κρατικά ομόλογα που έχει στον ισολογισμό της, τα οποία θα φτάσουν στα 250 δις. ευρώ στο τέλος του QE. Σημειώνεται ότι το προτεινόμενο «κούρεμα» αντιστοιχεί στο 10% του ιταλικού ΑΕΠ.
Υπάρχει και κεφάλαιο για την «αναδιάρθρωση της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας» χωρίς ωστόσο να δίνονται περισσότερες λεπτομέρειες.
Επιπλέον, τα δύο κόμματα προτίθενται:
– Να ιδρύσουν ένα ταμείο ακινήτων με ακίνητα νοικοκυριών ύψους 200 δισ. ευρώ.
– Να εκδώσουν ομόλογα ύψους 70 δισ. ευρώ μέσω της κρατικής επενδυτικής τράπεζας Cassa Depositi e Prestiti (CDP). Τα έσοδα από την έκδοση θα δοθούν στο υπουργείο Οικονομικών σε αντάλλαγμα όλων των μετοχών των δημοσίων οργανισμών που ανήκουν στο κράτος (η αξία των οποίων σημειωτέον δεν φτάνουν τα 70 δισ.)
– Να ενισχυθεί ο ρόλος της επενδυτικής τράπεζας CDP.
– Να διαθέσουν 5 δισ. ευρώ για την άμεση έξοδο εργαζομένων από την αγορά εργασίας που σήμερα δεν τους επιτρέπεται
– Να καταργήσουν τις ανισορροπίες της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης (νόμος Φορνέρο).
– Να διατεθούν 17 δισ. ευρώ για εισόδημα στους πολίτες, αν και η πρόσβαση στα χρήματα αυτά θα συνδεθεί με ενεργές πολιτικές (2 δισ. για την ενίσχυση των κέντρων απασχόλησης).
Γίνεται, τέλος, λόγος για την πρόταση για έναν ενιαίο φορολογικό συντελεστή χωρίς ωστόσο να αναφέρεται συγκεκριμένα νούμερα.
Η ημέρα της κρίσης δείχνει να έφτασε για την Ιταλία και μαζί της για ολόκληρη την Ευρώπη. Το πρόβλημα που τεχνηέντως έκρυβαν τόσα χρόνια οι Ευρωπαίοι κάτω από το χαλί, έρχεται με εκκωφαντικό τρόπο στην επιφάνεια. Ο Ιταλός ασθενής κινδυνεύει να μεταδώσει τον ευρωσκεπτικισμό και να φέρει την Ευρωζώνη αντιμέτωπη με την ίδια της την ύπαρξη.
Μένει να δούμε αν το προσχέδιο της συμφωνίας μπορεί να δεχθεί τροποποιήσεις και αν αποτελεί μέσο πίεσης των Ευρωπαίων για μία συμφωνία που δεν θα αποτελεί σαφή κυβίστηση.
kourdistoportocali.com
