Τα λίγα αλλά σημαντικά στοιχεία στα οποία εστίασε ο Ρουί Βιτόρια στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού κι έφεραν μία άνετη νίκη στον Βόλο, η αξία του διπλού για την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση όλης της ομάδας και η "επανεκκίνηση". Γράφει ο Κώστας Γουλής.
Ούτε θα μπορούσε να... αλλάξει τα πάντα μέσα από τρεις προπονήσεις, ούτε έκανε κάτι "μαγικό" στο νικηφόρο ντεμπούτο του στον πάγκο του Παναθηναϊκού και στο πολύτιμο (από κάθε άποψη) διπλό του "τριφυλλιού" στο Πανθεσσαλικό.
Σε μία αλλαγή προπονητή, 99 στις 100 φορές βγαίνει προς τα έξω η διάθεση όλων να δώσουν το κάτι... παραπάνω, να βγάλουν προς τα έξω μία καλύτερη εικόνα, ένα καλύτερο πρόσωπο
. Αυτή η διάθεση φάνηκε απ’ τα πρώτα λεπτά στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Βόλο, όμως την ίδια ώρα έπαιξαν το δικό τους ρόλο τρία απλά, αλλά πολύτιμα, πράγματα που επιχείρησε να κάνει ο μπαρουτοκαπνισμένος Πορτογάλος τεχνικός, ο οποίος ήθελε πάση θυσία -κυρίως για την ψυχολογία όλης της ομάδας- να συνοδευτεί με τρίποντο η "πρώτη" του στον πάγκο του "τριφυλλιού".
1. Για πρώτη φορά φέτος, ο Παναθηναϊκός άφησε στην άκρη την προσπάθεια να παίξει πιο άμεσα. Όποτε έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του κι επιχείρησε να πάρει πλήρως τα δικά του... πόδια τον έλεγχο της μπάλας και του ρυθμού του παιχνιδιού. Διόλου τυχαίο το 62% κατοχής με το οποίο ολοκλήρωσαν οι "πράσινοι" το παιχνίδι, το οποίο σαφώς και "βοηθήθηκε" ακόμη περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά ακόμη και με 11 Vs 11 ήταν στο 57%-43%. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με μεγαλύτερη ασφάλεια στο γήπεδο, ελαχιστοποίησε τις άμεσες μεταβάσεις του Βόλου και γενικά έμοιαζε πολύ πιο συμπαγής μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
2. Οι συνεργασίες σε μικρούς χώρους αυτή τη φορά ήταν πολύ περισσότερες και πολύ πιο γρήγορες. Η μπάλα κυκλοφορούσε αρκετά γρήγορα και με πολλές κοντινές πάσες στο επιθετικό τρίτο του Παναθηναϊκού και πάντα υπήρχαν τουλάχιστον δύο διαθέσιμες επιλογές για να φύγει η μπάλα. Και απ’ τα άκρα, όπου γίνονταν υπερφορτώσεις είτε με τον Ουναΐ, είτε με τον Μπακασέτα, είτε απ’ τον άξονα, όπου ο Βιτόρια έδωσε στον Μαροκινό τη δυνατότητα να παίζει πιο ψηλά στο γήπεδο, να ζητάει και να παίρνει διαρκώς μπάλα.
3. Ο Παναθηναϊκός χτυπούσε διαρκώς την άμυνα του Βόλου με έξυπνες μπαλιές στην πλάτη, όπου έκαναν κινήσεις προς τα μέσα διαφορετικοί παίκτες. Πότε οι μπακ, πότε οι κεντρικοί χαφ, πότε οι εξτρέμ, υπήρχε μία ποικιλία και σίγουρα ένα πιο... απρόβλεπτο στοιχείο, καθώς οι αμυντικοί των γηπεδούχων δεν ήξεραν ποιος θα βγει κάθε φορά στην πλάτη τους. Στην αρχή του ματς (4’) ήταν ο Τετέ που σημάδεψε το δοκάρι. Στο 14’ ήρθε η καταπληκτική, ψηλοκρεμαστή μπαλιά του Μλαντένοβιτς και η εκπληκτική εκτέλεση του Τζούριτσιτς στο "παραθυράκι".
Στο 22’ πήγε να χτυπήσει με τον ίδιο τρόπο ο Τετέ, αλλά η μπάλα δεν του έκανε το... χατίρι και χτύπησε μετά από κόντρα στο δοκάρι. Το ίδιο και στο δεύτερο ημίχρονο, στον τρόπο με τον οποίο συνεργάζονταν οι Βαγιαννίδης και Τετέ απ’ τα δεξιά, με ενδιάμεσο "πόλο" τον Μπακασέτα, αλλά και στη φάση του κερδισμένου πέναλτι (πρώτου στη σεζόν) που πήρε με τον ίδιο τρόπο ο Αράο, βγαίνοντας στην πλάτη της άμυνας που δεν κατάλαβε πότε και... πως βρέθηκε εκεί ο Βραζιλιάνος.
Ειδικά αυτός ο Φεράρι πέρασε "εφιαλτικό" βράδυ στην πλευρά του, φτάνοντας σε κάποια στιγμή να κοιτάζει... απορημένος τους συμπαίκτες του, για το ποιον θα έπρεπε να... πρωτομαρκάρει στις κινήσεις που έτρωγε διαρκώς η πλάτη της άμυνας του Βόλου.
Αυτό ήταν το πιο σημαντικό για τον ίδιο
Ναι, θα έπρεπε κι όφειλε να έχει "καθαρίσει" το ματς πιο νωρίς και να μην αφήσει τον Βόλο "μέσα" το ματς (διότι δεν ήθελε και πολύ να γίνει η... ζημιά στο 68’ απ’ τον Κόσζτα), όμως για άλλη μία φορά φέτος όλος ο Παναθηναϊκός ήταν πάρα πολύ άστοχος. Κι αυτό είναι κάτι που σίγουρα σηκώνει πολύ μεγάλη βελτίωση, αν κι ο Βιτόρια εμφανίστηκε πολύ ήσυχος και ήρεμος στη συνέντευξη Τύπου πως τα γκολ θα... έρθουν.
Για τον ίδιο ήταν πιο σημαντικό, πως με μόλις τρεις μέρες προπονήσεων, είδε τους παίκτες του να εκτελούν σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό αυτά που τους είχε ζητήσει, δημιουργώντας για πρώτη φορά φέτος 20 τελικές σε ένα ματς, αλλά κυρίως πάρα πολλές "καθαρές" ευκαιρίες για γκολ.
Ο Ιωαννίδης θα το "βρει" και πάλι
Μιλώντας για τα γκολ που δεν ήρθαν, η κουβέντα πάει και στον Ιωαννίδη, ο οποίος έχασε τρεις μεγάλες ευκαιρίες για να σκοράρει, με αποκορύφωμα βεβαίως το χαμένο πέναλτι στο 85’. Κάθε φορ της κλάσης και της ποιότητας του Ιωαννίδη, περνάει μια περίοδο που δεν του "πάει" τίποτα.
Συμβαίνει... Αυτό που δεν χρειάζεται, είναι να προσθέτει έξτρα πίεση στο μυαλό του. Δεν λέει τίποτα το γεγονός ότι δεν έχει σκοράρει στις πρώτες 10 αγωνιστικές. Θα το... βρει και πάλι, αρκεί να καθαρίσει το μυαλό του. Και να συνεχίσει να βρίσκεται "μέσα" στις φάσεις. Διότι αυτή τη φορά όλο το παιχνίδι της ομάδας τον βοήθησε να είναι στις σωστές θέσεις...
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η πρεμιέρα του Βιτόρια στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν η καλύτερη δυνατή, με μία νίκη πειστική παρά το "φτωχό" 1-0, που προσφέρει μετά από καιρό (κανονική) ηρεμία σε όλη την ομάδα. Και κυρίως ψυχολογία κι αυτοπεποίθηση γι’ αυτά που ακολουθούν και τη συνολική "επανεκκίνηση" του Παναθηναϊκού σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΗΣ
