H Αμάλια Ροντρίγκεζ γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1920 κι έφυγε στις 6 Οκτωβρίου του 1999. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες φωνές της Πορτογαλίας, η οποία έκανε το φάντο ευρέως γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Γεννήθηκε στη Λισαβόνα και πέθανε στην ίδια πόλη. Eμεινε γνωστή ως «βασίλισσα του φάντο», μια βασίλισσα από πολύ φτωχή οικογένεια. Ξεκίνησε να τραγουδάει από μικρή στους δρόμους και αργότερα στην αγορά, όπου πουλούσε φρούτα λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης της οικογένειας της.
Η καριέρα της στο τραγούδι ξεκίνησε το 1939 και σύντομα το μεγάλο της ταλέντο έγινε γνωστό. Φημολογείται μάλιστα ότι κάποια στιγμή που της προτάθηκε να εκπροσωπήσει μια συνοικία σε πανεθνικό διαγωνισμό φάντο, οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι αποφάσισαν να μην λάβουν μέρος στο διαγωνισμό.
Το μεγάλο της ταλέντο άρχισε να αναγνωρίζεται και οι καλύτεροι μουσικοί της Πορτογαλίας γράφουν τραγούδια για τη φωνή της. Εκείνη την εικοσαετία, πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες κι εμφανίστηκε για συναυλίες σε αρκετές χώρες που την κάλεσαν. Κυκλοφόρησε δεκάδες δίσκους, που όλοι γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Η πιο αντιπροσωπευτική της συλλογή είναι το “The Art of Amalia”, με τις πολύ γνωστές επιτυχίες “Coimbra”(για την ομώνυμη πόλη) και “Barco Negro”.
Οι ηχογραφήσεις της Αμάλια, αλλά και οι συμμετοχές της σε δεκάδες ταινίες, θα κάνουν το φάντο να αγαπηθεί από το λαό όσο κανένα άλλο μουσικό είδος, και θα το κάνουν γνωστό σιγά -σιγά σε όλο τον κόσμο.
Η Αμαλία κατηγορήθηκε για τις πολιτικές της πεποιθήσεις, αλλά τελικά το όνομά της παρέμεινε καθαρό και η μνήμη της παραμένει σεβαστή.
Η λέξη φάντο, που σημαίνει μοίρα, πεπρωμένο, συνδέθηκε άρρηκτα με τα βάσανα και τη φτώχεια του λαού, με το χωρισμό, τον πόνο, την αβεβαιότητα, τον έρωτα, την ίδια τη ζωή. Είναι ένα είδος θλιμμένο, αλλά τόσο γλυκά μελαγχολικό.
Η μουσική έχει σχέση με την πορτογαλική λέξη saudade, μια από τις δυσκολότερες λέξεις προς μετάφραση. Είναι ένα είδος προσμονής. Ένα μείγμα νοσταλγίας, λύπης, πόνου αλλά και ευτυχίας κι αγάπης. Δεν είναι λίγοι οι λάτρεις της μουσικής φάδο, που ισχυρίζονται ότι οι ρίζες της είναι ένα μείγμα της μουσικής των σκλάβων της Αφρικής με την παραδοσιακή μουσική των Πορτογάλων ναυτών και αραβικές επιρροές.
Στο φάντο κυριαρχούν η πορτογαλική κιθάρα (12χορδο μαντολίνο με εντελώς ξεχωριστό στυλ παιξίματος), η κιθάρα, και συχνά το bandoneon, το ακορντεόν και το βιολί.
Μάρθα Κίσκιλα
