Γράφει η Μίνα Γιαννούλη
O Γιάννης Στέφας κατοικεί στα Ίσθμια. Ασχολείται με το θέατρο έχοντας κάνει επιμέρους σπουδές στη Λαογραφία, Μοιρολόγια, Νεκρές γλώσσες, στο θεατρικό κείμενο και τη δημιουργική γραφή. Είναι η πρώτη φορά που σκηνοθετεί δικό του έργο. Με αφορμή τη θεατρική παράσταση ΄΄Το βούτυρο του Φωκυλίδη΄΄ θα τον γνωρίσουμε με την ιδιότητα του θεατρικού συγγραφέα – σκηνοθέτη.
Πως προέκυψε η συγγραφή και η σκηνοθεσία στη ζωή σου;
Εντελώς τυχαία, συζητήσεις με φίλους που είχαν εντυπωσιαστεί από διάφορα δρώμενα κυρίως αυτά που έχουν ιστορικότητα .Πρότεινα λοιπόν μια σκέψη που αφορούσε το παρελθόν της περιοχής .Τα κόστη για κάτι τέτοιο είναι μεγάλα και το θέατρο έδωσε τη λύση. Πως γράφεις λοιπόν ένα θεατρικό έργο χωρίς να γνωρίζεις τον τρόπο? Εδώ αρχίζει η περιπέτεια, σεμινάρια, βιβλία, άνθρωποι του γράφουν. Έπρεπε να μελετήσω τα είδη θεατρικής γραφής, πως αποφεύγονται τα λάθη και το πιο βασικό να υπάρχει σαφήνεια . Με άλλα λόγια έπρεπε να μάθω πως η φαντασία ανεβαίνει πάνω στη σκηνή , δύσκολα πράγματα. Η σκηνοθεσία (εκεί να δεις περιπέτεια) σε αυτό το έργο συνέβη κατόπιν προτροπής των συνεργατών.
Πρώτο έργο που σκηνοθετείς;
Ναι είναι το πρώτο έργο και κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι.
Απαραίτητο όλων είναι η κατανόηση του κειμένου σε πρώτο και δεύτερο επίπεδο,αξιοποίηση των ηθοποιών με βάση τις δυνατότητες τους,η μουσική επένδυση,το σκηνογραφικό και αισθητικό μοντέλο που ταιριάζει στο έργο,καλή επικοινωνία και σχέση με τους συνεργάτες και τους ηθοποιούς ,σκέτη φρίκη για κάποιον άσχετο όπως εγώ.Μετά από αυτή την εμπειρία θαυμάζω ακόμα περισσότερο τους σκηνοθέτες,είναι ήρωες.
Ποιες οι επιρροές σου για το συγκεκριμένο έργο και πως γεννιούνται οι ιδέες;
Από την στιγμή που πρόθεση μου ήταν να γράψω ένα έργο με ιστορικά δεδομένα, έψαξα να βρω τι παρόμοιο έχει γίνει .Αυτό που με συγκίνησε ήταν του Σαίξπηρ "Τίμον ο Αθηναίος". Σε αυτό το κείμενο ο συγγραφέας ξαναγράφει με τον δικό του τρόπο μια παλιά ελληνική ιστορία.
Κατέβασε στο παρόν του (Βικτωριανή εποχή)ένα ιστορικό δεδομένο. Αυτό με επηρέασε βαθιά. Οι ιδέες γνωρίζω πως γεννιούνται. Από την εμπλοκή μου όμως με τα θεατρικά κείμενα ,ήταν τόσες πολλές οι πληροφορίες και ο θαυμασμός της μελέτης μεγάλων και διαχρονικών δημιουργών, που νομίζω πως αυτές άρχισαν να με καταδιώκουν και να με ενπνέουν.
Λίγα λόγια για την θεατρική παράσταση
336 πΧ Δύο δούλοι(Νεοκλής -Κάδμος)έχουν σταλεί από τον κύριό τους Ξενιάδη στην Ισθμία να βοηθήσουν στις εργασίες του συνεδρίου που οργάνωσαν οι Μακεδόνες υπό την ηγεσία του βασιλιά Φιλίππου Β'. Οι ήρωες μου εργάζονται στη λινοθήκη, φροντίζουν για τα συμπόσια, τις τακτικές και έκτακτες ανάγκες αξιωματούχων και ηγεμόνων .Προϊστάμενος τους είναι ο Κράτης ένας ναρκισσιστής, υστερικός και φωνακλάς Μακεδόνας αξιωματικός .Ο Νεοκλής και ο Κάδμος από ένα τυχαίο γεγονός καταλαβαίνουν ότι σε λίγο ο κόσμος θα αλλάξει δραστικά και θέτουν ερωτήματα που αφορούν το μέλλον τους .Ένα μέλλον που διαφαίνεται καλύτερο από το παρόν τους, αλλά με πολύ υψηλό ρίσκο. Το έργο προβάλλει την πορεία της ανάγκης, της λογικής και του φόβου.
Σε δυσκόλεψε η προσαρμογή του στη σύγχρονη εποχή;
Αρκετά ,διότι ήθελα να αποφύγω το άθλιο φολκλόρ,αλλά ούτε και οι σύγχρονες επικοινωνιακές φόρμες ταιριάζουν σε ένα ιστορικό γεγονός με τέτοια αξία ,οπότε τουλάχιστον γλωσσικά έπρεπε να έχει άλλα μέτρα και το κυριότερο άλλη φραστική αισθητική.
Μια θεατρική παράσταση μπορεί να αφυπνίσει τους θεατές;
Μίνα δεν πιστεύω τόσο στην αφύπνιση όσο στην ανάγκη της ίδιας της εποχής να ακουστεί μια ιστορία με παλιά υλικά σαν αυτή που παίζουμε. Νομίζω ότι η κοινωνία θέλει να ακούσει ιστορίες από το παρελθόν γιατί ξέρει πόσο παρούσες είναι, μήπως φωτιστεί λίγο αυτό το άκεφο και εξόχως φθηνίαρικο σύμπαν που μας περιβάλλει. Ήταν εντελώς αδιαχείριστη η έκπληξη μας στην πρεμιέρα του έργου όταν στο τέλος της παράστασης το κοινό δεν ήθελε να φύγει,σταμάτησαν να χειροκροτούν και μας κοίταζαν (αμηχανία).
Τι περίμεναν οι θεατές; Ίσως λίγο περισσότερο να τους πούμε;
Μάλλον ναι. Βλέπεις πως μας έδωσε το μήνυμα της ανάγκης; Τώρα μπορούμε να μιλάμε για αφύπνιση.
Η ομάδα που πλαισιώνει το έργο και εάν υπάρχουν μελλοντικά σχέδια;
Είχα τη μεγάλη τύχη (το εννοώ ) να συνεργαστώ με τη ομάδα της παράστασης 'Το βούτυρο του Φωκυλίδη'. Οι ηθοποιοί Σταύρος Κεμερλής Νικολέτα Καρβελά, Βασιλική Μπερτσιά ,ο σκηνογράφος Στέφας Παύλος, η ενδυματολόγος Λάνα Δαγκλή, ο συνθέτης Πίτερ Παπαδόπουλος, ο ενορχηστρωτής Πάνος Αντωνόπουλος και μουσική εκτέλεση Νίκος Μερτίκας. Θέλω να ευχαριστήσω το Δ.Σ. του Λαογραφικού Συλλόγου Ισθμίας ,πολύτιμο αρωγό στο έργο μας που μας στήριξε και πίστεψε σε ένα ιδιαίτερο θεατρικό.
Υπάρχουν διάφορες σκέψεις και μελλοντικά σχέδια και πιστεύω πως την κατάλληλη χρονική στιγμή θα δρομολογηθούν. Προς το παρόν έχω δώσει βαρύτητα στις παραστάσεις, οι οποίες θα συνεχιστούν μετά τις δημοτικές εκλογές.
