Η Κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει σήμερα προς ψήφιση ένα καθόλα αντισυνταγματικό νομοσχέδιο που προωθεί την απελευθέρωση του νερού κατά τα πρότυπα της ενέργειας, των σιδηροδρόμων κ.ο.κ. και επιπλέον προσκρούει στην αρχή της καλής νομοθέτησης, αφού πρόκειται επί της ουσίας για τρία ξεχωριστά νομοθετήματα που περιλαμβάνονται σε ένα ογκώδες πολυνομοσχέδιο των 350 σελίδων, το οποίο αποτελείται από σωρεία άσχετων μεταξύ τους διατάξεων.
Της Έλενας Κονομόδη, Δικηγόρου, LLM Δημοσίου Δικαίου Νομικής Αθηνών,Υπ. Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κορινθίας.
Η προστασία του νερού ως υπέρτατου αγαθού, προβλέπεται τόσο σε εθνικά, όσο και σε διεθνή και ευρωπαϊκά κείμενα. Ο ΟΗΕ ήδη το 2010 με το ψήφισμα 64/292 αναγνώρισε «το δικαίωμα πρόσβασης σε ασφαλές και καθαρό πόσιμο νερό και στην αποχέτευση ως ανθρώπινο δικαίωμα, βασικό για την πλήρη απόλαυση της ζωής και όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ενώ το καθαρό νερό αναγνωρίζεται ως ένας από τους Στόχους του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Τραγική ειρωνεία.. η 22α Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Νερού.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την ανακοίνωση της 19ης Μαρτίου 2014, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ως εκ τούτου, η Επιτροπή καλεί τα κράτη-μέλη, ενεργώντας στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, να διασφαλίσουν την πρόσβαση όλων των πολιτών σε ένα ελάχιστο επίπεδο ύδρευσης, σύμφωνα με τις συστάσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, και να εφαρμόσουν σωστά την οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα».
Συνεπώς, είμαστε απέναντι στην τακτική της άρσης των προστατευτικών μέτρων με σκοπό τις απρόσκοπτες επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων -πόσο μάλλον σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο και αναγκαίο για την ίδια ζωή τομέα, του νερού-. Απέναντι λοιπόν στην τακτική της κυβέρνησης, συζητάμε και να παλεύουμε για την προστασία ενός δημόσιου, κοινωνικού αγαθού τη στιγμή που η κυβέρνηση στοχεύει στην εμπορευματοποίησή του ώστε να ανοίξουν νέα πεδία επενδύσεων.
Ο λαός που έχει πληγεί τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά, καλείται και πάλι να χρυσοπληρώσει τα μεγάλα συμφέροντα. Εντάσσοντας το θεμελιώδες αγαθό του νερού στη λογική της κερδοφορίας επιδιώκεται η κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας, αλλά και της ίδιας της δημοκρατίας που θεμελιώνεται στη βάση της ελεύθερης, δημόσιας παροχής υπηρεσιών προς το λαό. Η πρόσβαση στο νερό είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο κτίζονται όλα τα άλλα δικαιώματα διότι χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή. Είναι ντροπή σήμερα να κάνουμε λόγο για το χαρακτήρα του νερού, ενός φυσικού αγαθού. Είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους των δημοτικών επιχειρήσεων του νερού, την ΔΕΥΑ, των περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και όλων των φορέων που αντιστέκονται σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης ενός ακόμα κοινωνικού αγαθού.
Ο τομέας παροχής των υπηρεσιών της ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση το εμφιαλωμένο νερό) δεν ιδιωτικοποιείται ούτε σαφώς και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως εξάλλου έχει κρίνει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις αποφάσεις 1906/2014, την 190/2022, 191/2022 καθώς και 1886/2022.Είναι λυπηρό ότι,ενώ το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας επιμένει να υψώνει συνταγματικό ανάχωμα απέναντι στην ιδιωτικοποίηση του νερού, η κυβέρνηση να προσπαθεί να βρίσκει εργαλεία να το διαρρήξει.
Απαιτούμε και διεκδικούμε τα αυτονόητα για τις ζωές μας, γιατί το νερό είναι προϋπόθεση για τη ζωή και δικαίωμα στη ζωή! Η ιδιωτικοποίησή του δε θα περάσει!
