Παλαιότερα η ρητινοσυλλογή ήταν ένα από τα διαδεδομένα αγροτικά επαγγέλματα στις αγροτικές περιοχές της χώρας, όπως ήταν και στην Κορινθία και, φυσικά, σε περιοχές του Λουτρακίου, της Περαχώρας, των Πισίων κλπ. Με την πάροδο του χρόνου η ρητινοσυλλογή (η συλλογή της ρετσίνης, δηλαδή) από τα πευκόφυτα δάση, σιγά-σιγά εξέλειπε και τελικά, εξαφανίστηκε.
Οι βασικότερες αιτίες ήταν η βιομηχανική παραγωγή χημικών ρητινών, είτε για ιατρικούς, είτε για άλλους λόγους, ενώ και οι παλαιότεροι επαγγελματίες ρητινοσυλλέκτες, επέλεγαν να προσανατολίσουν τα παιδιά σε άλλα, περισσότερο προσοδοφόρα και “ξεκούραστα” επαγγέλματα.
Από τη μια πλευρά η παγκόσμια στροφή προς τα οικολογικά προϊόντα, αλλά και ειδικότερα στην Ελλάδα, οι συνθήκες της οικονομικής κρίσης οδηγούν προς την επιστροφή (και) σε επαγγέλματα που είχαν εγκαταλειφθεί και (εν πολλοίς) εξαφανισθεί.
Πρόσφατα στη Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τους σύγχρονους όρους δασοπονίας και στην Ελλάδας. Στη διαβούλευση που ήδη ξεκίνησε, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς θα καταθέσουν τις προτάσεις τους, προκειμένου να διαμορφωθεί η νέα νομοθεσία για τη σύγχρονη δασοπονία.
Ειδικοί εκφράζουν την ελπίδα ότι, εφόσον η όλη διαδικασία προχωρήσει σωστά και καταλήξουμε σε σύγχρονη νομοθεσία με τους όρους της Μεσογειακής δασοπονίας, τότε και θα μπορούμε να διαφυλάξουμε καλύτερα τα δάση από τις (τεράστιες) και καταστροφικές πυρκαγιές, αλλά και να βοηθηθεί η ελληνική οικονομία, αφού υπολογίζεται πως, μέσω των δασικών προϊόντων, όπως είναι η ρητινοσυλλογή, τα βότανα κλπ. Μπορεί να ενισχυθεί με 1% το ελληνικό ΑΕΠ. Δηλαδή, τα έσοδα συνολικού ύψους 1,85 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Μπορεί λοιπόν, κάποιοι νέοι σε ηλικία Λουτρακιώτες ή γενικότερα Κορίνθιοι να αποφασίσουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του παππού ή του προ-παππού τους, ζώντας παράλληλα, μέσα στη φύση της γενέτειρας γης τους…
