Σε έχουν εκβιάσει ποτέ με οπτικοακουστικό υλικό; Έχεις νοιώσει ποτέ «πάγωμα»; Ο βιασμός έχει πολλές μορφές - και σίγουρα πολύ περισσότερες από αυτήν που αναγνωρίζει ο νέος Ποινικός Κώδικας.
Αυτές τις διαφορετικές μορφές βίας και εξαναγκασμού αναδεικνύουν δύο «δυνατά» σποτ της πρωτοβουλίας «χωρίς συΝΑΙνεση είναι βιασμός», η οποία καλεί σε διαδήλωση το Σάββατο 18 Μαΐου με προσυγκέντρωση στις 12:00 στην πλατεία Βικτώριας.
«Η τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, εκτός από την αλλαγή του ορισμού του βιασμού, μας αφορά στο σύνολό της. Ενδεικτικά να αναφερθεί ότι καταργεί το ρατσιστικό κίνητρο και ποινικοποιεί την κινηματική δράση. Σε αυτόν, μεταξύ άλλων, προτείνεται η τροποποίηση του ορισμού του βιασμού (αρ.336). Από τον νέο ορισμό απουσιάζει παντελώς το ζήτημα της συναίνεσης, χρόνιο και επιτακτικό αίτημα των φεμινιστικών κινημάτων, στην Ελλάδα και διεθνώς. Απουσιάζει πλήρως ο σεβασμός στην αυτοδιάθεση των σωμάτων μας και στις ζωές μας», αναφέρει η πρωτοβουλία.
Ξεκαθαρίζει δε ότι «μέχρι σήμερα, ο ισχύων ξεπερασμένος και επικίνδυνος ορισμός απαιτούσε τη χρήση σωματικής βίας ή την απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, για να προσδιοριστεί μια πράξη ως βιασμός. Πλέον αντικαθίσταται από έναν κατά πολύ αντιδραστικότερο ορισμό, ο οποίος διατηρεί τη χρήση σωματικής βίας και περιορίζει την απειλή αποκλειστικά στις περιπτώσεις που αυτή αφορά τη σωματική ακεραιότητα του θύματος».
«Η συγκεκριμένη πρόταση έρχεται σε μια διεθνή συγκυρία κατά την οποία κλιμακώνεται η επίθεση στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις μας. Από την Αργεντινή, τη Βραζιλία έως την Ινδία και τη Νότια Αφρική και από την Πολωνία ως την Τουρκία, η πατριαρχία και ο καπιταλισμός επιδιώκουν να ασκήσουν ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο στα σώματά μας, μέσω αντεργατικών, αυταρχικών και σεξιστικών πολιτικών. Παράλληλα όμως γιγαντώνονται και οι αντιστάσεις με την άνθιση των κινηματικών φεμινισμών. Στην Ελλάδα οι κρατικές πολιτικές και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ βαθαίνουν την εκμετάλλευση και την έμφυλη καταπίεση, δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα παρά τα θύματα που μετράμε καθημερινά. Εντός αυτών των συνθηκών αναπτύχθηκε ο κινηματικός φεμινισμός και στην Ελλάδα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση φέρνει σε συζήτηση και αυτόν τον κατάπτυστο ορισμό του βιασμού. Έναν ορισμό που αδιαφορεί για τον καθημερινό κίνδυνο στον οποίο βρίσκονται τα σώματα των γυναικών (trans και μη trans*), των θηλυκοτήτων και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ υποκειμένων. Τα στατιστικά άλλωστε είναι αμείλικτα: Μία στις 20 γυναίκες, άνω των 15 ετών, στην ΕΕ έχει υποστεί βιασμό. Μία στις 10 έχεις βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής βίας. Στην Ελλάδα κάθε δύο μέρες καταγγέλλεται ένας βιασμός (τετελεσμένος ή απόπειρα) σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία. Και αυτά αναδεικνύουν μόνο μια μερική εικόνα του ζητήματος, αφού τα επίσημα στατιστικά είναι διάσπαρτα, ελλιπή και όχι διασταυρωμένα. Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε ότι δεν υπάρχουν καν στατιστικές σχετικά με τον βιασμό ανδρών (π.χ. στο στρατό, τις φυλακές, στα σχολεία, στα κέντρα κράτησης προσφύγων) οι οποίοι λόγω του κοινωνικού στιγματισμού δεν προβαίνουν σε καταγγελία.
»Το σίγουρο πάντως είναι πως εδώ δεν μιλάμε για αριθμούς αλλά για τις ζωές μας, για την Αγγελική, για την Ελένη, για την Παναγιώτα… έναν ορισμό που κλείνει τα μάτια στην κυρίαρχη κουλτούρα του βιασμού αλλά και στην κανονικοποίηση της κλιμακούμενης βίας η οποία απειλεί τις ζωές μας, μέχρι την αορατότητα της γυναικοκτονίας. Αδιαφορεί, ο ορισμός αυτός, για το γεγονός ότι οι γυναίκες και όλα τα υποκείμενα που δε συμμορφώνονται στο κυρίαρχο μαστό, ετεροκανονικό πρότυπο, αποθαρρύνονται, με κάθε τρόπο, να καταγγείλουν τη βία που υφίστανται: Όταν οι αστυνομικές αρχές αγνοούν τις καταγγελίες τους «γιατί έχουν περάσει μέρες» (περίπτωση Τοπαλούδη). Όταν ολόκληρες τοπικές κοινωνίες διαπομπεύουν το θύμα και συμπαραστέκονται στα παιδιά καλών οικογενειών (υπόθεση ομαδικού βιασμού ανήλικης μαθήτριας στην Αμάρυνθο). Όταν οι λίγες θαρραλέες γυναίκες που φτάνουν στις δικαστικές αίθουσες βλέπουν τους βιαστές τους να αθωώνονται (περίπτωση ομαδικού βιασμού στην Ξάνθη), ενώ οι ίδιες βρίσκονται στο ειδώλιο του κατηγορουμένου, καλούμενες να αποδείξουν ότι δεν φταίνε οι ίδιες που βιάστηκαν επειδή φορούσαν «μία κοντή φούστα», «είχαν πιει» ή «γύριζαν σπίτι αργά το βράδυ».
»Εμείς όμως πιστεύουμε τα θύματα! Ο προτεινόμενος ορισμός αφήνει απ’ έξω ένα τεράστιο ποσοστό βιασμών οι οποίοι δεν έγιναν με χρήση σωματικής βίας. Βιασμός είναι όταν παγώνεις την ώρα της σεξουαλικής επίθεσης. Βιασμός είναι όταν απειλείσαι με διαπόμπευση ή απόλυση. Βιασμός είναι όταν υφίστασαι ψυχολογική βία από τον σύντροφο – σύζυγο. Βιασμός είναι όταν δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση (χάπι βιασμού, χρήση αλκοόλ ή ουσιών). Βιασμός είναι όταν εκμεταλλεύονται την ευάλωτη θέση σου ως προσφύγισσα/πρόσφυγας, μετανάστρια/μετανάστης, τοξικοεξαρτημένη/-ος. Βιασμός, και μάλιστα εξακολουθητικός, είναι όταν είσαι θύμα trafficking.
»Μοναδική, λοιπόν, προϋπόθεση για εμάς είναι η ελεύθερη, αβίαστη, ισότιμη συναίνεση σε κάθε σεξουαλική πράξη, σε όλα τα στάδιά της.
Όταν η συναίνεση απουσιάζει είναι βιασμός!
Αυτός ο ορισμός δεν θα περάσει!
»Καλούμε φεμινιστικές, ΛΟΑΤΚΙΑ+, αντιφασιστικές, αντιρατσιστικές, μεταναστευτικές, εργατικές συλλογικότητες, φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία και υποκείμενα στη διοργάνωση δράσεων σε πανελλαδικό επίπεδο το Σάββατο 18/5.
● Απαιτούμε την τροποποίηση του ορισμού του βιασμού αποκλειστικά στη βάση της απουσίας συναίνεσης!
● Απαιτούμε εδώ και τώρα η κυβέρνηση να θέσει σε πραγματική ισχύ τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, την οποία έχει ήδη υπογράψει και κυρώσει, που αναφέρει ξεκάθαρα ότι για οποιαδήποτε «σεξουαλική πράξη ή συμπεριφορά μόνο προϋπόθεση είναι η εκούσια συγκατάθεση των ατόμων, συγκατάθεση που αποτελεί προϊόν ελεύθερης βούλησης».
Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να:
● αναγνωριστεί νομικά η γυναικοκτονία
● θεσπιστεί το δικαίωμα των θηλυκοτήτων στην αυτοάμυνα απέναντι σε κάθε μορφή έμφυλης βίας
● μπουν σε λειτουργία ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό
● λειτουργήσουν σε κάθε γειτονικά δομές άμεσης και μακροπρόθεσμης υποστήριξης και ενδυνάμωσης γυναικών που έχουν υποστεί βία
● καταγράφονται επίσημα στατιστικά για κάθε μορφή έμφυλης βίας.
Να μην υπάρξει γωνιά στην Ελλάδα που να μη φτάσει το μήνυμά μας. Καλούμε σε πανελλαδική ημέρα δράσης το Σάββατο 18 Μαϊου!»
topontiki.gr/
