Η απουσία που πληγώνει τον Ολυμπιακό, το επεισόδιο, τα συναισθήματα του Μπαρτζώκα και το αυτονόητο που δεν είναι για όλους αυτονόητο. Γράφει ο Χάρης Σταύρου.
Έχουν περάσει κυριολεκτικά δύο ημέρες από το προηγούμενο blog, στο οποίο καταθέταμε τη διαπίστωσή μας ότι ο Ολυμπιακός έχει το τελευταίο διάστημα πολύ άγχος για το τίποτα.
Οι ήττες από τον Ερυθρό Αστέρα και τη Βιλερμπάν πόνεσαν, ακόμη περισσότερο πόνεσε η χθεσινοβραδινή από την Μονακό. Κοιτάζοντας ωστόσο τη μεγαλύτερη εικόνα, ήταν λογικό να υπάρξει ένα ντεφορμάρισμα μετά από μία περίοδο με 13 νίκες σε 14 αγωνιστικές. Ειδικά για μία ομάδα που παίζει για σχεδόν τρεις μήνες χωρίς τον βασικό της κουμανταδόρο, χωρίς τον άνθρωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Επαναλαμβανόμαστε και ίσως γινόμαστε κουραστικοί, αλλά η απουσία του Τόμας Γουόκαπ είναι τεράστιο πλήγμα για τον Ολυμπιακό.
Αν ο Μπαρτζώκας είχε σε έναν τοίχο απέναντί του όλα τα γκαρντ της EuroLeague διαθέσιμα, πιθανότατα αυτόν θα επέλεγε πρώτο. Γιατί αυτός μπορεί να υποστηρίξει την φιλοσοφία του και στις δύο πλευρές του παρκέ, γιατί γύρω από αυτόν τον μέχρι πρόσφατα βιονικό υπεραθλητή έχτισε την ομάδα.
Ο Γουόκαπ λείπει. Στον Ολυμπιακό ελπίζουν ότι θα τον έχουν στα playoffs. Τα playoffs όμως βρίσκονται έναν μήνα μακριά και το ερώτημα είναι τι γίνεται τώρα.
Ο Ολυμπιακός, όπως κι ο Παναθηναϊκός που έχει βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις φέτος ως πρωταθλητής Ευρώπης, είναι μεγάλο καράβι. Ο κόσμος του δεν αντέχει την ήττα, πόσω μάλλον όταν υπάρχει συσσώρευση αρνητικών αποτελεσμάτων. Θα προκύψει γκρίνια, θα προκύψει προβληματισμός, θα προκύψει κριτική, αυτά που είδαμε χθες βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ωστόσο, δεν είναι λογικά.
Το επεισόδιο Μπαρτζώκα – οπαδού είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Μια κουβέντα παραπάνω, μια αντίδραση, εκνευρισμός, απογοήτευση, το αίσθημα της απελπισίας στο οποίο έχει αναφερθεί ο ίδιος ο προπονητής του Ολυμπιακού. Σίγουρα όμως αυτό το επεισόδιο θα μπορούσε να αποφευχθεί.
Συναισθήματα είναι ο αθλητισμός. Ευχάριστα και δυσάρεστα. Συχνά ακραία. Πιο συχνά απ’ όσο θα έπρεπε.
Γιατί ωστόσο αισθάνονται ο Ολυμπιακός κι ο κόσμος του τόση πίεση; Οι αντίπαλοι, παίκτες και προπονητές, έχουν αποθεώσει φέτος αυτή την ομάδα και η πλειοψηφία έχει αποκαλέσει τους ερυθρόλευκους κορυφαία ομάδα της χρονιάς. Το 13/14 από τις 18 Ιανουαρίου έως τις 14 Μαρτίου, ήταν επίδοση για… όσκαρ. Τι άλλαξε;
Ένας χαμένος τελικός Κυπέλλου απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Μια νίκη σαν… ήττα απέναντι στους πράσινους στην 29η αγωνιστική της EuroLeague, όταν το +19 δεν προφυλάχθηκε και θα μπορούσε να έχει εξαϋλωθεί αν το σουτ του Σλούκα έβρισκε στόχο στην εκπνοή.
Τρεις ήττες από Ερυθρό Αστέρα, Βιλερμπάν και Μονακό, σε αγώνες στους οποίους ο Ολυμπιακός έβαλε 73, 70 και 77 πόντους. Με τον Παναθηναϊκό σκόραρε 76.
Προφανώς και υπάρχει ντεφορμάρισμα. Προφανώς και είναι λογικό να υπάρχει ντεφορμάρισμα. Είναι επίσης δεδομένο η ελίτ της EuroLeague έχει βρει τρόπους για να αντιμετωπίζει το στιλ του Ολυμπιακού. Πάντα έτσι γινόταν και πάντα έτσι θα γίνεται. Το μπάσκετ είναι μεταξύ άλλων άθλημα προσαρμογών.
Η Παρί έγραψε σερί 10 νικών και κινδυνεύει να μείνει εκτός δεκάδας. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να κερδίσει μακριά από το ΟΑΚΑ, παραλίγο να χάσει με εικοσάρα και με τριαντάρα σε Παρτίζαν και Εφές και τώρα διεκδικεί τη δεύτερη θέση. Η Ρεάλ πιέζεται για να χωρέσει στη δεκάδα, Παρτίζαν και Αρμάνι Μιλάνο είναι εκτός Play-In.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι ο Ολυμπιακός πρώτος κλείδωσε την απευθείας πρόκριση στα playoffs, πρώτος κλείδωσε το πλεονέκτημα έδρας, οπότε μέσα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τους τελευταίους τέσσερις μήνες, είναι OK να περνάει κι αυτός τη φάση του.
Οι δύο στόχοι (εξάδα και τετράδα) επιτεύχθηκαν. Ο τρίτος, η πρόκριση στο Final Four, βρίσκεται μπροστά και μέχρι να έρθουν τα playoffs, οι Πειραιώτες ελπίζουν ότι θα έχουν και τον Γουόκαπ και τον Μιλουτίνοβ ενεργούς και υγιείς στο ρόστερ τους.
Το διάλειμμα των επόμενων ημερών, στις οποίες δεν υπάρχει ματς για το ελληνικό πρωτάθλημα αλλά ξεκούραση και προπόνηση, μπορεί να αποδειχθεί αναζωογονητικό.
Το χειροκρότημα και το επεισόδιο
Η αλήθεια είναι ότι το χειροκρότημα του κόσμου τη στιγμή που μπήκαν στο παρκέ Ολυμπιακός και Μπαρτζώκας, πριν από το τζάμπολ του αγώνα με την Μονακό, έδειξε πολλά. Η υποστήριξη μετά από δύο ήττες, ήταν δεδομένη για την συντριπτική πλειοψηφία όσων πήγαν χθες βράδυ στο ΣΕΦ.
Η ίδια υποστήριξη υπήρχε και μετά από το τέλος της αναμέτρησης. Το επεισόδιο δίπλα από τη φυσούνα ήταν άσχημη εικόνα, όμως στενάχωρη ήταν και η απογοήτευση που εξέπεμπε ο Έλληνας coach στη συνέντευξη Τύπου.
“Δυστυχώς για εμάς, ήταν ένα πολύ περίεργο βράδυ. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που αξίζαμε. Όταν έχεις 14 άστοχες βολές σε ένα τέτοιο κλειστό ματς… Με αυτά τα νούμερα, δεν μπορείς να κερδίσεις. Θεωρώ ότι έχουμε μία αδικαιολόγηση νευρικότητα αυτή τη στιγμή, δυστυχώς δεν έχουμε και χρόνο για προπόνηση.
Μετά από το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό σβήσαμε, σαν να ολοκληρώθηκε το έργο μας. Αυτό που συμβαίνει στο μπάσκετ, αρχίζει και φεύγει από τα χέρια του προπονητή. Γυρίσαμε 7 το πρωί. Η ομάδα δεν έχει χρόνο να προετοιμαστεί, να ηρεμήσει, να προπονηθεί, μπαίνει σε μια δίνη αγώνων που δεν ελέγχει.
Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχεί ο κόσμος, είμαστε σίγουρα τρίτοι. Το να μπούμε σε εσωστρέφεια μπορεί να είναι δικαιολογημένο, αλλά δεν το θεωρώ λογικό και δίκαιο για τους παίκτες. Κάποιος με έβρισε βγαίνοντας από το γήπεδο, αφήστε με εμένα, είμαι συνηθισμένος. Ελπίζω όλα αυτά να είναι μια ανάμνηση μακρινή.
Κάνουμε τα πάντα για να είμαστε όσο καλύτερα μπορούμε, κανείς δεν είναι χαλαρός εδώ. Κάνουμε την καλύτερη δουλειά, έχουμε αποδείξει ότι έχουμε την τεχνογνωσία. Αν θέλουμε να πούμε ότι αυτή η ομάδα δεν είναι καλή, ας το πούμε. Ας δούμε ποια θα είναι η απάντησή μας και ας κριθούμε τότε“.
Αυτά είναι μόνο μερικά απ’ όσα είπε ο προπονητής του Ολυμπιακού. Ένας άνθρωπος που έχει την απόλυτη συμπαράσταση της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου που ακολουθεί, παρακολουθεί και αγαπάει αυτή την ομάδα.
Γήπεδο και social media δεν είναι αυτά που νομίζεις
Λίγοι θα αναρωτηθούν γιατί αισθάνεται έτσι ο Μπαρτζώκας και ακόμη λιγότεροι θα προσπαθήσουν να κατανοήσουν τι περνάει σε καθημερινή βάση ένας άνθρωπος που βάζει ο ίδιος ακραία πίεση στον εαυτό του και στους γύρω του για να είναι οι καλύτεροι εκεί έξω.
Κι αυτό δεν αφορά μόνο τον Μπαρτζώκα ή οποιονδήποτε προπονητή του υψηλότερου επιπέδου, αλλά κάθε μπασκετμπολίστα και κάθε άνθρωπο που εργάζεται σε οργανισμούς σαν τον Ολυμπιακό. Φυσικά και κάθε άνθρωπο που παλεύει για το μεροκάματο. Τα μεγέθη διαφέρουν, τα συναισθήματα όχι.
Λίγοι αντιλαμβάνονται ότι ένα χειροκρότημα και μια καλή κουβέντα μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Πολλοί θεωρούν ότι το γήπεδο ή τα social media είναι χώροι στους οποίους μπορούν να ξεσπάσουν και να πούν και μια κουβέντα παραπάνω. Ακόμη περισσότεροι πιστεύουν στο “έλα μωρέ, εκατομμυριούχοι είναι, πληρώνονται για να τα ακούνε“.
Όχι, δεν πληρώνονται για να υπομένουν κατάρες. Προπονητές, παίκτες, οπαδοί σε οργανισμούς με αυτό το μέγεθος, αυτή την ιστορία και αυτή τη δυναμική έχουν τον ίδιο στόχο. Όλοι μαζί κερδίζουν και όλοι μαζί χάνουν.
Πώς φτάσαμε σε τέτοια συζήτηση, θα πείτε. Και δίκιο θα έχετε. Ειδικά όταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό του 22-10, που σε μεγάλο μέρος της περιόδου είναι πρώτος σε όλη την Ευρώπη.
Η αλήθεια είναι πως η ίδια συζήτηση μπορούσε να γίνει και στην περίοδο που οι Πειραιώτες μετρούσαν 13 νίκες σε 14 αγώνες. Το βράδυ του 90-85 επί της Άλμπα στο ΣΕΦ, το βράδυ του 83-84 επί της Αρμάνι στο Μιλάνο, το βράδυ του 101-102 επί της Μπασκόνια στη Βιτόρια και φυσικά το βράδυ του 76-74 επί του Παναθηναϊκού. Διότι και εκείνα τα βράδια ο κόσμος κάτι αρνητικό είχε να πει.
Το νιώθεις ότι πολύς κόσμος ζει για να αντιδρά, ζει για να γκρινιάξει, ζει για να δει το ποτήρι μισοάδειο ενώ με λίγη περισσότερη αισιοδοξία, με λίγη περισσότερη καλή διάθεση μπορεί να το δει μισογεμάτο.
Για κάποιο λόγο η σεζόν κρίνεται τον Μάιο και τον Ιούνιο.
Για κάποιο λόγο οι σειρές των playoffs κρίνονται στις δύο, στις τρεις, στις τέσσερις νίκες.
Για κάποιο λόγο ο Ολυμπιακός μετράει τρεις σερί συμμετοχές σε Final Four και στοχεύει στην τέταρτη.
Κι αν πιστεύουν κάποιοι ότι είναι εύκολο να φτάσεις εκεί, στους δύο αγώνες για το τρόπαιο, δεν είναι έτσι. Εξυπακούεται ότι ο Ολυμπιακός, ειδικά με την επένδυση που έχει γίνει φέτος, πρέπει να στοχεύει στο τρόπαιο, όμως και το να φτάνει 80 λεπτά μακριά από αυτό, δεν είναι μικρή υπόθεση.
Στο τέλος-τέλος, όλοι έχουν δικαίωμα στην προσπάθεια και στην εποχή του ακραίου ανταγωνισμού, όλοι έχουν το δικαίωμα και στην αποτυχία. Αρκεί να έχουν δουλέψει με όλες τους τις δυνάμεις, να έχουν παλέψει με όλες τους τις δυνάμεις και να πέσουν επειδή ο αντίπαλος ήταν καλύτερος.
Προς το παρόν, ο Ολυμπιακός παραμένει πρώτος στη EuroLeague.
“Αν θέλουμε να πούμε ότι αυτή η ομάδα δεν είναι καλή ή είναι αποτυχημένη, μπορούμε να το πούμε. Υπάρχουν κάποιοι που θα το πουν. Ας δούμε ποια θα είναι η αντίδρασή μας, ποια θα είναι η απάντησή μας στα επόμενα παιχνίδια και στα playoffs κι ας κριθούμε καλύτερα τότε” είπε ο Μπαρτζώκας στον επίλογο των χθεσινών του δηλώσεων.
Ο άνθρωπος που έχει κερδίσει τρεις φορές το βραβείο του κορυφαίου προπονητή της EuroLeague, ζήτησε το αυτονόητο. Γιατί το αυτονόητο, δεν είναι για όλους αυτονόητο.
Υ.Γ.: Τα 4/20 τρίποντα είναι μια επίδοση που μπορεί να συμβεί. Για τις 19/33 βολές δεν υπάρχει εξήγηση, διότι δεν υπάρχει παίκτης που δεν θέλει να σκοράρει εύκολους πόντους. Δεν υπάρχει παίκτης που δεν δουλεύει για να βελτιώσει τα ποσοστά του. Δεν υπάρχει παίκτης που αστοχεί από τη γραμμή και δεν αισθάνεται άβολα.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σουτάρει με 69.3% στην καριέρα του και έχει πέσει φέτος στο 60.2%, το οποίο συνιστά το χειρότερο ποσοστό της δωδεκαετίας του στο NBA. Πολλοί θεωρούν ότι δεν τον ενδιαφέρει να φτιάξει τις βολές του. Υπάρχουν κι αυτοί που γνωρίζουν την αλήθεια. Και δεν έχουν απάντηση στο τι φταίει σε περιπτώσεις σαν του Γιάννη ή σαν τη χθεσινοβραδινή. 14 βολές στα σκουπίδια. 14 εκτελέσεις χωρίς άμυνα, στο σίδερο. Πραγματικά ανεξήγητο.
ΧΑΡΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ
Μπαρτζώκας: “Χάσαμε 14 βολές και ελεύθερα σουτ, άξιζε να κερδίσει η Μονακό”
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για την εμφάνιση και την ήττα του Ολυμπιακού από τη Μονακό.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε μια μικρή τοποθέτηση στο flash interview, αλλά περιέγραψε τι συνέβη στον Ολυμπιακό και δεν κατάφερε να νικήσει τη Μονακό στο ΣΕΦ.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
“Για το αν έφταιξε η έλλειψη συγκέντρωσης στην επίθεση: Ποια έλλειψη συγκέντρωσης; Χάσαμε 14 βολές. Χάσαμε πολλά ελεύθερα σουτ. Ξέρετε, το να χάνεις και να χάνεις τόσες βολές, τόσα λέι απ, τόσα σουτ, χάνεις αυτοπεποίθηση και η άλλη ομάδα κερδίζει αυτοπεποίθηση.
Στο τέλος άξιζαν να κερδίσουν“.
ΘΑΝΟΣ ΦΕΡΩΝΑΣ
