Το σύνδρομο Μινχάουζεν όπως και το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου είναι πλασματικές διαταραχές. Χαρακτηρίζονται από την κατασκευή ή την πρόκληση σημείων ή συμπτωμάτων μιας νόσου, καθώς και από την αλλοίωση εργαστηριακών εξετάσεων. Όπως αναφέρεται, το σύνδρομο Μινχάουζεν είναι ένας σπάνιος τύπος ψυχικής διαταραχής όπου ο ασθενής προσποιείται την ασθένεια για να κερδίσει την προσοχή και τη συμπάθεια.

Γι' αυτό είναι δύσκολο να διαγνωστεί επειδή πρέπει πρώτα να αποκλειστούν πολλές άλλες περιπτώσεις.

Σπάνια πετυχαίνει η θεραπεία

Η θεραπεία για το σύνδρομο Μινχάουζεν στοχεύει στη διαχείριση και όχι στη θεραπεία της κατάστασης, αλλά σπανίως είναι επιτυχής. Το σύνδρομο Μινχάουζεν δι' αντιπροσώπου (ΣΜΠ) είναι ο παλιός όρος για μια μορφή κακοποίησης: Ένα άτομο είτε προσποιείται, είτε παράγει συμπτώματα σε κάποιον άλλον, συνήθως στο παιδί του. Αυτό ονομάζεται «κατασκευασμένη ή προκαλούμενη ασθένεια από φροντιστές» (FIIC) και είναι διαφορετικό από το σύνδρομο Μινχάουζεν, σύμφωνα με το betterhealth.

Το σύνδρομο Μινχάουζεν (επίσης γνωστό ως παραπλανητική διαταραχή) είναι ένας σπάνιος τύπος ψυχικής διαταραχής κατά την οποία ένα άτομο προσποιείται την ασθένεια. Το άτομο μπορεί να λέει ψέματα για τα συμπτώματα, να κάνει τον εαυτό του να φαίνεται άρρωστος ή να κάνει τον εαυτό του σκόπιμα να μην αισθάνεται καλά. Αυτός ο τύπος ψυχικής διαταραχής παρατηρείται συχνότερα σε νεαρούς ενήλικες και θεωρείται ένα είδος αυτοτραυματισμού.

Ένα άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν μπορεί να είναι πολύ πειστικό.Γεγονός που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα οι γιατροί να παρέχουν περιττή θεραπεία, όπως φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση.

Κάποιος με σύνδρομο Μινχάουζεν δεν προσποιείται ότι είναι άρρωστο για προσωπικό όφελος, όπως για συνταγογραφούμενα φάρμακα ή χρήματα. Αντίθετα, οδηγείται να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που συμπεριφέρεται για κάποιους σύνθετους ψυχολογικούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της έντονης επιθυμίας για προσοχή και συμπάθεια.

Συχνά τα άτομα με σύνδρομο Μινχάουζεν έχουν βιώσει παιδικά τραύματα.

Ποια είναι τα συμπτώματα του συνδρόμου Μινχάουζεν

Το άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν κερδίζει έντονη ικανοποίηση από την προσοχή που του προσφέρει το να υποδύεται τον άρρωστο ασθενή. Τα σημεία και τα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν το σύνδρομο Μινχάουζεν περιλαμβάνουν:

1. ένα θεαματικό ιατρικό ιστορικό που περιλαμβάνει πολλές εξετάσεις, ιατρικές διαδικασίες και επεμβάσεις
2. μια περίεργη συλλογή φαινομενικά άσχετων συμπτωμάτων
3. έλλειψη πειστικών αποτελεσμάτων παρά τις έντονες ιατρικές έρευνες
4. νέα συμπτώματα που εμφανίζονται αφού οι ιατρικές εξετάσεις αποδειχθούν αρνητικές
5. εκτεταμένες ιατρικές γνώσεις για πολλές διαφορετικές ασθένειες
6. συχνές επισκέψεις σε πολλούς διαφορετικούς γιατρούς, μερικές φορές σε άλλες πολιτείες ή εδάφη
7. συχνή παρουσία σε τμήματα επειγόντων περιστατικών, συνήθως σε διαφορετικά νοσοκομεία
8. αιτήματα για επεμβατικές ιατρικές διαδικασίες ή χειρουργικές επεμβάσεις
9. αποτυχία βελτίωσης παρά την ιατρική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της υποτροπής για άγνωστους λόγους.

Πώς συμπεριφέρονται άτομα με το σύνδρομο Munchausen

Ένα άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν μπορεί να πείσει τους γιατρούς με πολλούς τρόπους. Για παράδειγμα, μπορεί:

1. να προσποιείται ότι πονάει, να υπερβάλλει στα συμπτώματα
2. να προσποιείται συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων των ψυχολογικών συμπτωμάτων
3. να δηλητηριαστεί με χημικές ουσίες
4. να μολυνθεί με ουσίες
5. να αλλοιώνει τις διαγνωστικές εξετάσεις - για παράδειγμα, μολύνει ένα δείγμα ούρων με ζάχαρη ή αίμα
6. να παρεμβαίνει σε μια ιατρική κατάσταση ώστε να μην είναι δυνατή η ανάρρωση - για παράδειγμα, ανοίγει επανειλημμένα ή μολύνει μια δερματική πληγή ή δεν παίρνει τα συνταγογραφούμενα φάρμακα
7. να αγνοείται ένα πραγματικό ιατρικό πρόβλημα μέχρι να γίνει σοβαρό.

Διάγνωση του συνδρόμου Μινχάουζεν

Η διάγνωση είναι δύσκολη επειδή πρέπει πρώτα να αποκλειστούν μια σειρά από νόμιμες σωματικές και ψυχικές ασθένειες. Για να περιπλέξει περαιτέρω τα πράγματα, ένα άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν τείνει να αναζητά βοήθεια από διάφορους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης για να αποφύγει να «προδώσει» κάποιον γιατρό. Η διάγνωση, αν συμβεί, μπορεί να εξαρτάται από καταστάσεις όπως:

1. Τα συμπτώματα του ατόμου δεν βγάζουν νόημα όταν συγκρίνονται με τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
2. Το άτομο είναι ασυνήθιστα πρόθυμο να υποβληθεί σε επεμβατικές ιατρικές διαδικασίες και επεμβάσεις.
3. Το άτομο δεν ανταποκρίνεται στις θεραπείες με προβλέψιμο τρόπο.
4. Άλλα άτομα στη ζωή του ασθενούς δεν επιβεβαιώνουν τα συμπτώματα του ατόμου.

Το Σύνδρομο Μινχάουζεν δι' αντιπροσώπου

Το σύνδρομο Münchausen by proxy (MBP) ήταν ο όρος που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για μια σπάνια αλλά σοβαρή μορφή κακοποίησης, κατά την οποία ένα άτομο είτε προσποιείται είτε παράγει συμπτώματα σε κάποιον άλλο, συνήθως το παιδί του.

Σε περιπτώσεις του συνδρόμου FIIC, ένας «φροντιστής» μπορεί να δηλητηριάσει ή να βλάψει σκόπιμα ένα παιδί για να εξασφαλίσει περιττές εξετάσεις και ιατρικές διαδικασίες.

Η πιο συνηθισμένη μορφή κακοποίησης φαίνεται να είναι η άπνοια (διακοπή της αναπνοής). Το παιδί μπορεί να αναζωογονηθεί από διασώστες και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου όλες οι εξετάσεις αποδεικνύονται αρνητικές.